به گزارش خبرنگار مهر، میلاد ماهان راد از تهیه‌کنندگان و تولیدکنندگان موسیقی پاپ با انتشار متنی از مدیران دولتی عرصه فرهنگ و هنر خواست تا با بررسی چالش‌های پیش روی موسیقی شرایط بهتری را برای حمایت از مخاطبان و فعالان این حوزه فراهم کنند.
در متن نوشته شده از سوی این تهیه‌کننده، آمده است:
این روزها اقتصاد هنر و فرهنگ وضعیت به مراتب بدتری را نسبت به کالاهای به ظاهر اساسی متحمل شده است. کاش برای یک بار هم که شده قبول می‌کردیم که محصولات هنری و فرهنگی سالم را جزئی از کالاهای اساسی بدانیم، اما دریغ از هر گونه یارانه هنری و فرهنگی!
در آغاز دولت جدید با کاهش کرونا و حمایت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیران سایر بخش‌های مختلف این مجموعه، بارقه‌های امید به گشایش در فعالیت‌های هنری و فرهنگی به ویژه کنسرت‌ها بعد از دو سال رخوت، در دل مردم و اصحاب هنر شکل گرفت. این در حالی است که علیرغم پروتکل‌های سخت گیرانه بهداشتی در قالب ضریب اشغال ۵۰ درصدی سالن‌ها و به تبع آن درآمد ۵۰ درصدی در هر اجرا، پرداخت هزینه اجاره ۱۰۰ درصدی سالن، هزینه‌های مرتبط با تولید و در بهترین حالت هزینه‌های سر به سر با درآمد حاصله، هر چند دربرگیرنده منافع مالی چندانی به نسبت هزینه‌های صورت گرفته برای اصحاب هنر نبود اما لااقل باعث شد گوشه نشینی و خلوت گزینی هنرمندان کم کم جای خود را به گردهمایی‌های سالم هنری و لحظاتی فراموشی مشکلات و مصائب، بدهد.
اما موج جدید گرانی‌ها و از آن بدتر خودتحریمی و سخت گیری در صدور مجوزها در سایه تحریم‌های کمرشکن و افزایش میانگین بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ درصدی هزینه‌های اصلی تولید آثار هنری از جمله کنسرت، هزینه سالن‌ها، اقامت و پروازها، تبلیغات، تجهیزات فنی و کاهش قدرت خرید مردم، خیل مشتاقان اقتصاد هنر و فرهنگ را دوباره با چالش شدیدی مواجه کرده است. به طوری که در برخی از موارد متأسفانه به اشتباه آثار هنری سالم موسیقی فاخر به ویژه پاپ، نماد ترویج فرهنگ غربی نام گذاری می‌شود که پیرو آن هر از گاهی در صدور مجوزها محدودیت‌هایی مضاعف اعمال می‌شود.
آنچه اکنون می‌توان با مدیران محترمی که در حوزه‌های عالی تصمیم‌گیری و سیاستگذاری در میان گذاشت، طرح چند پرسش است. اینکه آیا می‌دانید با کاهش یا سخت گیری در تولید محصولات هنری به ویژه موسیقی پاپ، چه محصولاتی جایگزین آن در سبد تقاضای نوجوانان و جوانان می‌شود؟ آیا آمارهای جدید آسیب‌های اجتماعی ناشی از فشارهای روحی و روانی و کمبود نشاط و شادابی در کشور را دیده‌اید؟ آیا اگر کنسرت‌های سالم عمدتاً خانوادگی کنسل شود، سفرهای خارجی برای کنسرت‌های دیگران و به تبع خروج ارز و به اعتقاد من شادی‌های کاذب و دورهمی های ناسالم و حتی مصرف روان گردان‌ها جایگزین آن نمی‌شود؟
به طور حتم اصحاب هنر اولین مخالفان افزایش قیمت‌ها در این شرایط هستند به شرطی که قیمت عوامل اصلی تعیین‌کننده از جمله هزینه سالن‌ها، اقامت گاه‌ها و پروازها نیز مدیریت شده و یا لااقل برای فعالیت‌های فرهنگی و هنری با سوبسید یا قیمت عادلانه تری حساب شوند.
باید گفت که یغماگران فرهنگی کشور به اسب خود نعل وارونه زده‌اند و ذهن بسیاری را به بیراهه برده‌اند. شرایطی که کلاف مشکلات موجود در فرآیند تولید، بازاریابی و فروش محصولات موسیقی در ایران را پیچیده‌تر کرده و منجر به کاهش حمایت‌ها در حوزه فعالیت‌های موسیقایی کشور به ویژه موسیقی پاپ شده است. این را هم بگویم که ما قطعاً قائل به رعایت ضوابط قانونی و نظارت‌های مرتبط با آن هستیم، اما چه بهتر که چنین شرایطی با «حمایت و توسعه» همراه باشد نه با افزایش شدید هزینه‌های تولید از جمله اجاره سالن و موارد دیگر که وابسته به بخش عمومی است.
این نقصان در حوزه صدور مجوزها هم هست، شرایطی که منجر به اعمال محدودیت‌هایی در حوزه صدور مجوز شده، در حالی که «تسهیل در صدور مجوزهای قانونی» مکرراً به نقل از مسئولان مطرح شده اما گویی در عرصه فرهنگ و هنر به دست فراموشی سپرده شده است.
به هر ترتیب ای کاش شرایطی فراهم شود که وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی طی روزهای پیش رو با برگزاری مجموعه نشست‌های هدفمند با اصحاب فرهنگ و هنر نسبت به مرتفع کردن چالش‌های پیش روی موسیقی و افزایش حمایت‌های دولتی در این زمینه اقدامات مؤثری را انجام دهد تا تهیه‌کنندگان و تولید کنندگان موسیقی بتوانند با شرایط آسوده‌تر و مناسب‌تری که قطعاً کاهش هزینه‌های مرتبط با برگزاری کنسرت‌ها از بلیت گرفته تا دیگر موارد جزوی از آن است، فعالیت‌های مثبتی را در جهت حمایت از مخاطبان موسیقی انجام دهند.
نظر شما