«میرعالی» پزشکی که جهاد را رها نکرد/ از سیل تا رفع بیکاری

خبرگزاری مهر؛ گروه استان‌ها – مصطفی آل علی: «دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا»؛ این دنیا پر از رمز و راز است و هر انسان در سینه‌اش حرف‌های ناگفته زیادی دارد. گاهی باید قسمتی از راز این فرد فاش شود تا انسان‌های دیگر از حکایت پشت پرده‌اش باخبر شوند و این فرد را به دست فراموشی نسپارند.

سید شیر مرد میرعالی پنجم مرداد ماه ۱۳۵۵ در شهرستان اندیمشک به دنیا آمد؛ خانواده‌ای که دو تن از پسرانش در بمب باران هوایی سال ۱۳۵۹ این شهر شهید شدند و پدر این خانواده نیز بر اثر این بمب باران جانباز شده و در ۱۳۷۰ مثل فرزندان شهیدش، آسمانی می‌شود.

میرعالی دوران کودکی متفاوت و شنیدنی دارد و از همان دوران «مرد» می‌شود؛ دخترش دراین‌باره به خبرنگار مهر می‌گوید: «پدرم از دوران کودکی خیلی فعالیت داشت و از دوم ابتدایی کار بنایی را شروع کرد».

میرعالی هر سال را با موفقیت پشت سر می‌گذارد و سپس با دختر دایی‌اش ازدواج می‌کند و صاحب سه فرزند (دو دختر و یک پسر) می‌شود؛ سیده نرگس میرعالی می‌گوید «پدرم در سال ۱۳۷۲ در کنکور سراسری شرکت کرد و با کسب رتبه ۱۳ در رشته پزشکی دانشگاه تهران قبول شد».

دوره عمومی پزشکی میرعالی در دانشگاه به سختی گذشت چون همزمان با تحصیل کار هم می‌کرد؛ دخترش می‌گوید: «پدرم آن زمان در صدا و سیما کار می‌کرد و از شب تا صبح کارها را انجام می‌داد و از صبح تا غروب به دانشگاه می‌رفت و فقط در مسیر رفتن به دانشگاه کمی استراحت می‌کرد.

عمل به حرف رهبر معظم انقلاب

هفت سال دوره عمومی پزشکی میرعالی می‌گذرد و پس از سال‌ها دوری به زادگاهش بر می‌گردد و تقریباً چهار سال در درمانگاه امام علی شهرستان شوش مشغول به کار می‌شود؛ فعالیت‌های جهادی میرعالی از این زمان به صورت مقطعی شروع شد و همیشه پیرو و تابع حرف مقام معظم رهبری بود و هر جایی که رهبر می‌گفت یا دستور می‌داد در حد توان کار می‌کرد.

دختر میرعالی بیان می‌کند: «پدرم پس از قبولی در رشته تخصصی رادیولوژی و به اصرار مسئولان مرکز استان و به صورت موقت ۶ ماه مدیر تأمین اجتماعی زیباشهر اندیمشک شد و در همین مدت کلی فعالیت‌های جهادی داشت و در هر جایی که نیاز بود، کمک می کرد».

میرعالی دوست داشت جایی باشد که بیشتر به مردم کمک کند در زلزله بم، زلزله کرمانشاه، در سیل پل‌دختر و در منطقه محروم سوسنگرد به مدت دو سال حضور داشت و به همه کمک می‌کرد.

در سیل ۱۳۹۸ خوزستان میرعالی به سیل‌زدگان کمک‌های مالی و غذایی می‌کرد و درمان ِ بیماران را به طور رایگان انجام می‌داد و خودش از صبح تا شب در مناطق سیل‌زده کار می‌کرد.

مشارکت در ساخت مدرسه در روستای بنادر شوش، بازسازی یک نانوایی و اهدای آن به یک جوان و… گوشه کوچکی از کارهای جهادی میرعالی است؛ کارهایش برای رضای خداست و به همین دلیل کسی از کارهای خوبش بی‌خبر است و این امور پیش از این پنهان مانده بود.

«میرعالی» عالی است

میرعالی در دو سال اخیر با کمک گروه‌های جهادی بیشتر در زمینه تولید فعالیت داشت و آن سال که رهبر معظم انقلاب موضوع «تولید و اشتغال‌زایی» را مطرح کرد، همه پس‌انداز خود و خانواده‌اش را پای کار آورد و یک سوله را در شهرک صنعتی شهرستان اندیمشک برای ایجاد تولید و اشتغال به ویژه برای جوانان راه‌اندازی کرد.

دخترش دراین‌باره به خبرنگار مهر می‌گوید: «پدرم بعد از شنیدن فرمان مقام معظم رهبری و انجام تحقیقات، ماشین شاسی‌بلندش را فروخت و به همراه پس‌اندازی که داشتیم، سوله‌ای را برای افزایش تولید داخلی و ایجاد اشتغال همه به خصوص برای جوانان در شهرک صنعتی اندیمشک راه‌اندازی کرد».

