۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۴، ۱۳:۱۸

محمد رحمانیان در نشستی رسانه‌ای مطرح کرد:

«سینماهای من» تلفیق تئاتر و فیلم است/ نمایشی برای مخاطبان سینما

«سینماهای من» تلفیق تئاتر و فیلم است/ نمایشی برای مخاطبان سینما

کارگردان نمایش «سینماهای من» بیان کرد که این نمایش به نوعی با فیلم های سینمایی تلفیق شده است و به مرور حوادث اجتماعی و سیاسی چهار سینمای قدیمی شهر تهران می پردازد.

به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری نمایش «سینماهای من» با حضور محمد رحمانیان کارگردان، سامان احتشامی نوازنده پیانو و چند تن از بازیگران این نمایش از جمله مهتاب نصیرپور، حبیب رضایی، اشکان خطیبی و بهنوش طباطبایی روز شنبه ۱۹ اردیبهشت‌ماه در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.

رحمانیان در ابتدای این نشست بیان کرد: «سینماهای من» به یک دغدغه قدیمی برمی گردد که دو اتفاق باعث شد اجرای این دغدغه کلید بخورد. اولین اتفاق، مراسم بزرگداشتی بود که سال گذشته برای سیدمحمد بهشتی مدیر یکی از مهمترین نهادهای سینمایی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، گرفته شد. من در آن مراسم اجرای نمایش کوتاهی را بر عهده داشتم و آن مدخلی شد تا به مسایل مربوط به سینما بپردازم. بعد از آن با خواندن مقاله ای از آیدین آغداشلو در مجله فیلم که با عنوان «سینماهای من» نوشته شده بود، جزییات بیشتری از این کار را وارد نمایش کردم.  با اجازه او عنوان مقاله اش هم برای نام این نمایش انتخاب شد.

وی ادامه داد: آغداشلو در این مقاله به تعدادی از سینماهای کودکی، جوانی و میانسالی خود می پردازد که به طور مثال بعضی از آنها سینماهای قدیمی تهران هستند و شماری هم به سینماهای جهان مربوط می شود. نثر جذاب و خواندنی وی در کنار پرداختن به مساله سینما که به گونه ای تاریخی اوضاع سیاسی اجتماعی آن دوران را نیز بررسی کرده است، مرا به این کار ترغیب کرد. من بسیار مرهون این مقاله هستم چراکه در آن از موضوعاتی چون فاصله طبقاتی تا اتفاقات سیاسی اجتماعی سال ۵۷، دیده می شود.

تلفیق سینما با تئاتر در «سینماهای من»

کارگردان نمایش «سینماهای من» به سینماهای پرداخته شده در نمایش خود اشاره و بیان کرد: سینما «کاپری» که اکنون به سینما «بهمن» تبدیل شده، سینما «شهر فرنگ»، سینما «رادیوسیتی» و سینما «متروپل» ۴ سینمای قدیمی هستند که در ۴ اپیزود از نمایش و در مقاطع مختلف به آنها پرداخته می شود. اپیزود سینما «کاپری» به ۱۲ سال رویایی سینمای ایران از ابتدای سال ۴۵ مربوط می شود. سینما «شهرفرنگ» نیز به سینمای دهه ۶۰ یعنی سال های ۶۲ تا ۷۲ نگاهی دارد و سینما «متروپل» هم سینمای دهه ۸۰ است با نگاهی به فیلم های زنانه که در آن دختران جوان نقش های اصلی را داشتند.

رحمانیان با اشاره به ویژگی های نمایش «سینماهای من»، توضیح داد: از جمله ویژگی های این نمایش تلفیق با فیلم هایی است که از آنها در نمایش صحبت می کنیم.

وی درباره علاقه خود به سینما عنوان کرد: وقتی راجع به سینما صحبت می کنید، نمی توانید وجه نوستالژیک آن را دنبال نکنید. در این نمایش هم بار نوستالژیک موضوع به دوش بخش مربوط به دهه ۵۰ و ۷۰ است. 

