گزارش کامل نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی "پارک‌وی" در خبرگزاری مهر

به گزارش خبرنگار مهر، فریدون جیرانی در این نشست درباره مولفه های مشترک میان "قرمز" و فیلم جدیدش گفت: "از نگاه من فضای این دو فیلم به هم شباهت دارد ولی در واقع به هم شبیه نیستند. به این دلیل که هر کدام فیلم زمانه خودشان هستند و هر زمانه ای هم فیلم خاص خود را می طلبد. "قرمز" متکی بود به روابطی قابل باور در یک خانواده سنتی و تقابل های زناشویی قابل لمس. ولی "پارک وی" مبتنی است بر روابط پیچیده و در عین حال غیرقابل باور که قرار است باورپذیر شود و متکی بر تعلیق و هیجان."

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی "پارک وی" با اشاره به این نکته که "پارک وی" مانند دیگر فیلم های تعلیقی شناخت قهرمانانش را به عهده مخاطب می گذارد، ادامه داد: "فیلم سعی نمی کند کنکاش عمیقی در روابط شخصیت ها انجام دهد، چون کاراکترها بیش از هر چیز تیپ های ملموس هستند تا شخصیت های قابل باور."

وی درباره ارائه یک تعریف ملموس، رئال و امروزی از روابط در "پارک وی" گفت: "واقعیت این است که "پارک وی" نمی خواهد رئال باشد. هر چند معتقدم انتهای هر رابطه ای واقعیت ها حضور دارند. ولی نمی خواستیم روی این وجه تمرکز کنیم. ما به سبک فیلم های این گونه سعی کردیم آدم ها را مختصر و مفید معرفی کنیم. به این مفهوم که در این گونه فیلم ها نباید وارد حیطه ملودرام شد. بیشتر باید روی نمونه های مشخص تیپ و فضاسازی متمرکز شد تا فضا مخاطب را درگیر کند."

جیرانی تعریف خود از "پارک وی" و جایگاه این فیلم را در کارنامه هنری اش اینگونه تشریح کرد: "این فیلم بیش از آنکه فیلم موضوع باشد، فیلم فضا، ریتم، دوربین، رنگ، نور و ... است. اگر از من بپرسند بهترین دوربین فیلم هایت کدام است، می گویم "پارک وی". هر چند بازیگران خیلی خوب بازی کرده اند. ولی این فیلم، فیلم بازی نیست. در مقابل "قرمز" فیلم بازیگر و داستان است. از این زاویه فکر می کنم "پارک وی" فیلمی نو و تازه باشد."  

فیلمنامه نویس فیلم با ذکر این نکته که باید دید "پارک وی" در خلق هیجان موفق هست یا نه، اضافه کرد: "آیا هیجان ایجاد شده مبتنی است بر الگوهای پذیرفتنی؟ پذیرفتن نه به معنی باور کردنِ واقعیت بلکه به مفهوم باور کردن دنیای درون فیلم. مثلاً ما به عنوان مخاطب "ای تی" را درون فیلم باور می کنیم نه در واقعیت پیرامونی. ما دنبال چنین باوری در فیلم بودیم."

جیرانی درباره توقعی که از وی به واسطه سابقه اش به عنوان یک داستانگوی حرفه ای می رود، گفت: "اصولاً مخاطب ایرانی با داستان ارتباط بیشتری برقرار و کمتر به ساخت و پرداخت خارج از داستان توجه می کند. بنابراین وقتی داستان در جایی لنگ بزند و مشکل پیدا کند، ساخت و پرداخت فیلم هم دیده نمی شود. من این نکته را قبول دارم که داستان فیلم بهانه ای است برای پرداختن به وجوه دیگر فیلم. اما معتقدم همین داستان نیم بندی که در "پارک وی" وجود دارد، راه خودش را در مسیری پیدا می کند. اگر فیلم را از زاویه این نوع فیلم ها نگاه کنیم، داستان فیلم از الگوها و نمونه های خود به خوبی استفاده کرده است."

کارگردان فیلم تعبیر خود را فیلم های گونه سینمای وحشت که در ایران سابقه کمی دارد و ساختن نوعی "فیلم ژانر" و ایرانی کردن روابط عنوان کرد و افزود: "ایرانی نبودن بخشی از روابط و مسائل در ایران به این مفهوم نیست که مثلاً آن شکل رابطه در کشورمان وجود ندارد. بلکه به این معنی است که غالب و معمول نیست. ما برای باورپذیری قصه مان سعی کردیم آن را ایرانیزه کنیم. ولی نه به این مفهوم که همه شخصیت ها تبدیل شوند به آدم های اطراف ما!"

