خبرگزاری مهر - گروه استانها: آغاز سال تحصیلی جدید برای دانش آموزان و خانواده‌ها نسبت به سال‌های گذشته متفاوت‌تر بود. خانواده‌ها اطلاع دقیقی از زمان آغاز کلاس‌ها و نحوه برگزاری مدارس نداشتند و از این جهت کمتر به فکر تهیه لوازم‌التحریر بودند. تا اینکه به یکباره از نیمه شهریور ماه کلاس‌ها شروع شد؛ آن هم به صورت حضوری و نیمه حضوری؛ یعنی علاوه بر لوازم‌التحریر، خانواده‌ها هزینه‌های جانبی دیگری مانند تلفن همراه هوشمند نیز باید می‌پرداختند.
این شروع یکباره باعث شد تا مانند سال‌های گذشته بازارها در حجم وسیع شلوغ نشود؛ البته مشکلات سخت معیشتی مردم را نیز در این حوزه نباید بی تأثیر دانست. در هر صورت خانواده‌ها آرام آرام لوازم مورد نیاز فرزندشان را تهیه کردند تا اینک به آستانه مهرماه و شروع رسمی کلاس‌ها برسیم.
قرار گرفتن در انتهای شهریور ماه ما را بر این واداشت به میان خانواده‌های بجنوردی برویم و دغدغه‌های آنان را بشنویم. امسال دغدغه‌ها بیشتر و متفاوت‌تر بود؛ از دغدغه‌های فرهنگی گرفته؛ تا دغدغه‌های مالی. از اضطراب‌های جانی و سلامتی تا مالی.
خریداری تلفن هوشمند برای نوجوان غلط است
خانم رحمتی، فرد میان سالی است که ۲ فرزند دارد؛ یکی دانشگاهی و دیگری حدود ۱۴ سال. او در گفتگو با مهر می‌گوید برای دختر کوچکش مجبور شده موبایل هوشمند بخرد. زیرا تا پیش از این از موبایل پدرش استفاده می‌کرد اما حالا که اکثر کلاس‌ها مجازی است نمی‌شود روی تلفن همراه پدرش حساب خاصی باز کرد.
وی افزود: تلفن همراه در مدت یک هفته نزدیک به ۱۵ درصد گران شد. مغازه دار علت را هجوم مردم برای خرید تلفن همراه می‌داند. آیا هر جنسی که مردم نیاز دارند فوری باید گران‌تر شود؟
خانم رحمانی دغدغه‌های دیگری نیز دارد که در این باره گفت: اصلاً به خرید تلفن همراه برای نوجوانم راضی نبودم. همواره تلفن همراه پدرش دستش بود و از این نظر محدودیتی برای او نداشتیم اما معتقدم نباید برای دختر و یا پسر نوجوان، تلفن همراه هوشمند مستقل خرید.
وی افزود: این نظر ارتباطی به محدود کردن فرزند ندارد اما هر تجهیزی سنی و شرایط استفاده‌ای دارد؛ پیش از استفاده از هر جنسی باید سواد استفاده از آن را به دست آورد که در نوجوان ۱۴ ساله این سواد وجود ندارد اما چاره‌ای نداشتیم و تلفن همراه را در اختیار او قرار دادیم.
مطالب مهم درسی را در کلاس می گویم / شاید کسی تلفن همراه نداشت
بازار موبایل فروشی طی دو هفته اخیر بسیار داغ بود. هزینه‌های سنگین چند میلیونی باعث شده خانواده‌ها بیش از پیش با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم کنند. فاطمه صحراگرد، معلم مدرسه غیر انتفاعی بجنورد در گفتگو با مهر اظهار کرد: وقتی سر کلاس از دانش آموزان می‌پرسم، متوجه می‌شوم حدود ۸۰ درصد از خودشان تلفن همراه دارند؛ نزدیک به نیمی از این افراد نیز اخیراً تلفن هوشمند خریداری کرده‌اند.
این معلم ادامه داد: البته این آمار برای یک مدرسه غیر انتفاعی است و یقیناً در مدارس دولتی و روستایی شرایط متفاوت خواهد بود.
