به گزارش خبرگزاری مهر، "آرزو جلالی فر" در تحلیلی که بر روی تارنمای "ترکیش ویکلی" به چاپ رسیده، می نویسد : به خوبی روشن است که عراق پس از جنگ، دارای مشکلات امنیتی بسیاری است و این مشکلات روز به روز هم بیشتر می شود.
به گفته وی، علاوه بر درگیری با نیروهای خارجی ابعاد درگیر های فرقه ای و خشونت های قومی نیز درعراق در حال افزایش است، در حالی که آمریکا جمهوری اسلامی را بزرگترین تهدید برای امنیت عراق و عامل ناآرامی ها معرفی می کند، تهران نیز واشنگتن را به عنوان تنها کشور مسئول ناآرامی ها در عراق می داند، با وجود اینکه این اتهامات به همدیگر در جریان است این مسئله روشن است که هدف هر دو طرف رقابت برای نفوذ بیشتر در منطقه است، اما پر واضح است که عراق دیگر محلی برای رقابت دو طرف نخواهد بود و این بدان سبب است که به نظر می رسد بی ثباتی درعراق ممکن است هزینه های زیادی در طولانی مدت برای تمامی طرف ها و منطقه داشته باشد.
این تحلیلگر و کارشناس مسائل ایران در آنکارا می نویسد : تا آغاز سال جاری، آمریکا از گفتگو با ایران امتناع می کرد و در همان حین برخی ها در تلاش بودند تا با گذاشتن گزینه گفتگو با ایران بر روی میز رویکرد جدیدی را به دولتشان تحمیل کنند، اما دولت بوش این گزینه را با پیش شرط هایی رد می کرد و برای این کار خواستار پایان دادن به غنی سازی از سوی ایران شد و از آنجا که ایران آن را نپذیرفت گفتگوها آغاز نشد.
کارشناس مسائل منطقه ای در مرکز ایسرو در ادامه تصریح می کند : اختلافات در خصوص گفتگو در دو کشور نیز از عوامل مهمی بودند که باید یاد آور شد و دراین رابطه می توان به مخالفت (دیک چنی) معاون رئیس جمهوری آمریکا و مخالفت وی با گفتگو با ایران و از طرف دیگر ایده های موافق و مخالف در سیستم تصمیم گیری در ایران اشاره کرد، اما وضعیت فعلی صحنه را تغییر داده و علی رغم اختلافات دو کشور در زمینه هسته ای و پس از بررسی گزینه های بسیار، دو کشور توافق کردند تا گفتگوهای محدودی را در خصوص مسئله عراق داشته باشند.
جلالی فر نیز در ادامه، گفتگوهای ایران با آمریکا را معلول رایزنی مقام های تهران با بغداد و در راستای کاهش آلام مردم عراق می داند.
در واقع به گفته وی چالش های زیاد آمریکا درعراق و فشارهای زیادی کنگره تحت کنترل دموکرات ها و همچنین فشار برخی از عناصر حزب دموکرات بر دولت جرج و بوش سبب شده است تا آنها در صدد پی گیری کانال های دیپلماتیک با ایران برای حل مشکلات امنیتی درعراق برآیند که البته به گفته وی درخواست متحدین عرب آمریکا و دولت عراق در این رابطه عامل نخستین بود و این تلاش کشورها صرفاً به سبب ترس هایی بود که آنها از درگیر های فرقه ای احساس می کردند و به زعم آنها کاهش این درگیری ها بستگی به همکاری ایران و آمریکا در عراق دارد.
این کارشناس درترکیه در ادامه می نویسد : دیدار ایران با آمریکا درعراق گامی مهم تلقی می شود، اما هنوز عدم توازن زیادی در سیاست آمریکا در خصوص ایران وجود دارد که وضعیت را پیچیده کرده است و در حالی که واشنگتن درصدد اعمال تحریم ها علیه تهران است و این کشور را تهدید می کند، این برای آمریکا مشکل خواهد بود تا نتایجی ملموسی از این گفتگوها به دست آورد.
وی تصریح کرد : نخستین چیزی که باید صورت گیرد ایجاد زمینه ای درست برای گفتگوست و این می تواند با ارائه تضمین های امنیتی به ایران عملی شود. از آنجا که ایران یکی از کشورهای بزرگ و یکی از بزرگترین قدرت ها در منطقه است و کارت های راهبردی زیادی در دست دارد آمریکا نمی تواند نقش آن را در ثبات بخشی در عراق نایده بگیرد و از سوی دیگر ایران هم نمی تواند قدرت اقتصادی، سیاسی و اقتصادی آمریکا را دست کم بگیرد. همچنین ایران آگاه است که همکاری بهتر از انزواست و علیرغم اختلافات در سیستم تصمیم گیری کشور اجماعی عمده در خصوص عادی سازی روابط با آمریکا وجود دارد، اما قطعاً ایران نمی خواهد همان چیزی را تجربه کند که در افغانستان تجربه کرد.
به گزارش مهر، ایران پس از حمله آمریکا به افغانستان در پی حملات یازده سپتامبر سال 2001 همکاری مثبتی را برای اعاده آرامش به افغانستان به عمل آورد، اما درست پس از این موضوع بوش در اظهاراتی عجیب و غریب در کنگره آمریکا ایران را در کنار عراق ،و کره شمالی "محور شرارت" توصیف کرد.
نویسنده در پایان چنین استباط می کند که؛ از گفتگوهای بین ایران و آمریکا نباید انتظار معجزه داشت، اما به گفته وی دقیقاً این تلاش می تواند تلاشی سازنده محسوب شود و فهرست بلند بالایی از مشکلاتی که بین دو کشور وجود دارد و حل آنها بستگی به گفتگوهای دوجانبه و متقابل دارد را حل کند.
آرزو جلایی فر در خاتمه خاطر نشان می کند : این مهم نیست که گفتگوها به مسئله عراق محدود خواهد شد یا خیر، در واقع مسئله مهم تصمیم برای آغاز گفتگو است که اقدامی مهم می باشد.
نظر شما