جیرانی با طرح این نکته که هنگام ساخت "پارک وی" اولین توصیه به او تعلق شخصیت های قصه به طبقه مرفه بوده نه متوسط، اضافه کرد: "به همین دلیل می گویم هر فیلمی محصول زمان خودش است. این توصیه با تعبیر اولیه ما از شخصیت ها تفاوت داشت. بنا بر این توصیه، طبقه متوسط چون به نوعی قشر قابل اعتنا، ملموس و دوست داشتنی جامعه هستند، مبرا از چنین رویکردی می شوند. به گفته دیگر با تعلق شخصیت ها به قشر مرفه این تعریف هم اضافه می شود که اتفاقات پیش آمده برای آنها به نوعی برخاسته از شرایط زندگی آنهاست، هرچند خودم چنین عقیده ای ندارم. به این ترتیب مخاطب هم به نوعی از دنیای قهرمانان فیلم فاصله می گیرد."

فیلمنامه نویس فیلم درباره معدود راههای ممکن در سینمای ایران برای پرداختن به یک رابطه عشقی جنون آسا که در غذا خوراندن کوهیار به رها، اجبار برای فیلم دیدن و ... برجسته شده، گفت: "به هر حال سینمای ایران به چنین روابطی نیاز دارد. فکر می کردم در فیلم مواردی مانند گذشت زمان بتواند پرداختن دقیق تر به جزئیات چنین رابطه ای جواب دهد. می خواستم در موجزترین شکل ممکن این ارتباط عاشقانه را دربیاورم و به نظرم نیازی به باز شدن بیشتر نداشت."

جیرانی درباره عقیم ماندن شخصیت های فرعی متعدد فیلم که سرانجام برخی از آنها هم نامعلوم می ماند، اضافه کرد: "بعد از فیلمبرداری در جلسه ای که با تدوینگر و فیلمبردار داشتیم، تشخیص دادیم از سرانجام چند آدم بگذریم. ولی ریتم فیلم از دست نرود. در واقع برای همه کاراکترهای فیلم سرانجام خاصی طراحی، فیلمبرداری و حتی تدوین کرده بودیم که از آنها به نفع ریتم صرفنظر کردیم. البته بخشی از اشتباه ما به این نکته بازمی گشت که برخی از این شخصیت ها را به خاطر حضور بازیگران بیش از اندازه بزرگ کردیم که نباید این اتفاق می افتاد."

کارگردان فیلم درباره انتخاب بازیگران جوان به عنوان قهرمانان اول فیلم "پارک وی" گفت: "همکاری من و آقای شریفی نیا در فیلم "سالاد فصل" که ایشان انتخاب بازیگران را هم به عهده داشتند، تجربه خوبی بود. ایشان توصیه هایی کردند که به نتیجه  خوبی انجامید و متوجه شدم نگاهی دقیق و ظریف دارند. مانند انتخاب مهناز افشار برای نقش زن دوم که کاندیدای ما کس دیگری  بود. با این پسزمینه وقتی در "پارک وی" این دو بازیگر را به من پیشنهاد کردند با همه اما و اگرهایی که وجود داشت، به انتخاب ایشان اعتماد کردم و معتقدم انتخاب های درستی بوده اند."

جیرانی با تأکید بر این نکته که در فیلم های جهانی این گونه سینمایی هم معمولاً بازیگران مشهور حضور ندارند، گفت: "در فیلم های "جیغ 1، 2،3" هم هیچ بازیگر مشهوری حضور ندارد. مگر فیلم هایی از جنس "دیگران" که متکی هستند به بازیگر و جنس دیگری از فیلم های ترسناک."

فیلمنامه نویس فیلم درباره خنده مخاطب به برخی لحظات حساس و بحرانی فیلم و واکنش برخی بازیگران فیلم به "پارک وی" گفت: "اصولاً تماشاگران در لحظاتی غیرقابل پیش بینی فیلم ها می خندند. مثلاً در مورد صحنه حساس گره گشایی فیلم "دیگران" خودم شاهد چنین عکس العملی از مخاطب عادی بودم، به نظر من این خنده واکنشی است در مقابل ترس لحظه ای. خنده مخاطب  در صحنه مربوط به بازی خانم بیتا فرهی هم از همین جنس است و ناشی از این نیست که ایشان بد بازی کرده اند. موقعیتی غیرقابل باور برای مخاطب که واکنش برمی انگیزد."

