به گزارش خبرنگار مهر، برگزاری دو دوره جشنواره تئاتر استانی و جای خالی نمایشنامه های کودک و نوجوان و اجراهای محدودی که طی این مدت شاهد بوده ایم گواه این ادعا است که تئاتر کودک در نمایش های بومی مغفول مانده است.
نمایشنامه هایی که با سوژه های مختلف، هر یک از منظری به یک موضوع پرداخته و در بستر تئاتر در برابر دیدگان تماشاچیان قرار می گیرد، در این بین آنچه در اجراهای مختلف همواره مغفول مانده موضوع تئاتر کودک است.
این درحالی است که رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان البرز خود از پیشکسوتان نمایش های سنتی است و به عنوان مرد نمایش ایرانی حضورش در این استان فرصت مغتنمی است که مسئولان امر می توانند از آن بهره مند شوند.
از سوی دیگر آنچه در طول سالهای اخیر همواره به عنوان یک دغدغه اساسی در عرصه هنرهای نمایشی مطرح بوده موضوع فراموشی عروسک های قدیمی و نمایش های سنتی است. وجود استاد داوود فتحعلی بیگی به عنوان تنها بازمانده نمایش های سنتی و آن هم در استان البرز بستری است برای احیای هنری که رفته رفته به دست فراموشی سپرده می شود.
استاد داوود فتحعلی بیگی در این رابطه در گفتگو با خبرنگار مهر می گوید: ورود عروسک های مدرن در جریان تئاتر موجب فراموش شدن نمایش های عروسکی سنتی شده است و از سوی دیگر هم تعداد افرادی که به آموزش این نوع نمایش های سنتی می پردازند کمتر است و اغلب نیز آموزشی در این خصوص ارائه نمی شود.
بی گمان خیلی ها « مبارک» آن عروسک سراپا سیاه با جامه ای قرمز را به یاد داریم که با لحن اش نظر بزرگ و کوچک را به خود جلب می کرد.
مبارک با عروسک های تازه به میدان آمده هم رقابت می کند
مرد نمایش ایرانی عنوان می کند: مبارک یکی از مهمترین عروسک نمایش خیمهشببازی است و قابلیت به روز شدن را دارد تا جایی که پیش هیچ عروسکی کم نمیآورد و با تغییر متن نمایشنامه ها می توان جذابیت های فراوانی را برای این عروسک ایجاد کرد و مخاطب را پای صندلی ها نگه داشت.
وی می گوید: هنرمندان و فعالان این عرصه هنوز قابلیت ها و ویژگی های این عروسک قدیمی را نمی شناسند و آموزشی هم در این خصوص داده نمی شود، همین امر موجب شده تا مبارک رفته رفته از خاطره ها محو شود.
نمایش های سنتی ظرفیت شناسی نشده است
استاد فتحعلی بیگی با انتقاد از وضعیت نمایش های سنتی بیان می کند: بسیاری از ظرفیت های نمایش های سنتی شناسایی نشده و همواره در داستان و اجراهای روتین باقیمانده و دچار روزمرگی شده ایم، بالاخص در خیمه شب بازی که یکی از نمایش های سنتی به شمار می رود و جای کار فراوانی دارد.
ایجاد مرکز هنرهای نمایشی سنتی تنها راه احیای عروسک های سنتی
پیشکسوت هنرهای نمایشی سنتی می گوید: ایجاد مرکزی که در آن به علاقمندان آموزش داده شود و تربیت عروسک گردانان با اختصاص سالنهایی مخصوص اجرای نمایشهای عروسکی به نوبه خود می تواند ترغیبی برای احیای عروسک های سنتی باشد.
وی می گوید: البته عدم حمایت مسئولان و فراهم نشدن امکانات موجب شد تا کارشناسان متخصص در این حوزه هم دیگر تماس برای ادامه کار نداشته باشند. امروز شاهدیم که در بسیاری از سالن نمایش های مختلفی اجرا می شود اما خیمه شب بازی و...جایی ندارد همین موجب از بین رفتن انگیزه فعالان این عرصه شده است.
فتحعلی بیگی اضافه می کند: سیاستهای تشویقی می تواند حرکت مثبت و سازنده ای برای احیای نمایش های سنتی باشد.
احیای عروسک های کهن ایرانی با قابلیت نمایشی و به دلیل وابستگی به فرهنگ بومی و ایرانی میتوانند ارتباط موثری با کودکان و نوجوانان برقرار سازند، شاید در طول برگزاری دو دوره جشنواره تئاتر البرز، برگزاری جشنواره ای خاص عروسک های نمایشی در استانی که مسئولیت مرکزهنرهای نمایشی آن بر عهده مردی از جنس نمایش های آیینی سنتی است امری ضروری باشد.
شاید وقت آن رسیده باشد تا به سراغ صندوقچه های قدیمی برویم و عروسک های به یادماندنی در تاریخچه کودکی مان را دوباره به صحنه تئاتر و نمایش بیاوریم و شاهد نقش آفرینی عروسک هایی از جنس مبارک ها بر صحنه تئاتر باشیم تا بخشی از میراث های فرهنگی تاریخی مان به دست حافظه ها سپرده نشود.
سپیده غفاری
نظر شما