به گزارش خبرنگار مهر، برنامه پزشک خانواده از جمله چالشهای حوزه سلامت کشور در این سالها بوده است. به طوریکه، با روی کار آمدن هر یک از وزرای بهداشت، وعده هایی مبنی بر اجرایی شدن برنامه پزشک خانواده داده می شد و این وعده ها تا زمان حضورشان بر مسند وزارتخانه ادامه داشت اما هیچ وقت به مرحله اجرا نمی رسید.
در سال گذشته نیز برنامه پزشک خانواده با چالشها و مشکلات عدیده ای مواجه بود که شاید مهمترین آن، نبود منابع مالی به میزان کافی و همجنین عدم هماهنگی و انسجام در مدیریت اجرای آن بود. به طوریکه، پول کافی برای پرداخت حقوق و دستمزد پزشکان و اعضای تیم وجود نداشت و همین مسئله باعث دلسردی تیم پزشک خانوده از ادامه همکاری با وزارت بهداشت می شد.
وعده های آخرین وزیر بهداشت دولت دهم
دکتر محمدحسن طریقت منفرد وزیر وقت بهداشت که در آخرین روزهای سال 91 توانسته بود رای اعتماد مجلس را برای وزارت بگیرد، در آغازین روزهای سال 92 به موضوع برنامه پزشک خانواده ورود کرد و عنوان داشت که به سرعت این برنامه را در سراسر شهرهای کشور اجرا می کند.
در همین ارتباط، جلسه مشترکی با مسئولان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز برگزار کرد و تاکید داشت که پول کافی برای پرداخت حقوق و دستمزد پزشکان و اعضای تیم پزشک خانواده وجود دارد. در عین حال، وزیر بهداشت، به این موضوع بسنده نکرد و بعد از جلساتی که با بیمه ها و انجمن پزشکان عمومی کشور داشت، تصمیم گرفت که پزشک خانواده به تهران هم وارد شود. به طوریکه در یک نشست خبری فوق العاده، وزیر بهداشت به تشریح چگونگی ثبت نام و اجرای برنامه پزشک خانواده در تهران پرداخت و فردای همان روز، تیتر اغلب روزنامه ها، "ورود پزشک خانواده به تهران"، بود.
به دنبال این خبر، انجمن پزشکان عمومی نیز وارد ماجرا شد و ادعا کرد که در مسیر اجرای این برنامه، با وزارت بهداشت همکاری می کند. اما این پایان ماجرای ورود پزشک خانواده به تهران نبود. چرا که، عمر دولت دهم و وزارت دکتر طریقت منفرد به اجرای این برنامه در تهران کفاف نداد و با تغییر دولت، وزیر بهداشت دولت یازدهم از توقف برنامه پزشک خانواده در کشور و تهران خبر داد و گفت که تا پایان بررسی چالشها و مشکلات این برنامه، اجرای آن را متوقف خواهد کرد.
بر همین اساس بود که وعده آخرین وزیر بهداست دولت دهم برای اجرای برنامه پزشک خانواده در سراسر کشور و تهران، ناتمام ماند.
البته، منتقدین حوزه سلامت نیز بر این عقیده بودند که اجرای برنامه پزشک خانواده به تنهایی از عهده وزارت بهداشت بر نمی آید و نیازمند یک عزم ملی و همکاری و تعامل میان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، بیمه ها و سازمان نظام پزشکی کشور است.
شاید بهترین مثال برای اجرای برنامه پزشک خانواده در تهران که وزیر قبلی وعده اش را داده بود، همان مثال "سنگ بزرگ علامت نزدن"، باشد.
سال 92 در حالی به پایان رسید که اجرای برنامه پزشک خانواده تنها در برخی از شهرهای استانهای فارس و مازندران دنبال شد و سیاست وزارت بهداشت در دولت یازدهم نیز، ادامه اجرای آن در یک شهر از استانهای کشور برای سال 93 است.
نظر شما