در این نشست شریفی نیا با تشکر از عوامل تولید فیلم "پارک وی" گفت: "این گروه با زحمات خود توانستند اثری خلق کنند که از استاندارد بالایی برخوردار است. "پارک وی" از نظر فضا  ساختار و نوع کارگردانی یک اثر متفاوت و به نوعی مانند یک فیلم خارجی به تصویر کشیده شده است."

وی که در این پروژه سینمایی انتخاب بازیگران را هم بر عهده داشته در این باره افزود: "انتخاب بازیگران جوان و تازه کار در یک فیلم اصولا به حرفه ای بودن کارگردان برمی گردد. من زمانی که با کارگردان حرفه ای یا قدر کار می کنم به خودم جرات می دهم یک بازیگر جوان و تازه کار را معرفی کنم. همانطور که می بینید این موضوع در فیلم های مهرجویی و جیرانی به خوبی جواب داده است. در این نوع کارها به راحتی می توان بازیگران جوان را به سینما تزریق کرد."

شریفی نیا در ادامه درباره نقش کوهیار و انتخاب نیما شاهرخشاهی برای این نقش گفت: "یکی دیگر از گزینه هایی که قرار بود در این فیلم به جای شاهرخشاهی ایفای نقش کند بهرام رادان بود. اما متاسفانه وی در آغاز فیلمبراری خارج از کشور بود و حتی اصرار داشت ما مدتی صبر کنیم تا از سفر برگردد. اما به هر حال ما باید کار را شروع می کردیم و انتخاب نیما شاهرخشاهی هم نظر من و جیرانی بود."

وی افزود: "انتخاب بازیگران جوان و تازه کار برای ایفای نقش های اول در فیلم های سینمایی اصولا از طرف تهیه کننده با مشکل مواجه می شود. اما غلامرضا موسوی برای انتخاب شاهرخشاهی این ریسک را پذیرفت. در "پارک وی" رعنا آزادی ور و شاهرخشاهی هر دو انتخاب جدید بودند، اما به دلیل اینکه مثلث تهیه کننده، کارگردان و انتخاب بازیگر به خوبی چیده شده بود این انتخاب ها نتیجه خوبی در پی داشت. این موضوع باعث شد این دو بازیگر جوان و قدرتمند به سینما اضافه شوند."

شریفی نیا با تاکید بر حضور بازیگران سرشناس در "پارک وی" گفت: "حضور بازیگرانی چون بیتا فرهی، آنا نعمتی، مهدی احمدی، نیوشا ضیغمی و ... در کنار آزادی ور و شاهرخشاهی باعث شد فیلم شکلی بهتر به خود بگیرد و از تنش نیفتد. سینما به حضور افراد جدید نیازمند دارد. البته تزریق این افراد به سینما زمانی می تواند موفق باشد که بدانند توانایی های بالایی دارند."

وی درباره نقش خود در فیلم "پارک وی" بیان کرد: "کوتاهی و بلندی نقش هرگز در سینما مهم نیست، بلکه تاثیرگذاری هر نقشی می تواند مهم تلقی شود. نقش پدر رها نیز با وجو کوتاه بودن تاثیرگذار بود و من بسیار خوشحالم که توانستم در کنار دیگران در خلق این اثر حضور داشته باشم. پدر رها در این فیلم مردی دائم الخمر و بی اطلاع از خانواده است. متاسفانه در جامعه امروز خانواده هایی از بچه های خود بی اطلاع هستند و این موضوع موجب ایجاد گرفتاری هایی برای آنها شده است."

این بازیگر سینما در ادامه توضیح داد: "در گذشته هر خانواده برای اینکه بخواهد دختر خود را به خانه بخت بفرستد، تحقیقات مفصلی انجام می داد. اما متاسفانه شرایط امروز فرق کرده و جوانان جامعه ما فکر می کنند به تنهایی می توانند شریک زندگی خود را پیدا کنند. البته برخی مواقع در این انتخاب ها موفق نمی شوند. ما در فیلم "نقاب" نیز این مشکلات را به نوعی به تصویر کشیدیم. در این فیلم نیز وضع به همین شکل است."

