منصوره مصطفی‌زاده کارشناس کتاب کودک در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره پویش هدیه اسباب‌بازی که به‌مناسبت عید غدیر برگزار می‌شود، گفت: شاید برخی تصور کنند ما قهرمان‌ها و اسطوره‌های دینی و داستانی ایرانی نشناخته‌ایم و به همین دلیل هم نتوانسته‌ایم آن‌ها را به جمعه معرفی کنیم، اما در واقع چنین نیست و مشکل جای دیگری است. ماجرا این‌جاست که ما نتوانسته‌ایم این شخصیت‌ها را در یک فرم مناسب و جذاب برای گروه‌های سنی کودک و نوجوان ارائه کنیم و از این‌رو دچار ضعف عدم شناخت درست این گروه‌های سنی هستیم. ما به نوعی دچار خطای نشناختن بچه‌ها شده‌ایم و متأسفانه زبان حرف‌زدن با آن‌ها و مسائلی که برایشان جذابیت دارند، را هنوز نیافته‌ایم.
وی افزود: به همین دلیل هم هنوز حتی قصه‌های خوبی برایشان نگفته‌ایم. از آن‌جا که عمده فعالیتم در حوزه کتاب است، باید بگویم این ضعف در حوزه داستان‌نویسی هم وجود دارد، برای همین است که اقبال کتاب‌های ترجمه شده در بین کودکان و نوجوانان بسیار است. برخی می‌گویند کتاب‌های ترجمه خشونت و محتوای ناسالم و … دارند و با همین‌موارد مخاطب را جلب می‌کنند، اما این جملات فقط بهانه‌اند. مشکل این است که ما هنوز شکل درست ارائه را پیدا نکرده‌ایم و باید این ضعف را بپذیریم.
این‌کارشناس کتاب کودک در ادامه گفت: پویش «هدیه اسباب‌بازی» یکی از همین شکل‌های درست ارائه است، اهالی مأوا این نکته مهم را دریافته‌اند و به نظرم اقدام خوبی را شکل داده‌اند که می‌تواند بر گروه سنی خردسال و کودک تأثیر بسیار بگذارد. چون در این رده‌های سنی مهم است که می‌توانیم روی بچه‌ها تأثیر بگذاریم و آن‌ها را با فرهنگ و چهره‌های بزرگ مذهبی‌مان آشنا کنیم و انس و محبتشان را جلب کنیم. شاید این سوال پیش بیاید که چطور این انس و مودت ایجاد خواهد شد؟ باید بگویم همراه کردن یک خاطره شیرین با اسم و عنوان ان شخصیت مد نظر تأثیر خود را خواهد گذاشت. در پویشی که به راه افتاده، پیش از هر چیز بچه‌ها خاطره‌ای شیرین خواهند داشت که به نام حضرت علی (ع) گره می‌خورد و در ذهنشان می‌ماند و از آن‌جایی که حوزه فعالیت کودک و نوجوان تقریباً از فعالیت‌های خوب خالی است، چنین رویدادهایی که از ایده تا اجرا غیرفرمایشی و باکیفیت پیش بروند، بسیار اثرگذار خواهند بود.
مصطفی‌زاده در ادامه گفت: این پویش دو وجه دارد؛ یکی این‌که وقتی یک کودک اسباب‌بازی‌اش را هدیه می‌دهد، شادی عمیقی را تجربه می‌کند، شادی‌ای به مراتب بیشتر از کودک دریافت‌کننده هدیه. چرا که نیکی کردن در کودک شادی عمیق‌تری را ایجاد خواهد کرد تا نیکی دریافت کردن. دوم این کار حس مشارکت را در بچه‌ها بالا خواهد برد و آن‌ها را به سمت درک به نیکی و بخشندگی و هم مشارکت در جامعه سوق خواهد داد. از این‌رو این پویش را اتفاقی بسیار نیک می‌دانم و از برگزارکنندگانش به سهم خودم تشکر می‌کنم، اما توجه به یک نکته هم ضروری است؛ برای هر رده سنی می‌تواند بخشی از وجوه حضرت علی (ع) جذاب باشد، مثلاً برای کودکان قدرت بدنی، جنگجو و رزمنده بودن حضرت و براین نوجوانان برخورد ایشان با بی‌عدالتی و … پویش «هدیه اسباب بازی» اتفاق فوق‌العاده‌ای است، آن‌هم در شرایطی که ما برای بچه‌ها تقریباً هیچ برنامه گسترده‌ای نداریم اما بیشتر برای دوره خردسالی و چند سال اول کودکی مناسب است. باید از نهادهای فرهنگی و به‌خصوص مرکز موسیقی مأوا که برای نوجوانان هم تا کنون کارهای خوبی داشته، خواست به این روند ادامه دهند و بچه‌هایمان را با حس وطن‌دوستی و اسلام‌دوستی، درست آشنا کنند.
نظر شما