به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی، محققان انستیتو سرطان دانا-فاربر با استفاده از رده های سلولی سرطانی و مدل های جانوری نشان داده اند که ترکیبی آزمایشگاه و تحقیقاتی که مشابه داروهای شناخته شده دیابت موسوم به تیازولیدین دیون ها (TZDs) هستند، سلول های تومور ریوی را به شیمی درمانی کربوپلاتین حساس و آسیب پذیر می کنند.
تومورهای جونده ای که با ترکیب کربوپلاتین و ترکیب دیابتی آزمایشگاهی« SR۱۶۶۴ » تیمار شده بود، در مقایسه با موش هایی که تنها با کربوپلاتین تیمار شده بودند، کاهش اندازه قابل توجهی را نشان دادند.
تیمار سلول های سرطان سینه سه گانه منفی با این ترکیب نیز منجر به خود تخریبی تومورها شد.
ارزیابی ها نشان می دهد که ترکیب« SR۱۶۶۴ » می تواند فرایند سلولی که به موجب آن سلول ها خودشان را در پاسخ به آسیب دی ان ای ترمیم می کنند، هدف قرار دهد. این در حالی است که داروهای شیمی درمانی نیز منجر به آسیب DNAمی شود. در این فرایند تغییراتی در فسفریلاسیون گیرنده ای به نام« PPAR-gamma »اتفاق می افتد که برای تکوین سلول های چربی ضروری است و هدفی برای داروهای دیابتی تیازولیدین دیون است.
این گیرنده بوسیله بسیاری از سرطان ها مانند ریه، سرطان سینه سه گانه منفی، کلورکتال و پانکراس بیان می شود.
ترکیب« SR۱۶۶۴ »در مقایسه با تیازولیدین دیون ها عوارض جانبی کمتری دارد و استفاده از آن ها منجر به مشکلات قلبی و ... برای بیماران نمی شود. داده های بدست آمده از این مطالعه قویا بر استفاده همزمان این ترکیب ضد دیابتی با داروهای شیمی درمانی متداول برای بسیاری از سرطان ها تاکید دارد.
نظر شما