میرعالی مستقیماً برای راه‌اندازی این سوله دست‌به‌کار شد و حتی کار بنایی، جوش‌کاری و… سوله را انجام داد؛ یک روز مسئولان سپاه که به آنجا آمده بودند، فکر می‌کردند که وی یک فرد عادی است اما وقتی که سراغش را می‌گیرند، متوجه می‌شوند که میرعالی روبه‌روی آنها بوده است.

هم اکنون سوله در این شهرستان راه‌اندازی شده و افرادی هم در آنجا مشغول به کار هستند و این به دلیل پیگیری زیاد میرعالی بود.

حجت الاسلام کرم‌علی شیرمهر، مسئول گروه جهادی شهید کیهانی و مدیر حوزه علمیه امام صادق (ع) شهرستان اندیمشک در این خصوص به خبرنگار مهر می‌گوید: «با میرعالی همشهری هستم و این شخص اخلاق والا و ویژگی‌های منحصر به فردی داشت».

حل مشکلات مردم

شیرمهر ادامه می‌دهد: «دغدغه‌اش مشکلات دیگران بود و سعی می‌کرد که در حد توانش گره‌گشای مشکلات مردم باشد؛ روزی با من تماس گرفت و برای حل مشکل بیکاری جوانی با من مشورت کرد که با پیگیری‌های میرعالی این جوان صاحب شغل شد».

میرعالی بنیه معنوی عالی داشت و با اصالت، ولایت مدار، متواضع، متعبد و آدم خدایی بود و همیشه در حل مشکلات پیش‌قدم می‌شد و با مردم انس می‌گرفت و به پای درد دل‌ها می‌نشست و آنها را می‌شنید.

مدیر حوزه علمیه امام صادق (ع) شهرستان اندیمشک می‌گوید: «بعضی از مردم با کسب یک مقام عملی یا اجتماعی و… وضعیت مالی و روابط آنها تغییر می‌کند اما این امر در ذات میرعالی وجود نداشت و مردمی بود و اصالت خودش را حفظ کرده بود».

میرعالی حتی در بحث کرونا هم کارهای زیادی را در حد توانش انجام داد؛ سمیه سرخه مسئول گروه جهادی حضرت ولی‌عصر (عج) شوش دراین‌باره به خبرنگار مهر می‌گوید: «با دختر میرعالی آشنایی داشتم و از سال ۱۳۹۶ با میرعالی آشنا شدم و این پزشک بعد از آن زمان دورادور با ما همکاری می کرد».

سرخه ادامه می‌دهد: «میرعالی در بیمارستان اهواز کار می‌کرد و هنگامی که وقتش آزاد می‌شد باز هم در خدمت بیماران بود و کارها را رایگان انجام می‌داد؛ مثلاً به همه اطلاع می‌داد که کسانی که عکس کرونا و عکس ام آی آر دارند و می‌خواهند که چکاپ بشوند در ساعت معینی حضور داشته باشند».

ترویج مفهوم انسانیت

میرعالی آخر هفته‌ها و بعد از کار به زادگاهش بر می‌گشت و اولین جایی که می‌رفت، مقبره شهدای گمنام در شهرستان اندیمشک بود و بعد از آن به بهشت زهرای این شهرستان سر می‌زد چون در آنجا دو برادر و پدر شهیدش به خاک سپرده شده‌اند که همیشه به یادشان بود اما چه کسی می‌دانست که خودش هم به برادران شهیدش می‌پیوندند.

شب بود و میرعالی و همسرش در مسیر رفتن به سوله در اندیمشک تصادف می‌کنند و بعد از چند ساعت به یکی از فرزندان میرعالی اطلاع داده می‌شود؛ همسر میرعالی (پروانه) اول آسمانی می‌شود و روزی که مراسم خاک‌سپاری همسر انجام شد، غروب آن روز حال میرعالی بد می‌شود و روز بعد به دو برادر شهیدش می‌پیوندد.

به گزارش خبرنگار مهر، ایران و به ویژه خوزستان افراد جهادی و تلاشگر زیادی دارد که بدون هیچ منتی به دیگران کمک می‌کنند و در حل مشکلات مردم نیز پیش‌قدم می‌شوند؛ کارهای این افراد فقط برای رضای خداست و به همین دلیل حرفی از کارهایشان نمی‌گویند.

چه خوب است که کارهای خوبشان توسط رسانه‌ها رصد و منعکس شود تا مردم بدانند که در این دنیا همچنان انسان‌های خوبی وجود دارند و برای بهتر شدن این دنیا و ترویج انسانیت کماکان تلاش می‌کنند تا حس امید به زندگی مردم برگردد.