به گزارش خبرگزاری مهر، متن این یادداشت به این شرح است:
«بسیاری از کسانی که دغدغه فرهنگ عمومی و صنعت نشر کشور را دارند این روزها نگران انتخابات اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران و وضعیت ترکیب هیات مدیره آینده آن شده‌اند. این نگرانی ناشی از یک جریان رسانه‌ای است که متاسفانه بر مبنای یک فرض نادرست و رویکرد اشتباه شکل گرفته و این شائبه را در افکار عمومی دست‌اندرکاران امر فرهنگ ایجاد کرده است که ناشران آموزشی یا دانشگاهی در یک اقدام برنامه‌ریزی‌شده و با هدف مصادره به مطلوب یک تشکل صنفی، قصد تصاحب اتحادیه را دارند.
ادعا از این قرار است که نیمی از فهرست شانزده نفری نامزدها را ناشران آموزشی، دانشگاهی و کمک آموزشی تشکیل داده‌اند و بنا به دلایلی از جمله استفاده از ظرفیت‌های اتحادیه ناشران به نفع منافع و مسایل حوزه فعالیت‌شان، حضور کم‌رنگ ناشران عمومی را احساس کرده و اقدام به تغییر جریان حاکم بر اتحادیه کرده‌اند. در حالی که اگر فردی آشنا به فضای نشر کشور هم نباشد دست کم با یک جستجوی ساده در فضای مجازی متوجه می‌شود که فقط شش نفر از فهرست نهایی اعلام شده، آموزشی یا دانشگاهی محسوب می‌شوند.
انتشارات مهاجر به عنوان یک ناشر عمومی کودک و نوجوان که رویکرد علمی در محتوای آثارش دارد در گروه آموزشی‌ها محاسبه شده است که با این معیار بخش عمده‌ای از ناشران عمومی، ناشران آموزشی خواهند بود. یا مثلا انتشارات کمتر شناخته شده بهیاد که موضوع فعالیت‌اش در فهرست خانه کتاب، زمینه‌های مختلف قید شده و با نگاهی به آثار آن نیز مشخص می‌شود که یک ناشر عمومی است و به دلیل انتشار چند اثر آموزشی، در لیست آموزشی‌ها جای گرفته است. با این حساب شش ناشر با زمینه‌های فعالیت متفاوت دانشگاهی، آموزشی و کمک‌آموزشی که دارای اهداف، رویکردها، مخاطبان، مطالبات و... مختلف و متنوعی هستند در فهرست نهایی نامزدها دیده می‌شوند.
حال سوال این است که آیاسهمی معادل یک‌سوم از لیست افراد معرفی‌شده برای عضویت در هیات مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان، به معنی تصاحب اتحادیه است؟ و آیا در شرایطی که به لحاظ کمی احتمال آموزشی‌تر شدن ترکیب هیات‌مدیره اتحادیه کمی بیشتر از سی درصد است، اعلام وضعیت بحرانی ما به ازای خارجی دارد؟
موضوع مهم بعدی القای یک جریان و اقدام هماهنگ برنامه‌ریزی‌شده آموزشی‌ها و تعبیر دورخیز یا عیاراتی شبیه به این است که جای تعجب دارد. فارغ از این که آیا به واقع انتخاب مثلا شخصی چون آقای پایدار که در دوره قبلی (دوره مدیریت کیاییان) نقش موثر و فعالی در برنامه¬های اتحادیه داشته است به ضرر اتحادیه است یا نه، نسبتی میان نشر ایشان با پنج ناشر دیگر آموزشی برقرار است؟
یک ناشر دانشگاهی که در زمینه فنی و مهندسی کتاب منتشر می‌کند چه وجه اشتراکی با مثلا انتشارات مبتکران که مخاطبان‌اش دانش‌آموزان هستند دارد؛ ناشر تخصصی کتاب¬های پزشکی منافع مشترکی با یک ناشر کمک‌آموزشی در زمینه تحصیلات تکمیلی یا یک ناشر دست چندم کمک‌آموزشی مقطع ابتدایی ندارد. زمانی می‌توان نگران یک جریان بود و وضعیت هشدار اعلام کرد که منافع و اهداف و مطالبات مشترک محقق نشده گروهی آنها را در قالب یک برنامه هماهنگ، کنار هم قرار داده باشد؛ شرایطی که از فهرست نامزدهای اتحادیه استنباط نمی‌شود و لذا نمی‌توان نگران یک سناریوی از پیش طراحی شده بود و نسبت به آینده‌اش اعلام خطر کرد. اتفاقی که در دوره قبل رخ داد اعلام فهرست واحد برخی جریان‌های فعال حوزه نشر بود و نشان از یک اقدام و برنامه هماهنگ داشت، چیزی که در این روزها از سوی گروهی از ناشران به اصطلاح آموزشی با یک هدف مشخص و برنامه‌ریزی شده رخ نداده است.
با این اوصاف کسانی که آگاهانه یا از روی بی اطلاعی به این موج نگرانی دامن زدند باید به این نکته توجه کنند که این به‌هم ریختگی روانی و ایجاد شائبه برای اهالی فرهنگ گرچه به ظاهر با نیت نگرانی نسبت به اوضاع نشر کشور و بهبود وضعیت فرهنگ عمومی کشور شکل گرفته اما نتایج خوبی به همراه نخواهد داشت. این شرایط برای برگزاری یک انتخابات سالم مناسب نیست و انحراف موضوعی به نفع ترکیب آینده هیات مدیره اتحادیه نخواهد بود.»
نظر شما