دلاور حیدر پور در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه بیش از ۶۰ هزار هکتار از سطح زیر کشت ارقام پر محصول است، افزود: تاکید ما بر ارقام پر محصول بوده، اما ارقام پر محصول دیررس هستند و کشاورز فرصت برای کشت دوم برنج پیدا نمیکنند و از این رو، اکثر کشاورزان به ارقام بومی روی میآورند.
حیدر پور با اشاره به اینکه به علت آببر بودن کشت برنج و کمبود منابع آب در کشور، حمایت از کشت برنج در سایر استانها عملی نیست، افزود: تأکید بر این است که در استانهای گیلان و مازندران و بخشی از گلستان این بار را تحمل کنند؛ از این رو، باید با همکاری کشاورزان و با استفاده از آخرین تکنولوزی روز بتوانیم حداکثر بهرهبرداری رااز اقلیم استان در زراعت برنج داشته باشیم.
وی بابیان اینکه واردات برنج همه ساله وجود دارد، چراکه بخشی از نیاز کشور از این طریق تأمین میشود، گفت: برنج تولیدی از ۲ میلیون تا ۲ میلیون ۳۰۰ هزار تن است اما نیاز کشور حدود ۳ میلیون تن است و این کسری وارد میشود و از سال ۹۳ با مدیریت واردات سعی شده تا بیش از این مقدار و همچنین در زمان برداشت محصول واردات نداشته باشیم.
حیدر پور گفت: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشور مسئولیت انجام تحقیقات کاربردی را به عهده دارد که مسائل بخش کشاورزی را رصد کرده و بر اساس نیاز بخش اجرا، طرحهای تحقیقاتی را اجرا میکند که در همه زمینهها ازجمله برنج این کار را انجام میدهد و عمده ارقام پر محصول معرفیشده بهوسیله محققان بوده که در حال کشت است اما ارقام پر محصول عمدتاً به خاطر تولید بالا، میانرس و دیررس و مصرف آب بیشتری دارند و همچنین، امکان کشت دوم را میگیرند و هم به خاطر قیمت بالای ارقام بومی، تقاضای ارقام پر محصول کم شده است.
وی بابیان اختلاف آماری در میزان سطح اراضی شالیزاری ارائهشده توسط سرشماری مرکز آمار ایران با جهاد کشاورزی، گفت: سرشماری دقیقترین آمار است اما فرهنگ آماری در کشور ما هنوز نهادینه نشده است؛ به این معنا که وقتی مأمور سرشماری به کشاورز مراجعه میکند، کشاورز بسته به برداشت از سؤال سرشمار مبنی برافزایش مالیات یا حذف یارانه و..، آمار متفاوتی ارائه میکند.
حیدر پور گفت: ۱۹۰ تا ۲۱۷ هزار هکتار، سطح زیر کشت آماری مازندران و ۱۷۰ تا ۱۹۰ هزار هکتار سطح زیر کشت گیلان است که برای مازندران با توجه آمار جاری و کار کارشناسی ما در ۲۱۰ هزار هکتار با استان و وزارتخانه اتفاقنظر داریم.
وی گفت: دخالت غیرمنطقی بشر موجب اثرات زیستمحیطی شدیدی بر اقلیم جهان و بهتبع آن در ایران شده و موجب روند کاهشی بارش شده است و مازندران نیز دچار این روند کاهشی در بارش باران شده است و خوشبختانه از سال ۹۳ به بعد روند کاهشی سطح جنگلهای ایران متوقفشده است.
حیدر پور با اشاره به مصرف آب با توجه به سطح زیر کشت و راندمان پایین در استانها و تبخیرها آب، گفت: برداشت از آبهای زیرزمینی افزایشیافته و در استان مازندران در قسمتی از شرق مازندران منفی و در کل استانهای کشور برداشت از منابع آب زیرزمینی بیش از تغذیه سالانه است و با اقدامات دستگاههای زی ربط همچون مهار آبهای بین مرزی، مهار آبهای سطحی، آبیاری تحتفشار در مزارع، کاهش سطح زیر کشت گندم آبی، تغذیه آبهای زیرزمین امیدواریم کمکی در کاهش برداشتها شود.
وی در رابطه با پیشبینی سرمای آذرماه گفت: هواشناسی از سه روز قبل بارش برف و سرما را پیشبینی کرده بود اما امکانات استان و کشاورز به او اجازه عمل نداد چراکه بیش از ۹۰ درصد محصول هنوز روی درخت بود و چیدن آن ظرف سه روز امکانپذیر نبوده است؛ به خاطر کارگر، عدم وجود انبارهای و سردخانه کافی، عدم کشش بازار و ضمن اینکه محصول پرتقال هم هنوز رشد کامل نداشته است.
حیدر پور بابیان اینکه بیمه یکی از سیاستهای حمایتی دولت است که باید با جدیت حمایت و توسعه یابد تا ریسک تولیدات بخش کشاورزی کاهش یابد، در رابطه با دلایل عدم گسترش آن گفت: بیمهگذار انتظار دارد که هرسال پولی از صندوق بیمه دریافت کند که این امر منطق خوبی نیست و همچنین؛ اصولاً تنها کسانی که میدانند حتماً زیان میبیند، بیمه میکنند، درنتیجه این افراد، هرسال غرامت میگیرند و صندوق بیمه زیان ده شده و زیان آن را دولت پرداخت میکند.
نظر شما