به گزارش خبرنگار مهر، پائولا ماتاولی معمار فضای سبز ایتالیایی در نشست درختان خیابان ولیعصر که در روز طراحی ایتالیا در سال ۲۰۱۸ در محل موزه هنرهای معاصر برگزار می شد، گفت: ما طرح هایی همچون اکسپوی میلان و فضای سبز المپیک لندن را اجرایی کرده ایم که در آن درختها را به صورت ایرپوت تعبیه و بعد در محل اجرا کردیم.
وی افزود: طبیعتاً موفقیت هر پروژه برای فضای سبزی که قطعاً نقش خود را در شهر ایفا می کند، ارزش افزوده به همراه دارد. سطح زندگی شهروندان را بالا می برد، شهر را زیباتر می کند، آبروی شهر را بهبود می دهد و اکسیژن هوا را افزایش می دهد. به همین دلیل است که سوژه اصلی کار ما گیاهان هستند.
این معمار فضای سبز تاکید کرد: درختان همچون آثار تاریخی عنصر هویتی مهمی به شمار می روند. دیروز که با سلری در تهران قدم می زدیم و از خیابان ولیعصر رد می شدیم، به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم که این خیابان چقدر نقش مهمی در هویت تهران دارد. یک ارزش بالقوه بی نظیر است. من شهرهای بسیار دیگری را دیده ام و هیچ وقت درختانی ندیده ام که اینچنین در آغوش ساختمان ها رفته باشند. این چنارها بی نظیرند و زندگی شهری تهران را هدایت می کنند.
ماتاولی با طرح این پرسش که به راستی در مدیریت یک جنگل شهری چه اقداماتی را باید به کار گرفت؟ گفت: درخت موجود زنده غیر متحرکی است که حتی هنگام آتش سوزی هم نمی تواند فرار کرده و خود را نجات دهد و به همین دلیل از همه نظر توجه ویژه انسان ها را می طلبد.
وی اظهارکرد: محیط شهری یک زیست گاه طبیعی برای گیاهان نیست و گیاه باید با مداخلات و فشارهایی که به او تحمیل می شود، رشد کند.
این معمار فضای سبز با نمایش تصویری از درخت کهنسالی که آسفالت خیابان به طور کامل اطرافش را گرفته، شرایطی را توضیح داد که ممکن است منجر به مرگ گیاه یا بیماری های مرگ آور گیاهی شود.
ماتاولی تاکید کرد: در لحظه طراحی باید هم زیر زمین و هم روی زمین را در نظر بگیریم و این جز با یک نگهداری برنامه ریزی شده شهری صورت نمی گیرد. باید همچون پزشک به گیاهان رسیدگی کنیم و از آنها در مقابل بیماری هایی مثل سرطان های رنگی که راهی جز قطع درخت باقی نمی گذارد، محافظت و از این موضوع پیشگیری کنیم. به ویژه زمین زیر پای گیاه نیاز به مراقبت ویژه دارد.
وی افزود: ما در قراردادهایمان گیاه را خودمان در شرایط ایرپوت می کاریم و تربیت می کنیم و این اتفاق مدتی قبل از پروژه آغاز می شود. قراردادهای کشت ایرپوت ما در بسیاری نقاط از جمله در المپیک لندن و اکسپوی میلان پیش بینی شد و به اندازه ها و تناسب محل استفاده شد. مثلاً در اکسپوی میلان ۱۲ هزار گیاه کاشته شد که در شرایط عادی هنگام کشت ۵ تا ۸ درصد گیاهان از بین می رود اما در ایرپوت این اتفاق نمی افتد و ۱۰۰ درصد گیاهان رشد می کنند و به مقصد می رسند.
ماتاولی با توضیح فناوری ایرپوت بیان کرد که چگونه این فناوری ریشه را هنگام رشد درخت شکل می دهد تا برای کاشت در منطقه آماده شود و زمان رشد درخت را تا حدود نصف کم می کند و گیاه در این شرایط ریشه های بسیار قوی تری دارد و همین فناوری هم برای ورود به ایران در نظر گرفته شده بود.
وی تاکید کرد: آخرین پروژه که با این روش انجام شد پل لندن بود که بی شباهت به پل طبیعت تهران نیست و گیاهان از قبل به صورت ایرپوت برای آن کاشته شدند. در روش ایرپوت حتی برخی درختان را می توانیم ۴ تا ۶ ماه بعد از کشت برای استفاده در مقصد در اختیار داشته باشیم.
این معمار فضای سبز در پاسخ به اینکه چگونه در شهری مثل تهران با کمبود منابع آبی می توان این فناوری را پیاده کرد گفت: این یکی از نکات محوری است که وقتی با ایرانیان همکاری داشتیم متوجه شدم. مشکل بزرگ منابع آبی در ایران جدی است و اتفاقاً فناوری می تواند پاسخ ما باشد. تامین آب و آبیاری برنامه ریزی شده در طول روز تعریف می شود و زمان های خیلی کوتاه به آبیاری اختصاص پیدا می کند که آب هدر نرود. برای شهرهای بزرگ همچون تهران با این روش ذخیره آب خوبی را می توانیم فراهم کنیم و زمانبندی آبیاری هم مهم است. مثلاً گیاه وقتی در پاییز و زمستان خواب است کمتر آب مصرف می کند. از این گذشته می توان از گونه های کم آب بر استفاده کرد تا آب کمتری لازم باشد.
نظر شما