اروپا براي تامين امنيت انرژي خود بايد رضايت ايران را جلب كند

به گزارش خبرنگار اقتصادي"مهر"، فريد من مولر در دومين روز از همايش بين المللي انرژي و امنيت : ديدگاه آسيايي گفت : شوك اصلي  در قيمت نفت هنگامي براي كشورهاي اروپايي به وجود آمد  كه تعادل بين سرمايه گذاري و عرضه و تقاضا در بازار از بين رفت .

وي با تاكيد براينكه اروپا بايد منابع تامين انرژي خود را متنوع كند، افزود : اروپا تاكنون يكي از بزرگترين وارد كنندگان گاز محسوب مي شده اما تنش هاي ايجاد شده در صادرات گاز اروپا را به اين مساله آگاه كرد كه بايد منابع تامين انرژي خود را متنوع كند و به يك كشور متكي نباشد چرا كه روسيه توان پاسخگويي به نيازهاي همه كشورها را ندارد .

به گفته وي ، هم اكنون روسيه تمام منابع و ظرفيت هاي خود را براي پاسخگويي به نيازهاي مصرف كنندگان به كار مي گيرد اين درحالي است كه ايران و قطراز ظرفيت ها و پتانسيل هاي بالايي براي توليد گاز برخوردار هستند كه بدين ترتيب مي توان گفت كه ايران و قطر در آينده از توليد كنندگان اصلي گاز محسوب خواهند شد .

مولر با اشاره به رشد روز افزون مصرف گاز اروپا گفت : رشد واردات گاز طبيعي اروپا نگران كننده است چرا كه ميزان واردات گاز اروپا از 170 ميليارد متر مكعب در سال 2 هزار ميلادي به 450 ميليارد متر مكعب در سال 2025 خواهد رسيد در صورتي كه ميزان توليد گاز اين قاره 25 درصد كاهش داشته است .

به گفته رئيس گروه مطالعات جهاني موسسه علوم و سياست آلمان  ، هم اكنون روسيه به 65 درصد از نيازهاي بازار اروپا پاسخ مي دهد كه اين امر به علت قيمت مناسب گاز روسيه نيست بلكه زير ساخت هاي مناسب و شبكه هاي گسترده اين كشور مهمترين عامل محسوب مي شود .

وي با بيان اينكه اروپا هم اكنون نگران تامين انرژي خود است گفت : اين قاره هم اكنون از وضعيت تامين انرژي خود راضي نيست و سعي دارد منابع تامين انرژي خود را از روسيه به منابع آسيا و آفريقا گسترش دهد .

مولر گفت : خط لوله ناباكو (خط لوله انتقال گاز ايران به اروپا ) تلاشي است كه البته ظرفيت هاي آن با توجه به تقاضاي ما در را اروپا نيست بلكه اگر اروپا بخواهد  رابطه خوبي با دارندگان گاز طبيعي داشته باشد بايد روابط خود را با اين كشورها بهبود بخشد .

وي در پايان گفت : طبق پيش بيني هاي به عمل آمده تا سال 2030 اروپا بزرگترين وارد كننده گاز طبيعي خواهد بود و پس از آن آمريكاي شمالي و كشورهاي صنعتي هستند و نكته قابل ذكر اين است كه اگر چه چين و هند رشد سريعي در مصرف انرژي دارند اما تا 25 سال آينده ايجاد زير ساخت‌هاي لازم به طول مي انجامد .