۹ اردیبهشت ۱۳۸۶، ۱۰:۵۶

/ تحلیل موسسه مطالعاتی بروکینگز درباره برنامه هسته ای صلح آمیز ایران /

افتضاح آمریکا در عراق سبب تقویت موقعیت چانه زنی ایران شده است / برنامه هسته ای ایران از حمایت گسترده مردمی برخوردار است

افتضاح آمریکا در عراق سبب تقویت موقعیت چانه زنی ایران شده است / برنامه هسته ای ایران از حمایت گسترده مردمی برخوردار است

یک موسسه مطالعاتی آمریکایی اذعان کرد که افتضاح آمریکا در عراق موقعیت چانه زنی ایران را تقویت کرده و برنامه هسته ای ایران نیز از حمایت و پشتوانه عظیم مردمی برخوردار است.

به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه مطالعاتی بروکینگز آمریکا در تحلیلی نوشت : موضع ایران در برابر آمریکا خصمانه است و اغلب در جهت تضعیف منافع آمریکا در خاورمیانه بوده است. با این وجود، گزینه های آمریکا که بهترین عملکرد را داشته باشند، محدود است. بسیاری از مقامهای ایرانی به برنامه هسته ای خود تعهد زیادی دارند و به نظرمی رسد که این برنامه از حمایت گسترده مردمی برخورداراست.

اهرمهای آمریکا قوی نبوده و ضعیف هستند. افتضاح در عراق نفوذ کلی آمریکا در خاورمیانه را کاهش داده و موقعیت چانه زنی ایران را بهبود بخشیده است.

"دانیل بایمن" (Daniel Byman ) نویسنده این تحلیل خاطر نشان می کند: اهرمهای آمریکا قوی نبوده و ضعیف هستند. افتضاح در عراق نفوذ کلی آمریکا در خاورمیانه را کاهش داده و موقعیت چانه زنی ایران را بهبود بخشیده است. سیاست آمریکا باید ضعفها را نیز در زمانی که تلاش می کند فشار خود را بر ایران به نهایت خود برساند، بشناسد.

در ادامه این تحلیل آمده است: احتمالا تغییر نظام، بمباران و دیگر فرمهای فشاربه شکست خواهد انجامید و حتی ممکن است نتیجه عکس هم داشته باشد. استراتژی چندجانبه به رهبری آمریکا برای

تغییر نظام، بمباران و دیگر فرمهای فشاربه شکست خواهد انجامید و حتی ممکن است نتیجه عکس هم داشته باشد.

اعمال فشار بر ایران از طریق اقتصادی و منزوی کردن آن از طریق دیپلماتیک بالقوه ترین اهرمهاست.

به گزارش مهر، این موسسه در بخشی از این تحلیل هرچند تلاش کرد ایران را به تلاش برای دستیابی به سلاح هسته ای متهم کند؛ درباره اهداف ایران در ادامه برنامه هسته ای صلح آمیز به این موارد اشاره  کرده است :

*بازدارندگی در برابر آمریکا: بسیاری از مقامهای ایرانی از از دیرباز بر این باور بوده اند که آمریکا برای ویران کردن کشورشان مصمم است. ایران موضع خصمانه در برابر آمریکا دارد و حس ضد آمریکایی طی سالهای اخیر بیشتر هم شده است.

*افزایش نفوذ منطقه ای ایران: برنامه هسته ای به ایران ظرفیت بازدارندگی در برابر دشمنان بالقوه منطقه ای را می دهد، اما مهمتر از آن نفوذ کلی ایران را در منطقه تقویت خواهد کرد. ایران همچنین از برنامه خود به عنوان راهی برای دفاع از جهان  اسلام علیه اسرائیل استفاده خواهد کرد.

*نشان دادن موقعیت ایران: برنامه هسته ای سمبل موقعیت نهایی است. ایران نشان خواهد داد که یک قدرت مهم است و شایستگی آن را دارد که با این کشور( به عنوان یک قدرت مهم منطقه ای) اینگونه رفتار شود و این امر عامل غرور هم برای مقامهای ایران و هم برای مردم آن است. (بنابراین)، یک ایران هسته ای متکبر خواهد شد.

* کسب اهمیت سیاسی در داخل: همچنانکه بحران درباره برنامه هسته ای ایران طی سالهای اخیر شدت گرفته، این مسئله به یک مسئله سیاسی در داخل ایران تبدیل شده است. طرفداران برنامه هسته ای آن را به مسئله ای برای غرور و موقعیت ایران تبدیل کرده اند.

بروکینگز در ادامه تحلیل خود نوشت : یک ایران هسته ای خطری برای منطقه خواهد بود و آمریکا باید متوقف کردن برنامه ایران را در اولویت برنامه های خود قرار دهد. البته واشنگتن باید بداند که اگر تهران به ظرفیت هسته ای هم دست پیدا کند، کاری نخواهد کرد. یک ایران هسته ای در منطقه و در صحنه بین المللی مدعی تر خواهد بود.

رهبران ایران بر خلاف کره شمالی و دیگر " رژیمهای جنایتکار" نمی خواهند زندگی میلیونها شهروند خود را از این طریق به خطر بیندازد و همچنین نمی خواهند آن را در اختیار یک گروه تروریستی قرار دهند. از سوی دیگر غرب درک کاملی از تمایلات ایران در مسائل هسته ای ندارد.

اما این احتمال وجود ندارد که ایران با رسیدن به این ظرفیت حمله ای را علیه آمریکا، اسرائیل و یا یکی از همپیمانان عرب آمریکا به راه بیندازد. ایران می خواهد یک رهبر منطقه ای باشد و نفوذ آمریکا را کاهش دهد و یک حمله هسته ای مستقیما به نفع آن نیست. رهبران ایران بر خلاف کره شمالی و دیگر " رژیمهای جنایتکار" نمی خواهند زندگی میلیونها شهروند خود را از این طریق به خطر بیندازد و همچنین نمی خواهند آن را در اختیار یک گروه تروریستی قرار دهند. از سوی دیگر غرب درک کاملی از تمایلات ایران در مسائل هسته ای ندارد.

تحلیلگر بروکینگز در ادامه به برخی گزینه ها برای مقابله با برنامه هسته ای ایران اشاره کرده که به گفته وی همگی دارای نواقصی هستند و ترکیب برخی از آنها می تواند به رفع این نواقص کمک کند، اما حتی در صورت این ترکیب نیز، محدودیتهایی در آنها وجود دارد.

* گفتگو با ایران: مذاکره با ایران درباره برنامه هسته ای ( و حتی عراق، تروریسم، و دیگر مسائل مورد اختلاف) امری معقولانه است، اما انتظاراتی که باید از آن داشت، کم است. این گفتگوها به آمریکا کمک می کند تا موضع خود را به ایران منتقل کند و درک واقعی از اختلاف نظرهای ایران در مسائل مختلف به دست آورد. بنابراین آمریکا بهتر می تواند ایران را متقاعد و یا مجبور کند.

به عقیده نویسنده، این گفتگوها همچنین اعتراف به واقعیت مورد قبول هر فرد در خاورمیانه خواهد بود: اینکه ایران یک کشور قدرتمند در خاورمیانه است و نگرانیهای آن باید برای پیشرفت در حل مسائلی که اوضاع منطقه را مختل کرده، درک شود. از سوی دیگر، اعتراف به این حقیقت ، به کاهش نگرانی های ایران کمک خواهد کرد. بالاخره آنکه انجام این گفنگوها نگرانی های همپیمانان اروپا را مبنی بر اینکه آمریکا یک موضع سازش ناپذیر را نسبت به تهران اتخاذ می کند، کاهش می دهد.

مشکلاتی که آمریکا در عراق متحمل شده سبب خستگی نیروهای آمریکا شده و سیاست آن را بی اعتبار کرده است.

بروکینگزخاطر نشان می کند: مشکلاتی که آمریکا درعراق متحمل شده سبب خستگی نیروهای آمریکا شده و سیاست آن را بی اعتبار کرده است. بسیاری از ایرانی ها معتقدند که موقعیت آمریکا احتمالا بدترهم خواهد شد، اما ایران دریافته که نفوذ آن درعراق رو به افزایش است. ما می توانیم و باید با ایران گفتگو کنیم : ما نباید انتظار داشته باشیم که گفتگو به تنهایی اهداف آمریکا را محقق کند.

* فشار اقتصادی: ( به ادعای بروکینگز)این گزینه از بهترین گزینه های سیاسی است هر چند محدودیتهای زیادی در این زمینه وجود دارد. این گزینه می تواند به کاهش حرکت برنامه هسته ای ایران کمک کند. اما در زمان کنونی حمایت قابل توجه کمی از این گزینه وجود دارد و بسیاری از کشورها شریک نگرانی های آمریکا نسبت به برنامه هسته ای ایران نیستند و نگران هستند که تجارت و منافع سرمایه گذاری آنها با ایران ممکن است آسیب ببیند.

می توان تصور کرد که اقدام نظامی علیه نیروگاه نطنز ودیگر اهداف ( هسته ای ایران) می تواند نتیجه عکس را در برنامه هسته ای آن داشته باشد. برای یک حمله نظامی موفق  تضمینی وجود ندارد. یک چنین اقدامی تاثیرات درازمدتی را در پی خواهد داشت که به منافع آمریکا آسیب وارد خواهد کرد.

*حملات نظامی: می توان تصور کرد که اقدام نظامی علیه تاسیسات هسته ای نطنز ودیگر اهداف ( هسته ای ایران) می تواند نتیجه عکس را در برنامه هسته ای آن داشته باشد. برای یک حمله نظامی موفق  تضمینی وجود ندارد. یک چنین اقدامی تاثیرات درازمدتی را در پی خواهد داشت که به منافع آمریکا آسیب وارد خواهد کرد. همچنین ایران در نتیجه این اقدام تلاشهای خود را دو برابر خواهد کرد. این اقدام خصومت آمریکا را ثابت و تصور از آمریکا در خاورمیانه و در عرصه بین المللی را هر چه بیشتر تیره خواهد کرد. از سوی دیگر ایران با اقدامات تلافی جویانه خود به آن پاسخ خواهد داد.

* تغییر نظام: آمریکا تلاش کرده تا از تغییر نظام در ایران حمایت کند، اما چنین تلاشهایی هیچ پیشرفتی نداشته است. ایران به گونه مطلوبی حفاظهایی را در (اطراف مرزهای خود) قرار داده و سرویسهای امنیتی آن با موفقیت قابل ملاحظه ای طی سالها در جنبشهای مخالف نفوذ کرده اند.

به گزارش مهر، در پایان این تحلیل آمده است : فشارهای دیپلماتیک و اقتصادی باید ادامه یابد و برای آنکه موثر واقع شود؛ باید به شکل چندجانبه باشد. قدرتهای منطقه ای، قدرتهای مهم اقتصادی در اروپا و دیگر بازیگران از جمله روسیه، چین و ژاپن همه ابزار موثری برای انزوای ایران هستند. بنابراین واشنگتن باید با دقت با آنها رایزنی کند. دیپلماسی آمریکا باید برنامه هسته ای ایران را به عنوان یک اولویت برای این کشورها قرار دهد حتی اگر به اندازه هزینه اهداف دیگر تمام شود.

کد خبر 477729

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha