به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان بر این باورند که ستارگان و گازهای سوزان قابل رویت برای تلسکوپ های نوری تنها 10 درصد از ماده جهان را تشکیل می دهند و مابقی آن شکل ناشناخته و مرموزی از ماده غیرروشنی است که "ماده تاریک" نامیده می شود.
همانطور که از نامش پیداست، ماده تاریک هیچ نوری را جذب یا منتشر نمی کند و از اینرو برای کلیه ابزارهای موجود غیر قابل رویت است. اگرچه این ماده مستقیما قابل کشف نیست اما تاثیر جاذبه آن بر نور دلالت بر حضورش دارد.
نور ساطع از ستارگان و کهکشان های دوردست با تاثیرات گرانشی اجسام دیگری چون ستارگان یا گروه های بزرگ ماده تاریک، اندکی انحنا می یابد. درست مثل تغییر شکل ایجاد شده حاصل از انعکاس آب مواج درون دریاچه ها، این انحنا نیز یک تغییر شکل قابل تشخیصی از تصاویر اشیاء دوردست را نمایان می سازد.
بنا بر گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسپیس، دانشمندان با استفاده از قدرت انحناء می توانند میزان جاذبه و جرم اجسام را محاسبه کنند. همچنین محققان با بهره گیری از تکنیکی تحت عنوان "بزرگنمایی گرانشی" نقشه های حجیمی از اجسام بزرگ جهان همچون گروه هایی از ماده تاریک را طراحی کردند.
محققان در تحقیقی دریافتند: با استفاده از یک تلسکوپ رادیویی بزرگ می توان میزان "بزرگنمایی گرانشی" را اندازه گیری کرد. این امواج رادیویی قادر به ایجاد نقشه حجیمی از رقبای جهان است و حتی در برخی موارد از قوی ترین تلسکوپ های نوری نیز پیشی می گیرد.
به اعتقاد دانشمندان، با استفاده از این تلسکوپ می توان نور حاصل از شی ای با جرم مشابه کهکشان راه شیری خودمان را از زمانی که جهان تنها 685 میلیون سال داشت و یا در حدود 5 درصد از سن محاسبه شده کنونی خود را دارا بود، کشف کرد.
نظر شما