به گزارش خبرگزاری مهر، احمد مسجدجامعی، در جریان بررسی کلیات لایحه ساماندهی گورستان‌های تاریخی شهر تهران از جمله گورستان دولاب با بیان اینکه احیای گورستان ها سندی فراگیر است و من هم بسیار موافق آن هستم گفت: البته سندی که در برنامه ۵ ساله آمده تنها مختص به دولاب نیست و اختصاص به یک آرامستان ندارد. امامزاده عبدالله و ابن بابویه هم هست و لازم است اینها نیز در این سند جدید اضافه شود. واقعیت این است که آنجا وضعیت نامطلوبی دارد و تصرفاتی که در آن شده غیرکارشناسی است.
یکسان سازی به جای احیا
عضو شورای شهر تهران در ادامه به وضعیت کنونی این گورستان ها پرداخت و اظهار داشت: ما به جای ساماندهی یکسان سازی می‌کنیم. قبرها را داریم از بین می بریم. این قبرها سند است. یعنی نوشته روی آنها، نام متوفی، سنگ قبر و حتی نوع سنگی که به کار رفته همگی سند است که متأسفانه امروز این سنگ‌ها و همه نوشته‌ها وآثارشان برداشته شده و سنگ‌های قبر یکدست و مانند هم به جای آن می‌نشینند.
گورستان دولاب هیچ مناسبتی با صلح ندارد
وی در ادامه با بیان اینکه پیش از این در زمان ریاستم در دوره چهارم شورا جلساتی با آقای دکتر مجتبی رفیعیان که اکنون مشاور کمیسیون معماری هم هستند، برگزار کردیم و نیز با آقای فرهادی شهردار آن منطقه بازدیدهایی از گورستان دولاب داشتیم، یادآوری کرد: آنچه در این گورستان هست سابقه و پشتوانه تاریخی دارد. ما نباید تاریخ را تحریف کنیم. گفته شده نام اینجا را میدان صلح بگذاریم در حالی که این محل هیچ مناسبتی با این نام ندارد و نمی‌توان نامش را صلح جهانی بگذاریم.
درگذشتگان خارجی و داخلی در گورستان دولاب
مسجدجامعی به پیشینه تاریخی گورستان دولاب پرداخت و گفت: در بخشی از این گورستان روس‌ها و در قسمت‌های دیگر فرانسوی‌ها، ایتالیایی‌ها و لهستانی‌ها دفن هستند. اینها بخش‌هایی هستند که افراد و شخصیت‌های خارجی در آن دفن شده‌اند. در بخش درگذشتگان داخلی هم هموطنان مسیحی ما هستند که در ساخت وساز کاخ‌ها، سنگ تراش و شیشه گران قابلی بودند. یک قسمت دیگر هم مسیحیانی از کشورهای اروپایی هستند که در دوره قاجار به اینجا آمده‌اند، در همین جا زندگی کرده‌اند و همین جا از دنیا رفته‌اند؛ مارکوف؛ معمار مشهور گرجی، تولوزان از اولین کسانی که بنیان طب نوین ایران را گذاشت، کنت اولین کسی که شهربانی را راه انداخت و قاعده مندکرد و خیلی‌های دیگر اینجا دفن شده‌اند.
عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه مشخص نیست ربط این گورستان با صلح چیست یادآور شد: روس‌ها در زمان جنگ جهانی دوم و اشغال ایران، خاک این مملکت را به توبره کشیدند و ایران را اشغال کردند که هنوز هم به همان مناسبت‌ها یعنی پیروزی در جنگ جهانی دوم اینجا جشن پیروزی می‌گیرند. یادمان نرود که روس‌ها آمدند اینجا در تهران جنگیدند نه در مرزهایشان؛ جنگی که تامرحله تجزیه ایران پیش رفت. بخشی از توطئه تجزیه ایران در دوران پیشه وری و با حمایت حکومت شوروی سابق صورت گرفت. بنابراین این محل نسبتی با صلح ندارد که بخواهیم این نام را روی آن بگذاریم.
قبرهایی تاریخی و ارزشمند که سند هستند
وی ضمن اشاره به اینکه در گورستان دولاب قبرهایی داریم که تاریخی و ارزشمند است و سند محسوب می‌شود اظهار داشت: مثلاً روی قبر نوشته شده این قبر مربوط به یک مسیحی ساکن در گرجستان بوده که بعد از روی کار آمدن بلشویک‌ها به ایران پناه آورده و خواسته و وصیت کرده اینجا دفن شود و در محل دفن او، بنایی است که یادآور کلیسای بزرگ شهر خودشان به صورت مینیاتوری است.
نام مریم به جای صلح
مسجدجامعی در ادامه به موضوع مشارکت جامعه محلی پرداخت و بیان کرد: ما پیش از این و پس از بازدید از مجموعه این گورستان ها خدمت مرحوم آقای سید مهدی طباطبایی شخصیت مورد وثوق محله و منطقه رفتیم آنجا درباره ایده‌هایمان گفتکو کردیم. ایشان پیشنهاد جالبی داد گفت ما در ایران بهشت معصومه و بهشت زهرا هم داریم اما بهشت مریم نداریم. جا دارد اینجا را بهشت مریم بگذاریم. چرا که حضرت مریم شخصیتی قدسی است که وجه مشترک مسلمانان و مسیحیان است. به نظر من پیشنهاد ایشان، پیشنهاد خوبی است اما صلح برای این میدان نام خوبی نیست.
الگوهای تاریخی و زیباشناسی را درنظر بگیریم
عضو شورای شهر تهران در ادامه گفت: لازم است برای تغییر و تحولات اینجا و نامگذاری برای آن، الگوهای تاریخی وزیباشناسی را در در نظر بگیریم. درسند کلمه احیا امده است درحالی که قرار نیست آنجا احیایی صورت گیرد و دفن تازه انجام بگیرد. کلمه باززنده سازی برای متن مناسب است زیرا با الگوهای تاریخی و زیباشناسی و معماری و شهرسازی همخوانی دارد. ما با وزارت خارجه، میراث فرهنگی، شخصیت‌های محلی، خلیفه گری ارامنه و مانند اینها مسائل را طرح کردیم که باید نقش همه در اینجا در نظر گرفته شود.
وی افزود: افراد مدفون در این مقابر از جایگاه و شأن یکسانی برخوردار نیستند و افراد گوناگونی را در بر می‌گیرند؛ خارجی‌ها از کشورهای مختلف و نیز هموطنان ما در اینجا دفن هستند. برخی افراد از جایگاه هنری و فرهنگی و علمی شایسته ای برخوردار هستند که مثلاً بنیان عکاسی، طب، مدیریت شهری، معماری و مانند اینها را گذاشتند. اینجا بخش‌های زیبایی شناسی هم دارد که باید کار کرد. برخی الگوهای زیبایی شناسی آن کم نظیر و دارای وجوه انسانی لطیف است.
نظر شما