به گزارش خبرگزاري مهر، موسسه مطالعاتي بروكينگز آمريكا در تحليلي كه بر سايت اينترنتي خود منتشر كرده است، نوشت : " برنامه هسته اي ايران يك چالش مستقيم براي آمريكا محسوب مي شود و به گفته تحليلگران، ايران مي تواند 5 سال ديگر به سلاح هسته اي دست پيدا كند."
"فيليپ گوردون" نويسنده اين تحليل خاطرنشان مي كند:"برخي ناظران قبول دارند كه تهران اين حق را دارد تا تكنولوژي هسته اي خود را با اهداف صلح آميز توسعه دهد و براين باورند كه هرگونه اقدام جامعه بين الملل تنها نتيجه عكس خواهد داشت.آنها بر اين باورند كه اقدام محدودي را مي توانند براي جلوگيري از ايران انجام دهند."
به ادعاي گردون، اين يك ايده ازروي بي خيالي و خونسردي است كه به ايران اجازه مي دهد تا برنامه غني سازي را ادامه دهد و به بمب هسته اي دست پيدا كند و به اين ترتيب كشورهاي ديگر منطقه از جمله عربستان سعودي، مصر و تركيه ممكن است دنباله رو ايران شوند.
نويسنده در ادامه به تبعات خطرناك اقدام نظامي عليه ايران اشاره مي كند و مي نويسد: "اين اقدام بسيار مشكل آفرين خواهد بود ؛ يك چنين اقدامي بدون شك حمايت مردم ايران را تقويت مي كند. از سوي ديگر ايران مي تواند در اقدامي تلافي جويانه به نظاميان آمريكا در عراق و افغانستان آسيب وارد كند. نتيجه ديگر تهديد نفتكشها در تنگه هرمز است."
گوردون ادامه مي دهد: "گزينه اعتماد به اسرائيل در حمله به ايران نيز اشتباه ديگري است،زيرا آنها ابزار نظامي محدودي دارند و در نهايت آمريكا بايد مسئوليت آن را بر عهده بگيرد."
به عقيده نويسنده با فرض اين گزينه هاي نامطلوب، بهترين راهكار براي آمريكا، اروپا و غرب اين است كه با حمايت بين المللي ايران را مجبور كند تا در صورت امتناع از تعليق برنامه هسته اي خود بهاي سنگيني را بپردازد. پيشنهاد اروپا براي حمايت از برنامه انرژي هسته اي غير نظامي ايران و افزايش سطح تجارت و سرمايه گذاري با ايران بايد روي ميز باقي بماند و آمريكا بايد محركهاي جديدي را از طرف خودش پيشنهاد كند،مثل مذاكرات امنيتي منطقه اي و بازگشت به روابط ديپلماتيك؛ اما اگر ايران نخواهد اين پيشنهاد را بپذيرد، تنها راه اعمال جرايم اقتصادي و ديپلماتيك بر ايران خواهد بود.
گوردون مي نويسد: "موثرترين راه براي متقاعد كردن ايران از طريق يك پاسخ قاطع و متحد در شوراي امنيت سازمان ملل است.تحت فصل 7 منشور سازمان ملل قطعنامه اي مي تواند صادر شود كه با توجه به آن ايران بايد غني سازي اورانيوم را به تعليق دربياورد. چنين گامي فعاليتهاي غني سازي ايران را غير قانوني جلوه مي دهد و پايه هايي را براي تحريم هاي اقتصادي و ديپلماتيك ايران، در صورت امتناع آن ، فراهم مي آورد."
به گزارش مهر، در بخش پاياني اين تحليل آمده است كه "چنين اجماعي بدون توافق چين و روسيه امكان پذير نيست ؛ كه البته همراه كردن آنها نيز كار آساني نيست،زيرا هر دو داراي منافع اقتصادي در روابط خود با ايران هستند. در اين صورت آمريكا و اعضاي اروپايي شوراي امنيت بايد تصميم بگيرند كه آيا با حمايت آنها اقدام ضعيفي را عليه ايران اعمال كنند و يا بدون حمايت آنها در خارج از شوراي امنيت و از طرف خودشان اقدامي را به كار گيرند."
نظر شما