این کارگردان و نویسنده تئاتر با اشاره به دیگر پروژه‌های نمایشی خود که به حوزه سینما می پردازند، گفت: ما در آینده کارهای دیگری هم داریم که با سینما ارتباط دارد. از جمله نمایشی خواهیم داشت که بر اساس فیلم «گوزن ها» ساخته مسعود کیمیایی است و اجازه آن را از او گرفته ایم. همچنین نمایش دیگری هم با عنوان «طبیعت سهراب بی‌جان» داریم که درباره سهراب شهید ثالث است.

تنظیم مجدد موسیقی فیلم ها برای نواختن با پیانو

در این نشست سامان احتشامی که وظیفه تنظیم مجدد تعداد زیادی از موسیقی های فیلم‌های سینمایی قبل و بعد از انقلاب را برعهده دارد، گفت: من هیچ دخل و تصرفی در موسیقی ها انجام ندادم و موسیقی ها فقط برای نواختن با پیانو تنظیم مجدد شدند.

مهتاب نصیرپور بازیگر نمایش «سینماهای من» نیز در بخش دیگری از این نشست درباره نقش خود در این اثر، گفت: من در یکی از ایپزودها نقش زن بلیت فروشی در سینما «شهر فرنگ» را دارم. این زن همراه با کاری که می کند به تماشای فیلم ها هم می نشیند و سینما به نوعی خانواده او محسوب می شود. او با شخصیت ها همذات پنداری می کند و نمایش در‌واقع در ستایش سینمای ایران با توجه به رویارویی با بحران در دوره های مختلف است.

احسان کرمی دیگر بازیگر نمایش «سینماهای من» با اظهار خوشحالی از حضور در این کار، گفت: به نظر من محمد رحمانیان یک نابغه است. من تا امروز عضو خانه تئاتر نبودم اما منتظر بودم تا یک روز بتوانم به آنجا بروم. تا امروز شاید به این دلیل که خود را چندان بازیگر تئاتر نمی دانستم، به آنجا مراجعه نمی کردم. البته حالا هم خود را هنرجوی تئاتر می دانم اما با حضور در گروه رحمانیان و بعد از گرفتن بروشور این نمایش، حتما به خانه تئاتر خواهم رفت تا در آنجا عضو شوم.

ترجیح می دهم که مخاطب واقعی سینما به داخل سالن بیاید

رحمانیان در ادامه این نشست به اهمیت تاریخچه سینما و پژوهش برای این نمایش اشاره کرد و گفت: جمال امید و آیدین آغداشلو در این زمینه کمک های زیادی به ما داشتند. در خصوص تاریخچه سالن های سینمایی ما با اطلاعات محدودی روبرو هستیم، حتی بسیاری از اطلاعاتی که در سایت های رسمی آورده شده، داده هایی غلط هستند.

وی در پایان با اشاره به اجرای این اثر نمایشی به مدت ۱۱ روز، از ۳ تا ۱۲ خردادماه و از ساعت ۷ تا ۹ شب، گفت: سالن شماره یک پردیس چارسو ۳۲۲ صندلی دارد و جز ۱۰ صندلی آن که برای مهمانان کنار گذاشته می شود، باقی صندلی ها به فروش می روند. فکر می کنم این زمان برای نمایش ما کافی است چون نمایش مخاطب خاص‌تری دارد و ممکن است بسیاری از تماشاگران حوصله نداشته باشند که تا پایان آن را ببینند و ترجیح می دهم که مخاطب واقعی سینما به داخل سالن بیاید.

علی عمرانی، افشین هاشمی، علی تاجمیر، هانا کامکار، الهه حسینی، فرشته حسینی (بازیگر افغان) و هومن برق نورد از دیگر بازیگران این نمایش هستند.

کد خبر 2573038

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha