به گزارش خبرگزاری مهر، رژیم صهیونیستی درطول قریب به نیم قرن تاسیس خود بارها درتلاش برآمده تا به حیل مختلف به این آرمان صهیونیستی که بیت المقدس پایتخت ابدی این رژیم می باشد، جامعه عمل بپوشاند.
اما برای این منظور تل آویو با موانع گوناگونی رو به رو بوده که مسائل جمعیتی، زمین و مسائلی دیگر از مواردی هستند که این رژیم برای برداشتن آنها از پیش پای خود، تلاش های زیادی کرده است.
اسرائیل بارها با کمک آمریکا در تلاش بر آمده تا با انتقال سفارتخانه های کشورهای جهان به این شهر به پایتختی آن جنبه ای رسمی و قانونی بدهد.
همچنین تل آویو بر آن بوده است تا با شهرک سازی غیر قانونی در این شهر به ویژه در بخش های شرقی آن که در جنگ سال 1967(جنگ شش روزه) به اشغال درآمد، و تغییر بافت جمعیتی در آنجا این شهر را با هویت یهودی پیوندی ابدی داده تا بتواند به اهداف خود برسد، اما تاکنون مشکلاتی را رو به روی خود داشته است.
اما درهمین حال این رژیم دست از تلاش های خود برنداشته و به شیوه ها و ابزارهای مختلف در صدد اعمال کنترل خود بر نخستین قبله مسلمانان و میراث تاریخ دینی بشری بوده است.
- گسترش غیر قانونی محدوده شهر
از نظر تاریخی، نخستین ابزار این اقدام، گسترش غیرقانونی محدوده شهر است . "عاموس گیل" رئیس انجمن یرامیم (شهر ملت ها) در این باره می گوید : "شهر قدیمی فقط یک کیلومتر مربع وسعت دارد. با محاسبه محلات عرب نشین اطراف در زمان حاکمیت اردن به ٦ کیلومتر مربع می رسید. اسرائیل در سال ١٩٦٧، ٦٤ کیلومتر مربع از زمین های کرانه باختری و از جمله ٢٨ روستا را ضمیمه کرد تا وسعت شهر به ٧٠ کیلومتر مربع برسد، و در زمانی که ساختمان دیوار به پایان برسد، در قسمت شرقی حدود ١٦٤ کیلومتر را احاطه می کند. در مقابل، در بیت المقدس غربی طرح گسترش موسوم به شهرک صفد با اعتراضات طرفداران محیط زیست مواجه شد.
"مئیر مارگلیت" هماهنگ کننده کمیته اسرائیلی ضد تخریب خانه ها (ICAHD) یادآوری می کند موقعی که "اورنان یاکوتیالی " رهبر حزب چپ گرای میریس، نسبت به ساختمان مستعمره "حارحوما" در محل یک جنگل با شکوه فلسطین اظهار نفرت کرد، "تدی کولیک" شهردار وقت پاسخ داد "این جنگل فقط برای عرب ها سبز است".
- شهرک سازی
13 ماه مه 2007 شهردار بیت المقدس نسبت به افزایش تعداد فلسطینی ها و کاهش یهودیان در این این شهر هشدار داد و این امر نشان می دهد که اسرائیل در افزایش شهرک سازی اعلام شده جدی است، اقدامی که دومین ابزار استراتژی این رژیم است. این یکی از مهمترین و خطرناک ترین استراتژی اسرائیل برای برهم زدن توازن جمعیتی به نفع یهودیان و به ضرر ساکنان فلسطینی آن است.
"شموئل گروآگ "معمار و مسئول انجمن بیمکوم، که برای حقوق عمومی" در برنامه ریزی شهر مبارزه می کند بر این باور است که رژیم صهیونیستی با چند حلقه شهرک سازی بدنبال پیشبرد سیاست های خود در بیت المقدس پیش است.
- مهار کامل راه های ارتباطی
مهار کامل راه های ارتباطی به عنوان سومین ابزار اقدامی است که برای ایجاد گسستگی در قلمرو فلسطینی، کاهش تحرک اهالی و از میان بردن امکان توسعه آن است. نه تنها رژیم صهیونیستی محورهای بزرگ موجود را از آن خود ساخته و نوسازی و عریض تر کرده است بلکه راه های جدیدی برای هر چه سریع تر رسیدن شهرک نشینان به بیت المقدس ایجاد کرده است. یکی از هدف های طرح " تراموا" دقیقا همین است.
مجموعه اینها، شبکه مهمی از جاده های چهارباندی، با روشنائی در شب را تشکیل می دهد که در طول آن درختان را بریده اند و به بهانه و تحت نام "امنیت" خانه های به اصطلاح "خطرناک" را ویران کرده اند و دیوارهای حائل و محافظ ساخته اند. شهرک های استعماری از طریق "جاده های دورزن" (که محلات فلسطینی را دور میزند) به همدیگر متصل اند. این جاده برای تردد فلسطینی ها ممنوع است. فلسطینی ها از شبکه راه های دست دومی استفاده می کنند که کیفیت بد داشته یا تعمیر نمی شوند و یا کمتر مراقبت می شوند. این جاده ها توسط ایستگاه های بازرسی متعدد ثابت یا سیار متصل شده اند.
- رخنه در شهر قدیمی و "حوض مقدس"
چهارمین ابزار، رخنه در شهر قدیمی و "حوض مقدس" است. مارگالیت باشوخی یک صهیونیست دو آتشه در این باره می گوید که "برای شهرک نشینان، بیت المقدس، بسان یک پیاز است. بهترین قسمت آن، مغز پیاز است".
تسخیر دوباره اموال ادعایی یهودیان، مصادره اموال برطبق قانون "افراد غائب" و خرید از طریق واسطه های همدست، با چنان سرعتی ادامه دارد که مرون راپوپورت روزنامه نگار آن را "جمهوری عیلاد" می نامد، یعنی به نام سازمان مستعمره نشینان که حکومت به طور بسیار غیرمعمول اداره "مدینه داوود" را به آن واگذار کرده است.
گزارش ها حاکی از آن است که در بیت المقدس به تعداد خانه های عرب ، پرچم رژیم صهیونیستی نصب شده و کوچه ها پر از نگهبانان مسلح است.
فواد حلاق مشاور گروه مذاکره سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) تاکید می کند که نباید خود را بر ارقام محدود کرد، درست است که ١٧ مکان مستعمره سازی شهر قدیمی و حول وحوش آن فقط دارای ٢٦٠٠ نفر جمعیت است (از مجموع ٢٤ هزارنفر) ولی این عمل در چارچوب یک استراتژی سرسختانه "فلسطین زدائی" صورت می گیرد.
- یهودی سازی
یهودی سازی ابزار پنجم استراتژی اسرائیل برای سلطه بر بیت المقدس به شمار می رود. یادبود های جنگ های اسرائیل و بناهای دولتی مستقر در شرق را تا مواردی که کمتر به چشم می شوند؛ نظیر سنگ فرش ها، چراغ برق ها، سبدهای زباله، و صد البته نام کوچه ها مقدمه ای آشکار برای این منظور به شمار می رود.
به گفته "دنی روبینشتاین"، روزنامه نگار این نام گذاری ها پس از انضمام بیت المقدس شرقی در ١٩٦٧ صورت گرفت تا ظاهراً اعراب فراموش نکنند که چه طرفی برنده شده است.
الیاس صنبر، سفیر فلسطین در یونسکو می گوید:"اسرائیلی ها می خواهند که در قسمت اساسی شهر شهرک بسازند و باقیمانده را به چند کوچه فولکلوریک نظیرشهر یافا تقلیل دهند". و اقدام این رژیم برای ثبت شهرقدیمی عربی بر روی فهرست میراث یهودی از این جمله است.
برای تحقق یهودی سازی، ضروری است که دسترسی آزاد به اماکن مقدس زیر سؤال برود. عدنان الحسینی مدیر اوقاف، با لحنی معترضانه اظهار داشت که "سال هاست که مسلمانان و مسیحیان کرانه باختری نتوانسته اند به مسجد الاقصی راه یابند. در مورد اهالی بیت المقدس باید گفت که آنان مجبورند ٤٥ سال داشته باشند تا با شیوه ای خاص برای نمازگزاردن به مسجد الاقصی راه یابند.
- تدوین یک سیستم تبعض آمیز
بی عدالتی و تدوین یک سیستم تبعض آمیز آخرین ابزار سطه گری اسرائیل را تشکیل می دهد. در این شهر شهروندان تنها شامل یهودیان و ٣/٢ درصد فلسطینی ها هستند. فلسطینی های کرانه باختری که دارای کارت شناسائی سبز هستند هیچ حقوقی حتی از حق آمدن به شهر برخوردار نیستند مگر پس از اخذ "جواز عبور" که گرفتن آن روز به روز مشکل تر می شود.
"ساکنین دائمی" با کارت شناسائی آبی رنگ، از خدمات اجتماعی و حق رای در انتخابات محلی برخوردارند ولی این حقوق خود بخود به همسر و فرزندان منتقل نمی شود.
یک گزارش معروف اروپائی که بخاطر ردشدن از سوی شورای وزیران اتحادیه اروپا (مرکب از ٢٥ کشور) افتضاح بپا کرد، از نکته انحرافی دیگری پرده برمی دارد: "بین ١٩٩٦ و ١٩٩٩، اسرائیل تدبیری بنام «مرکز زندگی» اتخاذ کرده که برطبق آن، دارندگان کارت شناسائی آبی که خانه یا محل کارشان در خارج از بیت المقدس شرقی مثلاً در رام الله است، این کارت شناسائی را از دست می دهند. موجی از دارندگان این کارت ها مجبور شدند در بیت المقدس شرقی بمانند".
نظر شما