جنبه فروشگاهي نمايشگاه كتاب تهران بر ديگر جنبه هاي آن غلبه كرده است

  قدرت الله نيكبخت - نويسنده و ناشردرگفتگو با خبرنگارفرهنگ و ادب مهر،  ضمن بيان اين مطلب افزود : اين نمايشگاه بزرگ ترين همايش كتاب در كشور است و فرصتي ده روزه و مناسب براي ناشران فعالي است كه كتاب هاي خود را عرضه كنند يا به نمايشگاه برسانند.

وي در تشريح موقعيت اين نمايشگاه گفت : اين رويداد كه تا پيش از سال 1367 وجود نداشت ، محلي مناسب براي حضور همزمان ناشران داخلي و خارجي است. كساني هم كه علاقه مند به كتاب هستند، خودشان را مهيا مي كنند تا در اين روزها نهايت بهره را ببرند و آثار مورد نياز خود را تامين كنند و ببينند كه چه آثار تازه اي تاليف يا ترجمه شده است.

عضو هيات مديره انجمن فرهنگي ناشران كودك و نوجوان ادامه داد : ازسوي ديگر اين نمايشگاه بزرگترين محلي است كه ناشران مي توانند با يكديگر تعامل داشته باشند. رد و بدل شدن تجربيات ميان شركت كنندگان داخلي و خارجي ، آشنايي نويسندگان جوان و نوقلم با ناشران و باتجربه هاي ادبيات و ارزيابي وضعيت نشر و تاليف و ترجمه از جمله ديگر دستاوردهاي قابل ذكر نمايشگاه محسوب مي شود.

نيكبخت تصريح كرد : در اين زمينه ، نمايشگاه ما توانسته است جايگاه خود را به عنوان بزرگ ترين رويداد فرهنگي كشور پيدا كرده و كاركردهاي خود را به پيش ببرد ولي متاسفانه جنبه فروشگاهي آن بر ساير سويه هاي نمايشگاه غالب شده است. اين در صورتي است كه ساير مولفه هاي نمايشگاه مي بايست پررنگ تر و عيني تر از جنبه فروشگاهي آن باشد.

وي برگزاري مراسم افتتاحيه و اختتاميه نمايشگاه را ازجمله ديگرنقاط مثبت آن دانست و اضافه كرد : برگزيدن ناشران نمونه در رشته هاي مختلف كودك و بزرگسال و دولتي و غيردولتي و ... كه بر اساس ضوابطي معين انتخاب و معرفي مي شوند و همچنين توجه به مباحث نقد، مديريت نشر و حتي خادمين نشر كه به تقديرها و انتخاب ها افزوده شده و روز به روز نيز گسترده تر مي شود ، نقاط روشن نمايشگاه را بيش از پيش جلوه گر مي كند.

وي نمايشگاه بين المللي كتاب را باتجربه و شايد بي رقيب در خاورميانه برشمرد و افزود : نمايشگاه را بايد روز به روز تقويت كنيم.

قدرت الله نيكبخت در پايان تصريح كرد : به طور مثال بحث هاي هميشگي انتقال و جابجايي محل دائمي نمايشگاه ها كه هر بار نام مكاني را براي اين جابجايي بيان مي كنند ، درباره زمان آن بحث مي كنند و يا از تفكيك كردن داخلي ها و خارجي ها سخن به ميان مي آورند ، شائبه ها و شايعاتي است كه دولت بايد از بروز آنها جلوگيري كند. اين بحث ها به عدم انسجام ناشران و بلاتكليفي آنان مي انجامد كه در نهايت موجب وارد آمدن لطمات به كليت ماجرا مي شود. اگر همه چيز كاملا مشخص و تدوين شده و بر اساس تقويم ساليانه باشد، كاركردها و تعاملات موردنظر به ثمر مي نشيند.