"فرمول اداره عراق بعداز صدام"؛ تکاپوی استراتژیک طیف اکثریت عراق

تحولات هفته های اخیر درعراق، نشان می دهد که نوع وجنس بازیگری "شیعیان" درپهنه سیاست عراق دچارتغییرات محسوس و معناداری شده است چرا که اسقراراولین دولت دائمی منتخب مردم عراق پس از سقوط صدام در طول حیات سیاسی خویش تحت فشارهای سنگین داخلی و خارجی بوده که تا کنون نیزاین تنگناها ادامه دارد.

اولین مورد مرتبط با موضوع بالا که می توان بدان اشاره کرد، مذاکرات ایران و آمریکا در موضوع عراق بود که با خواست و اصرار دولت آن کشور انجام شد،  این مذاکرات بیش از آنکه به سود طرفین اصلی آن تمام شود، به نفع دولت عراق تمام شد، چون باعث ایجاد و اثبات نوعی تحرک دیپلماتیک و مشروعیت بین المللی برای دولت نوری المالکی گردید.                                           

به گزارش مهر، به بیان دیگر مذاکرات بغداد و رویدادهای بعدی آن، هرچند که برخی کشورهای عربی سنی منطقه را شدیدا خشمگین کرد، اما دولت عراق با این تحرک وابتکاردیپلماتیک بزرگ ، خود را ازموضع اتهام یک "دولت دست نشانده، مرعوب و منفعل و ضعیف" و به اصطلاح "آمریکایی" یا وابسته به ایران، خارج کرد و با کنار هم قرار دادن دو دشمن قدیمی بخاطر منافع عراق، عملا درایت ملی و سطح سیاست ورزی خود را به جهان اثبات نمود.         

موضوعی که توجه به آن، اهمیت و سختی کارنوری المالکی نخست وزیر عراق را بیشتر اثبات می کند، این است که  دولت وی در صحنه پیچیده عراق، با کمترین امکانات و سخت ترین شرایط، هم با سرطان تروریسم  سلفی-وهابی می جنگدد، هم به دنبال ساماندهی روابط خود با همسایگان است و از سوی دیگر در حال تعامل با نیروهای آمریکایی -انگلیسی می باشد که درواقع پیش بردن این سه نقش متفاوت، در صحنه آشفته عراق، واقعا یک هنر واقعی و بزرگ محسوب می شود.

البته وظیفه مهار افراطی های دو سوی میدان و انهدام عقبه تروریسم  و خشونت در عراق، که با لطایف الحیل و سیاست ظریفی مثل رایزنی و جذب عشایر مسلح  انجام می شود را هم باید به کارنامه نوری المالکی اضافه کرد.

دلیل نارضایتی وموضع دوگانه آمریکایی ها و تحرک چهره هایی چون "ایاد علاوی" علیه  دولت مالکی را نیز باید درهمین عامل جستجو کرد که  دولت فعلی به آرامی و با دادن هزینه های زیاد،  در حال چیره شدن بر شرایط پیچیده و سخت فعلی و بدست آوردن "فرمول اداره عراق بعد از صدام " است، که این پیروزی سیاسی گرانبها و ارتقای نقش سیاسی شیعیان، برای آمریکایی ها قابل تحمل نیست.

در واقع می توان گفت که نوری المالکی و طیفی از دولتمردان شیعی عراق با تجربه کردن شرایط سخت فعلی در حال تبدیل شدن به "فولاد آبدیده" در پهنه سیاسی عراق هستند و اگر این فولاد آبدبده شکل گرفته و تثبیت شود، یک اتفاق بسیار مهم قابل پیش بینی است.

این اتفاق مهم این خواهد بود که نه تنها این طیف شیعیان از صحنه قابل حذف نیستند، بلکه می توانند تبدیل به "طبقه حاکم جدید"  عراق شوند، چون هم اکثریت شیعی عراق را نمایندگی می کنند و هم توان تعامل با سایر گروهها و بازیگران سیاسی عراق را پیدا کرده اند، در صورتی که دیگر بازیگران صحنه عراق به دلیل آنکه در اقلیت هستند، از ایفای چنین نقشی عاجز هستند.

اهم اقدامات و سیاست های نوری المالکی  و متحدان سیاسی اش  را در هفته های اخیر می توان چنین فهرست کرد:

1-ایجاد ائتلاف جدید با کردهای شمال و اکراد شیعه وجلب حمایت جلال طالبانی، رئیس جمهورازدولت، بلافاصله بعد از استعفای گروهی هواداران مقتدی صدر و اهل سنت از دولت.

2-لغو قانون "بعثی ستیزی" و اخذ مجوز استخدام بعثی های سابق در ساختار امنیت و پلیس عراق که یک حرکت هوشمندانه و  واقع بینانه در جهت ایجاد امنیت و انهدام عقبه تروریست ها بود.

3- داشتن ابتکارعمل سیاسی برای به میدان آوردن فرمولی جدید ازائتلاف وفعال نمودن جبهه جدید سیاسی به عنوان واکنش فوری به خروج برخی گروهها از دولت.

4- مهار وجلب اعتماد برخی ا طیف های تندروی مانند جیش المهدی که بعد از درگیری های اخیرکربلا توقف فعالیت های نظامی خود را اعلام نمود.

5-مقاومت در برابر تصویب قانون موسوم به نفت با توجه به حساسیت های طیف های مقابل در عراق.

5-سفرهای دیپلماتیک فشرده به کشورهای منطقه و از جمله جمهوری اسلامی ایران

به گزارش مهر، با این اوصاف، گام بعدی دولت المالکی باید درخواست برای تحویل گرفتن کامل ابزارهای امنیتی چون ارتش و پلیس و ...از اشغالگران و نقش آفرینی در شمایل و قامت یک "دولت کامل" باشد، هرچند که مقاومت و مخالفت آمریکایی ها با این مسئله قابل انتظار است، کما اینکه یکی از فرماندهان ارشد آمریکایی  در عراق اخیرا از مدت "10 ساله" برای تفویض کامل اختیارات امنیتی به دولت عراق خبر داد.