به گزارش خبرگزاری مهر، متن زیر یادداشت حجت الاسلام و المسلمین محمد سالار عضو شورای راهبری مجمع جهانی صلح اسلامی به مناسبت روز جهانی صلح است که در ادامه می آید؛
صلح و امنیت یکی از نیازهای فطری انسان است و در پرتو صلح و همزیستی مسالمت آمیز و رشد و تعالی انسان ها ممکن می گردد. مقابله با ظلم و فساد و بی عدالتی و برقراری صلح و عدالت یکی از اهداف و رسالت مهم و انبیای الهی و پیشوایان دینی بوده و قرآن کریم همواره برای ایجاد صلح و صفا و فضای زندگی مسالمت‌آمیز تاکید می ورزد و می فرماید والصلح خیر آشتی مایه خیر و سعادت و خوشبختی است. امیر مومنان علی علیه السلام نیز صلح مبتنی بر عزت و اقتدار اسلامی را موثرتر از جنگ می دانند و در این باره می فرمایند:
وَجَدتُ المُسالَمَةَ ـ ما لَم یَکُن وَهنٌ فی الإسلامِ ـ أنجَعَ مِن القِتالِ .
من صلح را تا آنگاه که مایه وهن اسلام نباشد کارسازتر از جنگ یافته ام.
با توجه به اهمیت صلح همه افراد موظفند در جهت تحقق صلح عادلانه تلاش کنند در این رهگذر نخبگان و رهبران فکری و سیاسی، مصلحان دینی و علمای دلسوز مسئولیت و رسالت سنگین‌تری بر دوش دارند. هرچند تاکنون نشستها و همایش‌ها و جلسات متعدد بحث و گفتگو در زمینه راه های تحقق صلح و همزیستی مسالمت آمیز و چالش‌ها و تنگناهای پیشروی آن را فعالانه مورد بحث و بررسی قرار داده‌اند که به نظر می‌رسد این تلاش‌ها کافی نیست و برای رفع خشونت و جنگهای قومی و قبیله‌ای و اقامه صلح منطقه‌ای و جهانی باید تلاش بیشتری صورت پذیرد.
متاسفانه بر اساس گزارش سالانه شاخص صلح جهانی وضعیت فعلی صلح جهانی نسبت به سال‌های گذشته و خیم تر و ناگوارتر شده است؛ ناامنی و جنگ ها و درگیری های دهه اخیر در جهان خصوصا ناامنی‌های خاورمیانه و آفریقا روز به روز بیشتر شده است. اوضاع فلسطین ، حملات وحشیانه گروهک تروریستی داعش به سوریه ، حمله آمریکا به افغانستان، تجاوز رژیم عربستان سعودی به یمن، درگیری‌های لیبی، نمونه هایی از خشونت گرایی و ناآرامی های منطقه ای و بین المللی است که تا کنون جان صدها هزار انسان‌های بی‌گناه مردان و زنان و کودکان را ستانده و علاوه بر تلفات سنگین انسانی ، ویرانی های بسیاری را بر جای گذاشته است.
راستی مسئول این همه جنایت و جنگ و خونریزی و آوارگی انسان ها کیست؟ نقش سازمان ملل متحد و نهادهای مدنی ذیربط در مقابله با این جنگ‌ها و ناامنی ها چه بوده است؟ بدون شک کمرنگ شدن روز افزون صلح و عدالت جهانی و اخطارها و هشدارهای سازمان های بین المللی تا حدود زیادی نشانگر فاصله نگران کننده بین وضعیت ناگوار و تاسف انگیز کشور های موجود جهان و وضعیت مطلوب و مورد انتظار صلح طلب و عدالت خواه جهانی است. عملکرد ضعیف سازمان ملل در قبال تاخت و تازهای آمریکا و هم پیمانان غربی، ناتوانی و یا حمایت ضمنی از افراطیون خشونت طلب و حکام مستبد و سلطه گر منطقه به عنوان نمونه ای از تهدید صلح جهانی محسوب می شوند.
