حبیب الله متحدین از مدیران اسبق گردشگری که پس از بازنشستگی اکنون مدیر انجمن توسعه گردشگری نیشابور و فعال میراث فرهنگی است به خبرنگار مهر گفت: در سال ۸۴ پس از ۱۲ سال مطالعه به این نتیجه رسیدم که ایران بر خلاف کشورهای دیگر هنوز یک برند گردشگری ندارد. بنابراین آن زمان که در دفتر تدوین استانداردهای گردشگری فعالیت می‌کردم با تحصیلاتی که در حوزه معماری داشتم،؛ طرح برند گردشگری را برای ثبت به وزارت ارشاد دادم آن زمان توجهی به این طرح نشد. ولی همان موقع نامه نگاری‌های خود را به رؤسای سازمان میراث فرهنگی انجام دادم از جمله آقای ملک زاده تا آقای مونسان.
وی گفت: این پیگیری‌ها را پس از اینکه بازنشسته شدم ادامه دادم تا اینکه متوجه شدم برند گردشگری ایران سیمرغ شده است همان سیمرغی که من طراحی کرده بودم حتی شنیدم برای آن چند میلیارد تومان هزینه کرده‌اند.
متحدین درباره علت انتخاب سیمرغ برای برند گردشگری ایران بیان کرد: سیمرغ در منطق‌الطیر عطار آمده که تمام جهان را به سوی آسمان دعوت می‌کند آسمانی که از آن رانده شده‌ایم. این برند یک سفر روحانی را تداعی می‌کرد. بنابراین سر سیمرغ رو به آسمان بود در حالی که سیمرغی که اکنون معاونت گردشگری طراحی کرده رو به افق و زمین دارد. ۳۰ مرغ اشاره به حضرت باری تعالی است و دریایی از پرندگانی که هر کدام نماد یک دسته از انسان‌ها است. ۳۰ مرغ یعنی ۳۰ سفر.
وی ادامه داد: برند گردشگری که من طراحی کردم نماد گردشگری جمهوری اسلامی ایران است ولی نمادی که وزارت میراث فرهنگی طراحی کرده نماد گردشگری ملی است. کدام یک مهم‌تر است نماد گردشگری جمهوری اسلامی یا ملی؟
متحدین با بیان اینکه تمام مدارک مربوط به مطالعات و طراحی برند گردشگری ایران با طرح سیمرغ را در اختیار دارد گفت: این طرح حتی به تأیید سازمان میراث فرهنگی وقت نیز رسید. همان زمان آقای کزازی عبارت ادبی ایران سرزمین مینو و معنا را نیز به مفهوم نماد اضافه کرد.
نظر شما