فیروزه گل محمدی - نویسنده و تصویرگر کتاب کودک - در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام این مطلب گفت: بازنویسی، بازآفرینی و اساسا اقتباس از متون ادبیات کهن به راحتی امکان پذیراست؛ البته مشروط بر اینکه این سه مورد برای کدام گروه سنی انجام بگیرد.
وی افزود: به عنوان مثال من وقتی با مضمون " مولانا " برای کودکان کار می کنم سعی دارم ضمن وفاداری به الگوی اصلی، عناصر تازه ای از مسائل امروزی را هم که برای کودک قابل لمس است در اثر لحاظ کنم. البته این کار را با همان ترکیباتی که در متن اصلی به چشم می خورد هماهنگ می سازم. درواقع می توان گفت در راستای بازآفرینی یک متن کهن نقش تصویرگر حتی می تواند بیش از نویسنده باشد.
گل محمدی تصریح کرد: به هر حال بازآفرینی این آثار با تکیه بر فرم و فضاهای جدید و احیای آنها مطابق با دنیای امروز عملکرد مطلوبی به نظر می رسد. حتی اخیرا شنیده ام رمان " شاه لیر " شکسپیر در قالب فیلم یا کتاب های درسی در کشورهای اروپایی و ژاپن به معرض تماشای مخاطبان گذاشته شده است یا همین طور بسیاری از آثار هانس کریستین آندرسن که به همین روال بازآفرینی شده اند؛ بی آن که لطمه ای متوجه پیکره متن اصلی باشد.
این تصویرگر و نویسنده ادبیات کودک با تاکید بر اینکه متون کلاسیک همواره جزئی از فرهنگ و میراث ارزشمند ایران به شمار می روند گفت: اعتقاد من این است که لازمه حفظ این میراث، به روز کردن و اطلاع رسانی پیرامون آنها به خصوص در رده سنی کودک و نوجوان است. مسلما آثار شاعرانی چون حافظ، سعدی و بسیاری از حکایت های مولانا و حتی اثر پربار کلیله و دمنه نیاز به بازآفرینی در دنیای مدرن امروز دارند. در غیر این صورت به تدریج تمدن و تاریخچه ادبی مان رو به فراموشی می رود.
فیروزه گل محمدی در ادامه خاطرنشان کرد: چندی پیش با یک ناشر انگلیسی برای تصویرگری کتاب " رویای نیمه شب تابستان " اثر شکسپیر قراردادی یک ساله بستم. آنچه در این میان جالب بود، نوآوری در زمینه تصویرگری این کتاب بود. درواقع مجموعه ای از آثار شکسپیر به وسیله پروفسوری در آکسفورد مورد بازآفرینی قرار گرفته و قرار شده تصویرگری هر کتاب را یک تصویرگر با ملیت مختلف انجام دهد؛ چیزی که در ایران تا به حال به آن پرداخته نشده است اما می تواند تاثیرات به سزایی را داشته باشد.
وی افزود: در این طرح بیشتر تنوع فرهنگی در حیطه تصویرگری اهمیت دارد و ناشر درباره اثر رویای نیمه شب تابستان خواهان تزریق نشانه های ایرانی به متن است. بنابراین تصور می کنم جای پرداختن به متون ادبیات کهن برای نسل های امروز درادبیات ما خالی است درحالی که این آثار قابلیت پردازش و به روز شدن را دارند.
نظر شما