وی افزود: آن ۲۰ درصدی نیز که تلفن همراه ندارند مشخص است به سختی توانسته‌اند شهریه مدرسه را پرداخت کنند و وارد مدرسه غیر دولتی شوند؛ با این حال همواره سعی می‌کنم مطالب اصلی را در کلاس بیان کنم تا دانش آموزانی که در شبکه شاد نیستند، آسیبی نبینند.
خانواده‌ها به حداقل‌ها راضی شده‌اند
در ادامه به بازار سری می‌زنیم. از چند خرازی و لوازم‌التحریر فروشی بازدید می‌کنیم و از قیمت‌ها جویا می‌شویم. به گفته کسبه قیمت‌ها از مهر ماه سال گذشته نزدیک و یا بیش از ۲ برابر شده است.
محسن سلطانی از جمله کسبه شهر بجنورد است که در گفتگو با مهر اظهار کرد: تهیه لوازم‌التحریر برای خانواده‌ها سخت‌تر شده؛ به وضوح می‌توان صرفه‌جویی شدید خانواده‌ها را متوجه شد. پدر و مادرها به حداقل‌ها کفایت می‌کنند.
این کاسب بیان کرد: یک دانش‌آموز حداقل به ۵ دفتر نیاز دارد که اگر ساده‌ترین و کم کیفیت ترین دفترها را نیز انتخاب کنند نزدیک به ۱۰۰ هزار تومان هزینه دفاتر می‌شود.
وی افزود: هزینه‌هایی مانند خودکار، مداد، پاک کن، لاک غلط گیر، مداد رنگی و مداد فسفری و… نیز بسته به نوع و برندشان متفاوت می‌شود اما نباید برای خرید ساده‌ترین مدل‌های موارد ذکر شده به کمتر از ۱۰۰ هزار تومان حتی فکر کرد.
بازار کیف نیز به همین شکل داغ است. داغی که نکته مثبتش برای کسبه‌ای است که ماه‌هاست فروش خاصی نداشته‌اند و نکات منفی‌اش برای خانواده‌هایی که با قیمت‌های چند برابری رو به رو هستند. پس از گشتی که در بازار کیف می‌زنیم متوجه می‌شویم کمترین قیمت کیف با کیفیت نسبی ۱۲۰ هزار تومان است.
هزینه رفتن به مدرسه چقدر می‌شود؟
علاوه بر این موارد خرید کفش، لباس فرم، هزینه سرویس مدرسه و شهریه مدارس؛ چه دولتی و چه غیر دولتی؛ را نیز باید مد نظر قرار داد. هزینه‌هایی که تأمین آن در شرایط فعلی بسیار دشوار است.
صدیقه صانعی، مادر یکی از دانش آموزان بجنوردی در گفتگو با مهر در خصوص میزان هزینه کرد برای فرزند ۱۰ ساله خود اظهار کرد: مدرسه نزدیک به ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بابت شهریه یا در بیان دیگر کمک به مدرسه از ما گرفت.
وی افزود: لباس‌های فرزندم نزدیک به ۲۰۰ هزار تومان، کفش ۹۰ هزار تومان، کیف مدرسه ۱۶۰ هزار تومان، لوازم مورد نیاز او در مدرسه مانند مداد، پاک کن و امثالهم مجموعاً ۲۴۰ هزار تومان هزینه داشت. البته تلفن همراه برای فرزندم خریداری نکردم زیرا از تلفن هوشمند خودم استفاده می‌کند.
صانعی در انتها گفت: چیزی حدود ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان برای حضور فرزندم در مدرسه هزینه کردم.
هزینه‌های بالا، خانواده‌ها را سخت دچار مشکل کرده است. تورم روز به روز سفره مردم را کوچک‌تر می‌کند و این میان پدران و مادران برای تأمین هزینه‌های فرزندان خود با مشکل مواجه می‌شوند. هر چند خانواده‌ها همواره تلاش می‌کنند برای فرزندان خود کم نگذارند اما نباید این واقعیت را نادیده گرفت که تأمین امکانات مدرسه رفتن، دشوار شده است.
نظر شما