هدفم درمسابقات آسیایی کسب مدال است/ستاره شدن باوجود کمبود امکانات

​به گزارش خبرنگار مهر، دوومیدانی کار پرتاب چکش کردکویی آنقدر تمرین کرد تا بالاخره توانست حق خودش را در تیم ملی بزرگسالان بگیرد. پژمان قلعه نوعی متولد ۱۳۷۱ است. اولین تجربه حضور در تیم ملی بزرگسالان را دارد اما جزء امیدهای کسب مدال است. سختی های موجود در ورزش نتوانسته سد راهش شود. نقش پدرش را در فعالیت های ورزشی اش غیر قابل توصیف می داند. با اشتیاق از دوومیدانی و پرتاب چکش حرف می زند و تنها هدفش کسب موفقیت های بیشتر است. قبل از اعزام به رقابت های آسیایی پای صحبت هایش نشستیم. آنچه در زیر می خوانید ماحصل گفتگوی ما قبل از اعزام این ورزشکار به رقابت های آسیایی است:

چطور شد به سمت دوومیدانی و به خصوص ماده پرتاب چکش گرایش پیدا کردید؟

در دوران نوجوانی بدنسازی و پرورش اندام کار می کردم. آقای محمدجعفر رشتی مربی من بود. برای انتخابی تیم دوومیدانی شهرستان داخل پیست تست پرتاب از من گرفت. با توجه به اینکه قدرت خوبی داشتم برای تیم شهرستان انتخاب شدم و ۲۰ روز بعد هم در مسابقات استانی سوم شدم. بعد از آن تمریناتم را ادامه دادم و ۶ ماه بعد به مسابقات قهرمانی کشور نوجوانان اعزام شدم.

برای همه تعجب آور بود که من بتوانم در رقابت های نوجوانان کشور هم خوب نتیجه بگیرم. در این بازی ها چکش ۵ کیلویی را ۶۲ متر و ۶۳ سانتی متر پرتاب کردم. من در آن بازی ها توانستم ورودی مسابقات جهانی ایتالیا را کسب کنم و به عنوان تنها ورزشکاری که این ورودی را کسب کرده در رقابت های جهانی در رده سنی نوجوانان شرکت کنم. یادم است آن موقع یکی از روزنامه ها هم تیتر زده بود که «ورزشکاری با کمترین تجربه بهترین نتیجه را کسب کرده است.»

عملکرد شما در رقابت های جهانی چگونه است؟

سال ۱۳۸۸ در رقابت های جهانی شرکت کردم. بعد از مسابقات نوجوانان خیلی تمرین کردم و توانستم چهارم شوم. در این مسابقات چکش را ۶۳ متر و ۶۲ سانتی متر انداختم و با توجه به اینکه تجربه کمی داشتم برایم رضایت بخش بود. آن موقع که در رقابت های جهانی شرکت کردم سن و سالی نداشتم و درگیر جو و حاشیه های مسابقه نبودم. خیلی راحت و بدون استرس رفتم و چکش را پرتاب کردم. اما بعد از این رقابت ها نگاهم به دوومیدانی جدی شد و پرتاب چکش را به عنوان رشته تخصصی دنبال کردم.

بعد از این رقابت ها در رده سنی جوانان عملکرد شما چطور بود؟

در سال اول حضورم در رده سنی جوانان به مسابقات آسیایی ویتنام در سال ۱۳۸۹ رفتم که توانستم مقام دوم را در آن بازی ها به دست آورم و به عنوان تنها کسی باشم که از ایران در ماده پرتاب چکش در آسیا مقام دارد. بعد از آن هم برای رقابت های جهانی جوانان جهان در کانادا در سال ۱۳۹۰ انتخاب شدم. مسابقات جهانی جوانان سطح بالایی داشت و من هم از ناحیه کمر دچار آسیب دیدگی بودم که نتوانستم مقامی کسب کنم. در این مسابقات تفاوت سطح دوومیدانی ما با کشورهای دیگر کاملا مشخص بود.

امسال در رده سنی بزرگسالان هم نتیجه خوبی کسب کردید؟

در رقابت های قهرمانی کشور امسال توانستم با پرتاب 72 متر و 37 سانتی متر مقام اول را کسب کنم و برای تیم ملی انتخاب شوم. در رقابت های انتخابی هم با کسب رکورد ۷۳ متر و ۸ سانتی متر حضورم را در تیم ملی تثبیت کردم. در رده سنی نوجوانان و جوانان رقیبی را کنار خودم احساس نمی کردم. اما در حال حاضر که در تیم ملی بزرگسالان هستم آقایان کاوه موسوی و رضا مقدم و حتی مهدی محمدی هم به عنوان رقیب در کنار من قرار دارند. باید برای پیشی گرفتن از رقیبانم تمرینات بیشتر و بهتر و مداوم تری داشته باشم.

رکورد این ماده در ایران متعلق به چه کسی است؟

آقای کاوه موسوی یکی از بهترین های این رشته است که با پرتاب ۷۵ متر و ۲۶ سانتی متر رکوردار این ماده در ایران است.

وضعیت تمرینات شما در کردکوی چگونه است؟ چه حمایت هایی از ورزشکاران می شود؟

ما فنس خوبی برای پرتاب در کردکوی نداریم و به همین خاطر سعی می کنم از فنس شهرستان بندرترکمن که پیست خوبی برای دوومیدانی دارد استفاده کنم.

ترجیح می دهم خودم تمرین کنم و با تلاش خودم به هدفی که دارم دست پیدا کنم. من به این جمله بسیار اعتقاد دارم که انسان ها در محدودیت ستاره می شوند. ما با سختی و کمبود شرایط و امکانات تمرین می کنیم.

ماهانه چقدر هزینه برای دوومیدانی خرج می کنید؟منبع درآمدی از قرار دادهای باشگاهی دارید؟

تمرینات حرفه ایی در دوومیدانی نیاز به مکمل های غذایی دارد که اگر بخواهم حساب کنم حدودا ماهی یک میلیون خرج می شود. هزینه خرید کفش تخصصی هم است که هر کفش ما حدود یک میلیون است. با توجه به تمریناتی که در طی سال داریم حداقل دو جفت کفش در سال نیاز دارم.

سال گذشته با تیم گلستان در رقابت ها شرکت کردم و قراردادی نداشتم اما دو سال گذشته با تیم نفت تهران در رقابت ها شرکت کرده بودم و قرار داد بستم. متاسفانه اسپانسر در گلستان برای تیم های ورزشی مثل دوومیدانی سرمایه گذاری نمی کند و نگاه ها بیشتر به ورزش هایی مثل فوتبال و بسکتبال است. به خاطر همین هم ما مجبوریم با تیم های دیگر در رقابت ها شرکت کنیم.

وضعیت دوومیدانی گلستان را چگونه ارزیابی می کنید؟

گلستان پتانسیل و ظرفیت های خوبی در این رشته ورزشی در بخش آقایان و بانوان دارد که با توجه بیشتر و جذب حامیان مالی می تواند خودش را به عنوان استان برتر در کشور مطرح کند. در حال حاضر هم دوومیدانی گلستان به عنوان قطب دوومیدانی در کشور مطرح است.

در رقابتهای آسیا چه زمانی مسابقه دارید؟

با توجه به برنامه اعلام شده ۱۴خرداد و به وقت ایران ساعت ۱۲ و ۵۰ دقیقه بازی دارم. برای کسب مدال به آسیا می روم و اگر بتوانم همین رکوردی که در ایران ثبت کردم را پرتاب کنم با مدال برمی گردم.

خبرنگار: مریم رضایی