به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی حوزه هنری، مهرداد صدقی، نویسنده، روزنامهنگار و طنزپرداز با بیان این كه تضاد و ایجاد موقعیت نامتجانس باعث شكلگیری طنز میشود، اظهار كرد: سبك زندگی و وضعیت جامعه قبل و بعد از انقلاب دچار تضاد بسیار بزرگی بود. همین تضاد بستری برای ایجاد موقعیت طنزآمیز است. نقطه مقابل آن شیوه زندگی و حاكمیتی كه وجود داشت، انقلاب اسلامی است.
وی ادامه داد: فیلمی به نام «خداحافظ لنین» در سال ۲۰۰۳ ساخته شد كه در آن به وقایع بعد از فروپاشی شوروی و تخریب دیوار برلین و اتحاد دو آلمان پرداخته شده است، در این فیلم شخصیت مادر به كما رفته و بعد از آنكه به هوش می آید فرزندش درمییابد كه اتفاقات اخیر مربوط به اتحاد دو آلمان میتواند شوك بزرگی برای مادرش باشد و منجر به سكته او شود. به همین دلیل وی سعی میكند فضای آلمان شرقی را در اطراف محیط زندگی مادرش فراهم كند كه در این بین اتفاقات طنزآمیزی پیش میآید.
صدقی خاطرنشان كرد: چیزی كه در این فیلم اتفاق میافتد، تفاوت و تضاد آنی در یك جامعه است كه بستری برای موقعیتهای طنزآمیز ایجاد میكند. طنزپردازان كشورمان میتوانند در این حوزهها ورود كنند. همچنین آثار طنزی داشتهایم كه شخصیت اثر در موقعیتی خاص در انقلاب قرار میگیرد و ابتدا با تزویر فعالیت میكند و بعد دچار تحول میشود. تفاوت تضادآمیز بین این دو مرحله نیز بستر داستانهای مختلف طنز را ارائه میكند.
این نویسنده با بیان اینكه در سالهای آغازین بعد از پیروزی انقلاب اسلامی فضا برای طنزپردازی فراهم بود، عنوان كرد: پس از وقوع جنگ تحمیلی به یكباره طنزپردازی به حاشیه رفت و ادبیات اغلب شكل شعاری به خود گرفت و بیشتر معطوف به دفاع مقدس شد؛ تا زمانی كه مرحوم كیومرث صابری فومنی در سال ۶۹ مجله طنز «گل آقا» را منتشر كرد و بار دیگر به طنز مكتوب جان داد.
وی همچنین گفت: در تمام این سالها، فیلمها، سریالها و داستانهایی كه كار میشد اغلب كلیشهای و شعاری بودند و شاید به خاطر دور شدن از آن روزهاست كه برخی طنزپردازان و داستاننویسان ترجیح میدهند از موضوعات روز برای تالیف اثر استفاده كنند و در رجوع به موضوعات مربوط به انقلاب كمی تنبلی میكنند. سوژههای روز به مرور زمان بیشتر و بیشتر شده و نویسندگان احساس میكنند با برگشت به آن فضا، شاید برای خوانندگان هم حرف تازهای نداشته باشند. در حالی كه نویسندگان و هنرمندان دیگر كشورها هنوز درباره جنگ جهانی كار میكنند و مهم این است كه نوع نگاه به موضوع تازه باشد.
نویسنده كتاب «آبنبات هلدار» تصریح كرد: در كشور ما نیز طی این سالها آقای محمدعلی علومی چند اثر درباره طنز معاصر كار كردند، آقای مزینانی هم دو اثر داستان انقلاب منتشر كرد كه رگههایی از طنز در آن دیده میشد. البته حمایت از داستانهای دفاع مقدس خیلی بیشتر از حمایت از داستانهایی با مضمون انقلاب بوده است و تصور میكنم تنها حوزه هنری است كه سالیانه و به طور مداوم جشنواره داستان انقلاب را برگزار میكند. اگر مسئولان جشنواره داستان انقلاب بتوانند بخشی را به داستانهای طنز انقلاب اسلامی اختصاص دهند مطمئن باشید كه شاهد آثار خوبی در این زمینه خواهیم بود.
این نویسنده و روزنامهنگار با بیان اینكه در ادبیات دفاع مقدس شاهد آثار خوبی هستیم، اظهار كرد: البته آثاری كه درباره انقلاب كار شده نیز نشان میدهد كه نگاه درباره انتخاب آثار نسبتا باز بوده است. قبل از اینكه كتاب محمدكاظم مزینانی را بخوانم فكر می كردم با اثری كلیشهای درباره انقلاب مواجه هستم. اما بعدا متوجه شدم اتفاق تازه ای در این عرصه رخ داده است. اگر تبلیغات درستی صورت بگیرد و توزیع مناسبی وجود داشته باشد كتاب های ادبیات انقلاب اسلامی نیز در بین مخاطبان جای خود را باز خواهند كرد.
نظر شما