حجت الاسلام مصطفی سلیمانی در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: در روز تاسوعا همه لشکرهای دشمن آمدند، در ابتدا اول لشکر حربن یزید ریاحی آمده بود که از حرکت امام حسین به سوی کوفه و از حرکت عقب گرد لشکر امام حسین جلوگیری کند.
وی مطرح کرد: لشکر امام حسین محاصره نبود فقط لشکر حر اجازه هیچ حرکتی به لشکر امام حسین نمی‌داد اما در روز تاسوعا دور تا دور خیام اهل بیت را محاصره کردند و حدود ۳۰ هزار نفر لشکر شام، کوفه و لشکرهای دیگر بودند.
کارشناس و پژوهشگر فرهنگی در ادامه بابیان اینکه در روز تاسوعا عمر بن سعد خوشحال بود و یقین کرد که حسین ویارانش محاصره شده‌اند و کسی به کمک حسین نخواهد آمد و خانواده امام حسین همراه بچه‌ها بیشتر از صد نفر نبودند وآب را بر روی لشکر امام حسین بسته بودند افزود: حضرت ابالفضل چند بار رفت آب بسیار کمی آورد که نیاز را برطرف نمی‌کرد.
حجت الاسلام سلیمانی ادامه داد: وقتی دشمن نگاه کرد که حدود ۳۰ هزار سپاه دارد و یاران امام حسین خیلی کم هستند، گفتند کار را تمام کنیم و عصر تاسوعا طبل جنگ را زدند.
وی مطرح کرد: طبق شنیده‌ها باز گو شده است که امام حسین درخواست کرده است که جنگ به فردا موکول شود اما امام حسین اینگونه نگفته است بلکه فرمودند اگر امکان دارد جنگ به عقب موکول شود چون من قرآن و نماز را دوست دارم و شب را به عبادت و نیایش با خدا بپردازم.
وی یادآور شد: صدای گریه موقع شهادت امام حسین از لشکر یزید متعلق به شیعیانی بود که یزید به اجبار آنها را به میدان جنگ آورده بود چون احتمال می‌داد لشکری که به بیرون کوفه رفته است، شیعیان داخل کوفه کودتا کنند وبدین صورت به اجبار این افراد را به داخل لشکر برده بود.
حجت الاسلام سلیمانی تشریح کرد: لشکر امام حسین را بخاطر غم فرا گرفت و در این روز تعداد کمی از یاران امام حسین از راه رود و تپه و راه‌های مخفی با مشقت فراوان خود را به لشکر امام حسین رساندند.
این کارشناس دینی در پایان افزود: درباره واقعه روز تاسوعا می‌توان کتاب کافی شیخ کلینی جلد ۴ صفحه ۱۴۷ مطالبی وارد شده است که می‌توان آن را مطالعه کنیم.
نظر شما