به گزارش خبرگزاري مهر، روزنامه واشنگتن پست در تحليلي نوشت : دولت بوش هم از داخل آمريكا و هم از سوي كشورهاي خارجي تحت فشار قرار دارد تا موضعگيري ديرينه خود را كه همان امتناع از گفتگوي مستقيم با ايران است،كنار بگذارد، به ويژه با توجه به نامه 18 صفحه اي محمود احمودي نژاد كه طي هفته اخير براي بوش فرستاده شد.
ميانه روهاي سياست خارجي آمريكا روزهاي اخير از اين مسئله سخن گفته اند كه از بين آنها مي توان به اين افراد اشاره كرد: سناتور "چاك هاگل"، كانديداي رياست بر حزب جمهوريخواه،"مادلين آلبرايت"وزير خارجه سابق آمريكا،"ساموئل سندي برگر" مشاور سابق امنيت ملي و" دانيل راس " مذاكره كننده سابق خاورميانه.
اين افراد همگي مقالات تندي را به رشته تحرير درآورده و سوالاتي را درمورد موضع دولت مطرح كرده اند و آلبرايت هم در تفسيرخود موافق با نظر پنج وزير خارجه سابق اروپا بود كه مي گفتند مقامات ايراني طي ماههاي اخير به آنها گفته اند كه در مذاكره با ايران منافع گسترده اي وجود دارد.
آلمان يكي ازكشورهايي است كه مذاكرات ناتمامي با ايران داشته است.مقامات آلماني درايده خود در مورد اين مسئله كه ديپلماسي بدون مداخله مستقيم آمريكا موفقيت آميز نخواهد بود، صراحت بيشتري داشتند.
"راپرچت پولنز" رئيس بانفوذ كميته امور خارجي پارلمان آلمان و يكي از هم پيمانان آنجلا مركل صدر اعظم آلمان جمعه گذشته از سياست دولت بوش انتقاد كرد و گفت:" امتناع واشنگتن براي مذاكرات مستقيم با ايران رسيدن به يك راه حل ديپلماتيك را براي موضوع هسته اي ايران آسانتر نخواهد كرد."
با وجود آنكه مقامات آمريكايي نامه احمدي نژاد را به عنوان يك اقدام ديپلماتيك جدي تلقي نكردند، اما آلبرايت روز گذشته گفت كه به اين نامه با وجود آهنگ طعنه آميز و تفكرات مذهبي آن، بايد به عنوان فرصتي هم براي مذاكره با ايران وهم براي تحت نفوذ قرار دادن افكار عمومي جهان نگاه كرد.
وي خاطر نشان كرد:" در ديپلماسي، شما بايد فرصتهاي خود را ايجاد كنيد ، اقدام در يك مسير بي اعتنايي ، شما را به هيچ جايي نمي برد."
موضع دولت آمريكا در برابر ايران، خودداري آن از برگزاري گفتگوهاي دوجانبه با كره شمالي در مورد برنامه هسته اي آن و همچنين ديدار با مقامات سوريه بر سر مسئله لبنان را منعكس مي كند .
مقامالت دولتي مي گويند كه اين كشورها بايد چنين ديدارهايي با آمريكا داشته باشند و ثابت كنند كه آنها در بررسي نگراني هاي آمريكا جدي هستند. اين مقامات همچنين خاطر نشان مي كنند كه ارتباطهاي دوجانبه تنها در صورت بررسي اين نگرانيها تاثير چنداني ندارند.
رايس روز گذشنه اعلام كرد كه نبود ارتباط، يك مشكل با ايران نيست،زيرا چندين پيشنهاد وجود داشته اند كه از طريق اروپاييها و روسها به ايرانيها منتقل شده است.
منتقدان ديدگاه دولت بوش مي گويند كه ديپلماسي بسيار شكست خورده و دليلش اين است كه تا وقتي كه مهمترين رقيب ايران ( آمريكا) روي ميز مذاكره حاضر نشود، مشوق كمي براي ايران وجود دارد. آنها همچنين تصريح مي كنند كه شكست آمريكا براي مذاكره با ايران اين سوء ظن را تشديد مي كند كه آمريكا به طور مخفيانه خواهان يك اقدام نظامي است و در حال افزايش اين روند است تا ايران را به انزوا بكشد.
به گزارش مهر، در ادامه اين تحليل آمده است : هاگل سناتور جمهوريخواه و عضو ارشد كميته روابط خارجي سناي آمريكا، پيش از اين در فايننشال تايمز نوشته بود كه هم پيمانان آمريكا تنها درصورتي از يك اقدام قاطع عليه ايران حمايت مي كنند كه ازانجام يك راه حل ديپلماتيك و از راه مذاكره مطمئن باشند. بي ميلي مداوم آمريكا در مشاركت ايران، كشورهاي ديگر را در حمايت از آن به خصومت وا مي دارد و احتمالا آنها را به مخالفت عليه اين اقدامات سخت تر تحريك مي كند.
برگرهم در وال استريت ژورنال نوشت كه ديپلماسي مي تواند شانسي براي موفقيت باشد، البته اگر با تهديد همراه شود و اگر آمريكا يك نقش فعال داشته باشد و اگر يك چنين ديدگاهي با شكست روبرو شود ، اقدامات اجباري ممكن است از حمايت بين المللي بيشتري برخوردار شود.
نظر شما