آنا نعمتی بازگیر نقش نسرین مشرقی هم در نشست نقد و بررسی "پارک وی" در مهر گفت: "شاید این آرزوی یک بازیگر باشد که با کارگردانان حرفه ای کار کند. حضورم در این فیلم به نوعی موجب شده بازی من نسبت به گذشته مورد توجه قرار بگیرد. این فیلم به گذشته افراد کاری ندارد و قرار نیست درباره گذشته آنها به کنکاش بپردازد. نسرین روانشانسی است که خود برای دیگران نسخه می پیچد اما در زندگی شخصی ناهنجاری ها و مشکلاتی دارد."

وی نگاه روانشناسی فانتزی به فیلم "پارک وی" را غلط دانست و افزود: "من نگاه روانشناسی فانتزی به این فیلم را قبول ندارم. زیرا فکر نمی کنم این نگاه به فیلم درست باشد. از جیرانی هم تشکر می کنم که من را برای ایفای نقش ثابت مشرقی در فیلم انتخاب کرد."

نعمتی با اشاره به مشکلات نسل جوان و به تصویر کشیدن این گرفتاری ها در فیلم گفت: "متاسفانه در نسل های جوان ما امروزه به نوعی گستاخی دیده می شود. آنها کمتر گفته ها یا تجربیات دیگران را قبول دارند. اما سیمین مشرقی در "پارک وی" که شاید به نوعی از نسل قبل تر است با مشکلات بیشتر دست و پنجه نرم کرده، زیرا در بستر خانواده ای از گذشته رشد پیدا کرده و به همین دلیل از رها می خواهد درباره نیما تحقیق بیشتری بکند."

نیما شاهرخشاهی بازیگر نقش کوهیار درباره حضورش در این فیلم گفت: "من حضور در سینما را با فیلم "مکس" سامان مقدم آغار کردم که البته این شروع را برای خودم یک شروع خوب می دانم. بعد از این فیلم تصمیم داشتم دنبال تثبیت خودم در سینما باشم. به همین دلیل مدتی صبر کردم. زیرا معتقدم کسانی که حضور مداوم داشتند در جایی ضربه خورده اند. البته خوشبختانه این صیر من نتیجه خوبی به همراه داشت."

وی افزود: "من فیلم "پارک وی" را عاشقانه دوست دارم. البته تمام آثار جیرانی از "قرمز" تا "سالاد فصل" از کارهای مورد علاقه من در سینماست. بعد از تماس شریفی نیا، جیرانی از من تست گرفت. سناریو را به من داد و آن شب من برای خودم فضای خاصی با نور کم و موزیک ترسناک در خانه درست کردم تا بتوانم با این فضا ارتباط برقرار کنم. من با دقت خودم را جای کوهیار می گذاشتم و حتی لحظاتی نیز می ترسیدم."

شاهرخشاهی با تشکر از کارگردان، تهیه‌کننده و بازیگردان "پارک وی" برای انتخاب وی برای نقش کوهیار گفت: "این نقش حساس و کلیدی است. من از زمان انتخاب شدن دنبال بیماری کوهیار رفتم. اما بیماری او تلفیقی از چند بیماری روانی بود. من سعی کردم در ایفای نقش کوهیار بک بازی حسی داشته باشم. خوشبختانه در این فیلم زیاد رج زده نشد. بازی من در نقش کوهیار نهایت تمام تلاشم بود. به گونه ای که حتی بهتر از آن نمی توانستم باشم."

در ادامه نشست نقد و بررسی "پارک وی" در مهر شریفی نیا درباره شاهرخشاهی گفت: "بعد از فیلم "مکس" من ترمز شاهرخشاهی بودم و دلم نمی خواست این چهره به گونه ای جذب فیلم ها و سریال های درجه سه تلویزبونی شود. البته خوشبختانه صبرش جواب داد و او به خوبی توانست این نقش را ایفا کند. من هرگز هیئت داروان جشنواره فجر را برای ندیدن این نقش نمی بخشم."

غلامرضا موسوی در نشست نقد و بررسی "پارک وی" در خبرگزاری مهر درباره تجربه تهیه و تولید این فیلم گفت: "آنچه مسلم است اینکه سینمای ایران به تهیه و تولید فیلم در ژانرهای مختلف نیاز فراوان دارد. اما در این میان ساخت فیلم "پارک وی" در ژانر سینمای وحشت تجربه جدیدی در میان انواع ژانرهای موجود در سینمای ایران بود و خوشحالم که در کنار جیرانی توانستم این فیلم را در کارنامه کاری خودم ثبت کنم."

