معاون پژوهشی دانشگاه هنر اصفهان در گفتگو با خبرنگار مهر، رسیدن عرصه پژوهش هنر به الگوی کلان توسعه ای را راه خروج پژوهش هنر از وضعیت فعلی این عرصه پژوهشی دانست و گفت : "هنر" ، بخش محوری مهندسی فرهنگی است.
وی اضافه کرد : حوزه هنر، نسبت خود را با فرهنگ به خوبی می بیند اما نسبت خود با مدیریت فرهنگ را درک نکرده است. البته بدنه مدیریت فرهنگ هم هنوز هنر را به عنوان یکی از شاخصه ها و شاکله های معرفی فرهنگ ندیده است. اگر مدل اندیشه ای و معرفت شناسانه، مدل مدیریت خود و سیر و سلوک شخص، مدل مدیریت اجتماعی و تصویر نمادین این سه لایه به زبان هنر 4 لایه برای یک الگوی مهندسی فرهنگی در نظر گرفته شوند آنگاه حوزه آموزش عالی هنر 4 شرح وظیفه و کارکرد دارد.
حجت الاسلام دکتر آکوچیکیان یادآور شد : بخش مکتب اندیشه، عناصری از مبانی فلسفی هنر و زیباشناسی بخشی از نظام اندیشه ای است که آموزش عالی هنر می تواند آن را هدایت کند. لایه دوم مهندسی فرهنگی ناظر بر نوع تعامل زبانی با منابع انسانی است که به جای زبان خشک آکادمیک می توان از طریق زبان های هفت گانه هنر با مخاطب وارد تعامل شد و لایه سوم که بخش مهندسی اجتماعی پازل مهندسی فرهنگی است در سایه هنر با راحتی بیشتری قابل اجرا است چرا که امروز یک سریال طنز ساده یا یک موسیقی می تواند در فرهنگ عمومی جامعه تأثیرگذار باشد و حتی عزمی ملی ایجاد کند. لایه چهارم مهندسی فرهنگی نیز ناظر بر اصل خلق اثر و تصویر نمادین تمدنی جامعه است.
وی تاکید کرد : کارگردان امروز صرفا یک کارگردان نیست بلکه بخشی از تاریخ و هویت انقلاب اسلامی را می تواند تعریف کند به طوری که در آخرین لایه مهندسی فرهنگی بروز پیدا می کند بنابراین تصویر تمدنی هر دوره تاریخی یک ملت را هنر تعریف می کند و مهندسی فرهنگ را با مهندسی تمدن پیوند می زند.
نظر شما