وابستگی نظامی و مالی سازمان ملل متحد به برخی از کشورهای سلطه گر موجب شده است تا این سازمان عریض و طویل در رسیدن به اهداف اولیه‌اش ناموفق بوده و صلح جهانی با مشکلات و ناکامی ها مواجه گردد. آمریکا به عنوان بزرگترین تامین کننده مالی سازمان ملل به عنوان مهمترین تهدید صلح جهانی محسوب می‌شود. نمونه بارز این موضوع حذف نام عربستان سعودی از فهرست سیاه کشورهای ناقض حقوق بشر و کودکان در جنگ ظالمانه و نابرابر یمن با همدستی و هماهنگی آمریکا صورت گرفت.
بر این اساس درحالیکه قرار بود سازمان ملل متحد مسئول اصلی جهانی جلوگیری از تجاوز ها و جنگ ها و تضمین صلح و عدالت باشد ساختار و عملکرد ضعیف این سازمان و مخالفت‌ها و شانه خالی کردن آمریکا و هم پیمانانش از وظایف خویش و فشارهای آن باعث شد تا امروز شاهد بیشترین بهره برداری ابزاری از این سازمان، توسط آمریکا و کشورهای غربی باشیم.
متاسفانه غربی ها و به ویژه آمریکایی‌ها جهت دست یافتن به مقاصد پلید و منافع نامشروع از این سازمان به نفع خویش استفاده ابزاری می‌کنند و عوامل تضعیف این سازمان می باشند. امروزه عناوین و مفاهیم ایده آل و آرمانی از قبیل دموکراسی، آزادی و حقوق بشر، حقوق اقلیت‌ها عدالت اجتماعی و همچنین صلح جویی ابزار و بازیچه زور مداران سلطه‌گر و صاحبان قدرت قرار گرفته‌اند و در تحت لوای شعار صلح طلبی و استبداد ستیزی صلح جهانی را مورد تهدید قرار می دهند.
به عنوان نمونه طبق اظهارات دست‌اندرکاران و مسئولان کمیته جایزه نوبل بر اساس وصیت آلفرد نوبل بنیانگذار جایزه صلح نوبل به منظور تجلیل از شخصیت ها و نخبگانی که بیشترین و یا بهترین فعالیت‌ها در زمینه برادری ملل و صلح داشته اند هر سال جایزه‌ای به افراد در کشورهای مختلف تعلق می‌گیرد، اما با بررسی لیست افرادی که در طول سالیان گذشته جایزه صلح نوبل را دریافت کرده‌اند نظیر شیمون پرز، آریل شارون، هنری کیسینجر(قصاب مردم ویتنام) انور سادات، اسحاق رابین، مناخیم بگین، شیرین عبادی، باراک اوباما و ... روشن می‌شود که چقدر میان اهداف مورد نظر بنیانگذاران و عملکرد دریافت‌کنندگان جایزه نوبل اختلاف و تفاوت وجود دارد. از این رو ملاک و معیار هایی که از سوی آمریکا و غربی‌ها برای تشخیص عدالت و آزادی و حقوق بشر ترسیم می گردد به میزان قابل توجهی با منافع استعماری آن پیوند خورده است. سی‌ام شهریور ماه امسال روز جهانی صلح در حالی گرامی داشته می‌شود که مردم جهان عموما مردم خاورمیانه و شمال آفریقا خصوصاً با تجاوزگری ها و جنگهای خانمانسوز و وحشتناکی دست و پنجه نرم می کنند که کشورهای غربی به ویژه آمریکای سلطه جو به اسلام ستیزی و ایران هراسی و تحریم اقتصادی ضد انسانی خویش ادامه می دهد. به امید تحقق صلح و دوستی در گستره تمامی کشورهای جهان و ریشه کن شدن خصومت ها و عداوت های فردی و اجتماعی و استقرار حکومت عدل جهانی.
نظر شما