تهیه کننده "پارک وی" در ادامه به استقبال مخاطب از ژانر سینمای وحشت اشاره کرد و افزود: "تجربه سال ها فعالیت در عرصه سینما نشان داده مردم همواره از تجربه های نو و کارهای جدید به شدت استقبال می کنند و ما هم به این نیت برای ساخت "پارک وی" دست به کار شدیم که هم به نیاز مخاطب پاسخ دهیم و هم با ساخت "پارک وی" عامل محرکی باشیم برای کارگردان هایی که با وجود داشتن ایده های نو در این زمینه هنوز جرات ساخت فیلم در ژانر وحشت را پیدا نکرده اند."

موسوی خاطرنشان ساخت: "با توجه به شرایط محیطی که در سطح جامعه وجود دارد و همچنین نبود تبلیغات مناسب و دزدی های پی در پی فیلم های روی پرده، استقبال از "پارک وی" خوب بوده. ضمن اینکه فراموش نکنیم مشکلاتی از این دست باعث ریزش تماشاگر حرفه ای سینما شده است. در نهایت تاسف باید بگویم گویی شرایط عمومی در سینما به گونه ای است که همه دنبال سی دی قاچاق می روند و این اصلا به نفع چرخه تولید صنعت سینما نیست. به عنوان بخش خصوصی در مقابل تهیه کننده هایی که با بودجه دولتی فیلم می سازند و فروش موفق هم ندارند از فروش "پارک وی" راضی ام."

وی در پاسخ به این سئوال که آیا از انتخاب دو بازیگران تازه کار در دو نقش اصلی "رها" و "کوهیار" راضی است یا نه، گفت: "کشف استعدادهای جوان و مفید برای سینمای ایران از جمله اهداف همیشگی ام در سینما بوده و اگر نگاهی دقیق به کارنامه تهیه و تولید فیلم داشته باشیم به خوبی متوجه می شویم در فیلم هایی مانند "گل یخ"، "قرمز" و ... از نیروهای جوان استفاده کرده ام و از این بابت هم پشیمان نیستم."

موسوی نداشتن تبلیغات مناسب در اکران را از جمله مشکلات موجود در سینما دانست و گفت: "اساسا تعریف تبلیغات در حوزه سینما با تعریف تبلیغات تجاری متفاوت است. سینما به دلیل محدودیت زمانی که برای اکران دارد باید یک کالای فرهنگی را در کوتاهترین زمان ممکن به مخاطب معرفی کند. در حالی که یک کالای تجاری با تکرارهای متوالی در طول سال ها جای خود را میان مخاطب باز می کند. اما سینما و اصولا کالاهای فرهنگی از داشتن چنین امکانی محروم هستند."

تهیه‌کننده "پارک وی" در پایان گفت: "سیستم تبلیغاتی محیطی در شهرداری اساسا گوشه چشمی به سینما در معرفی فیلم های در حال اکران ندارد. ضمن اینکه با دزدی فیلم های روی پرده و تدام این جریان در زمان اکران فیلم ها حال سینما بسیار بد شد و تماشاچی از سینما رفتن کناره کشید. در این شرایط تصمیم داشتم فیلم را اکران نکنم، چون معتقدم اکران فیلم در این وضعیت نوعی خودزنی و خودکشی تهیه کننده و عوامل فیلم است. اما در نهایت با اصرار جیرانی و قراردادی که با پخش بسته بودیم و البته به احترام مخاطب ناگزیر به اکران "پارک وی" شدم."

در ادامه جلسه نقد و بررسی "پارک وی"، فرج حیدری فیلمبرداری فیلم را یکی از بهترین پروژه های کاری خود دانست و گفت: "فیلم "پارک وی" را به دلیل متفاوت بودن این ژانر سینمایی در حوزه فیلمنامه و همچنین جنس کار در فیلمبرداری بسیار دوست دارم."

این فیلمبردار در پایان با اشاره به کارکرد دوربین در ساخت فیلم در ژانر وحشت افزود: "در ساخت فیلمی مانند "پارک وی" که به نوعی در ژانر سینمای وحشت است توجه به سه اصل مهم یعنی چگونگی استفاده از رنگ، نورپردازی و همچنین حرکت دوربین بسیار مهم است. به همین دلیل با توجه به سیر حرکت فیلمنامه از رنگ سرد، نور آبی همراه با گام های قرمز استفاده کردیم تا اینکه در اوج داستان تصمیم گرفتیم به حداقل نور و با کنتراست بالا برسیم."