" احمد نادعليان " - سنگ تراش - درگفت وگو با خبرنگار تجسمي " مهر " ، با اعلام اين مطلب، گفت : من در دوسالانه بين المللي تاشكند كه درازبكستان برگزارشده بود، يك اثر چيدمان با درونمايه محيطي وبه وسيله ويدئو ارائه دادم كه همان طور كه اشاره كردم ، اين اثر ازبين 75 اثر هنرمندان جهاني ، توانست جايزه سيمرغ طلايي را به دست آورد .
وي درپاسخ به اين پرسش كه ويژگي بارز اين اثر هنري براي بردن جايزه بين المللي چه بوده است، تصريح كرد: تصور من براين است كه اثري كه من دراين دوسالانه ، موفق به ارائه آن شدم، اثري غير متعارف بود. زيرا من به تصوير كردن ماهي ها در رودخانه به وسيله ويدئو پرداختم كه تازگي داشت. هم چنين به مسئله آلودگي محيط زيست كه امروز يك مسئله جهاني شده است، پرداختم و به نوعي اين رودخانه را در محيط ارائه دادم. در مجموع اثر من به شكلي كه درهنر قديم به چشم مي خورد، تصوير نشده بود و جنبه هاي غيرمتعارف ونويي داشت.
"احمد نادعليان" كه دردومين نمايشگاه هنري قرآن دواثر با عناوين "آدم و حوا" ارائه داده است، در خصوص چگونگي به وجود آمدن اثر خود گفت : اثر "آدم وحوا " كه دراين نمايشگاه به معرض نمايش عمومي درآمد، كاري بود كه من پيش از سفربه بي ينال ، انجام داده بودم . من همواره به داستان قرآني "آدم وحوا" علاقمند بودم و مي ديدم كه درهر جاي دنيا، منتهي به يك زبان و روايت، از اين داستان، تمثيل سازي مي شود .
وي افزود: پيش از اين كه اين اثر را دردومين نمايشگاه هنري قرآن ارائه دهم ، در سمپوزيومي كه دركشورلبنان برگزارشده بود، يك مجسمه با قطع دومتر و با درونمايه " آدم وحوا " ساختم . اين اثر يك ستون سنگي بود كه آدم وحوا را دو طرف آن به تصوير كشيده بودم . به هر حال من به كاركردن برروي سوژه هاي مذهبي واسطوره اي علاقمند بوده ام . همين طور دراولين نمايشگاه هنري قرآن نيز يك اثر به نام معراج ارائه دادم كه يك كار مولتي مديا به شمار مي رفت .
اين سنگ تراش در پاسخ به اين پرسش خبرنگار تجسمي مهر كه امروز مخاطب چقدر پذيرش آثار مولتي مديا و... را دارد، گفت : آمار و ارقام نشان مي دهد كه استقبال عموم مردم به هنرمدرن درقياس با مثلا نقاشي انتزاعي بيشتراست. اگر به مراكز نمايش ويدئوآرت ها و پرفورمنس ها و يا حتي مولتي مديا ها مراجعه كنيد مي توانيد طيف گسترده مخاطبان را نسبت به اين جريان هنري مشاهده كنيد. با اقبال روبه روشدن هنرجديد دربين مخاطبان؛ مي تواند دودليل داشته باشد. اول اين كه درهنرجديد؛ مفاهيم اسطوره اي و عرفاني كه با زبان عامه مردم ؛ عجين و آشناست بيان مي شود . درواقع ؛ موضوعيتي كه هنرجديد به كار مي گيرد؛ به نوعي دغدغه هاي انسان را در اجتماع بيان مي كند. دليل ديگرش ؛ اين است كه هنر جديد اساسا مي آيد تا درجهت يافتن سليقه هاي مخاطب ؛ يك سيرمطلوب را طي كند . يعني هنرجديد تقريبا مطابق با سرگرمي ها و تفريحات مخاطب است . بنابراين ؛مخاطبا خليلي راحت تر با آن ارتباط مي گيرند .
نادعليان درپاسخ به اين پرسش كه چرا هنرمندان اروپايي درقياس با ما بيشتر برروي سوژه هاي مذهبي واساطيري خود كاركرده اند تصريح كرد: ممنوعيت تصوير در مسيحيت همواره بيش از صدر اسلام بوده است. زيرا درقرآن ؛اشاره صريحي به منع تصوير گري نيست . درغرب بيشتر به شمايل نگاري روي آورده شده است . با اندكي دقت متوجه مي شويم كه تصويرگري كتاب مقدس بيشتردر اروپا وبين نقاشان رايج بود درحالي كه درايران ؛ تم هاي مذهبي ما از مجراي ادبيات وارد شدند . اين مسئله اي كه شما مطرح كرديد ؛ درباره داستان هاي اسطوره اي ومذهبي ما نيز صادق است كه آدم وحوا نمونه بارز آن است. در ايران ؛ ما ازطريق ادبيات به يك سري داستانه هاي مذهبي واسطوره اي دست يافتيم و درواقع آنها را به وسيله ادبيات شناختيم . شايد به اين خاطر كه هنرمندان ما كمتر به خود قرآن كريم روي مي آوردند و بيشتر از تمثيل هايي كه درادبيات ما بود استفاده مي كردند .
اين سنگ تراش كه تاكنون درعرصه هاي بين المللي متعددي شركت و موفق به كسب مقام وجايزه شده است، درپاسخ به اين پرسش خبرنگار تجسمي مهر كه چرا امروز پيكره هاي شهداي انقلاب اسلامي ما كمتر درسطح شهر ديده مي شود گفت :من با ساخت اين پيكره ها زياد موافق نيستم . به شخصيت هايي از اين دست بايد به شكل زيبا شناسانه تري ياد شود. به اين معني كه اگر از هدف زيبايي كه اين عزيزان درپيش گرفته اند؛ بيشتر ياد كنيم ؛ مي توانيم خاطره آنها را مانا تر سازيم. زيرا شان شهداي ما بيش از اين است كه به ساخت پيكره هايشان محدود شود .
نظر شما