به گزارش خبرگزاری مهر، به نقل از میراث فرهنگی و گردشگری هرمزگان، اشکان مختاری بیان داشت: بررسی های آرکئوژئوفیزیک با هدف شناسایی و آشکارسازی سازهای معماری مدفون در شهر سیبه آغاز شد. آرکئوژئوفیزیک یا زمین باستان شناسی، دانشی است که به مطالعه، شناخت و بررسی پدیده‌ها و تغییرات فیزیکی درلایه ها یا ساختارهای زیرین زمین می‌پردازد.
وی اظهارداشت: یکی از بزرگترین استقرارهای حاشیه رود مهران، محوطه سیبه است که با بیش از ۳۰ هکتار وسعت احتمالی در غرب روستای کوخرد از توابع شهرستان بستک قرار دارد و احتمالا قسمتی از بخش شرقی این محوطه در زیر روستای امروزی کوخرد مدفون شده است.
وی با بیان اینکه بر روی سطح محوطه تعدای سفال های اسلامی به چشم می خورد، افزود: علاوه بر سفال، چند سازه نیمه ویران از جمله چند آب انبار و بنایی موسوم به حمام سیبه نیز در محوطه باقی مانده‌است.
معاون میراث فرهنگی هرمزگان ادامه داد: این حمام که در اثر سیلاب کشف شده است در سال های اخیر کاوش شده است.
وی با بیان اینکه سفال‌های دوره ساسانی با تراکم متغیر در محوطه پراکنده است، افزود: در یک مسیر عبور سیلاب که برشی در لایه‌های استقراری ایجاد کرده، سفال ساسانی و نهشته‌ای این دوره شناسایی شده است.
مختاری ادامه داد: در قسمت غربی محوطه گورستان وسیعی با بقایای سازهایی از سنگ دیده می شود که گور دو تن از مشایخ نیز در این قسمت واقع شده است.
وی افزود: شهر سیبه با دارا بودن دوره های ساسانی و اسلامی قرون اولیه، وسطی و متاخر احتمالی، یک استقرار بسیار مهم در منطقه است که برای تعیین حدود این شهر باستانی نیاز به بررسی های آرکئوژئوفیزیک در منطقه است تا علاوه بر یافتن سایر ساختارهای معماری مدفون موجود در محوطه، حدود احتمالی عرصه و حریم این محوطه باستانی نیز تعیین گردد.
مختاری تاکید کرد: علاوه بر آن مستند سازی تمامی بخش های این محوطه عظیم برای حفاظت هر چه بهتر این شهر تاریخی که در حاشیه روستا قرار گرفته و هر روزه در معرض خطر تخریب است، بسیار حائز اهمیت است.
نظر شما