به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه واشنگتن پست نوشت : بدون توجه به اینکه درباره نتیجه گیری برآورد اطلاعات ملی آمریکا مبنی بر اینکه ایران برنامه سلاحهای هسته ای خود را در سال 2003 متوقف کرده، چه فکری می توان کرد،اما در تاثیرات عملی این گزارش جای هیچ صحبتی نیست.
"رابرت کاگان" تحلیلگر موسسه صلح کارنگی و نویسنده این مطلب خاطرنشان کرده است : دولت بوش نمی تواند درباره باقیمانده از ریاست جمهوری خود به اقدام نظامی علیه ایران مبادرت و یا برای انجام آن تهدید کند، مگر آنکه این اقدام را در واکنش به یک اقدام بسیار تحریک کننده از سوی ایران انجام دهد؛ اقدام نظامی علیه تاسیسات هسته ای ایران پرخطر است و برای دولت بوش این گزینه، دیگر وجود ندارد.
در ادامه این مطلب آمده است : همچنین اینگونه نیست که دولت بوش در جلب حمایت بین المللی برای تحریمهای سخت تر علیه ایران پیشرفت بیشتری ایجاد کند. ترس از اقدام نظامی آمریکا همواره یک دلیل اولیه اروپاییها در اعمال فشار علیه ایران بوده و ترس از یک بمب ایرانی در آینده نزدیک دلیل ثانویه آنها بوده است. ایجاد اجماع در بین اروپایی ها در حمایت از تحریمهای جدی علیه ایران پیش از این گزارش کاری دشوار بود؛ حال این امر غیرممکن شده است.
نویسنده خاطر نشان کرده است : دولت بوش در حالی که ابزارهای سیاسی آن شکسته شده؛ می تواند تا سال آینده منزوی باشد و یا اینکه ابتکار عمل را به دست بگیرد و با باز کردن باب گفتگوها با تهران به دولت آینده لطفی بکند.مذاکره در ابتدا نشانه ضعف به نظر خواهد رسید. ایرانی ها می توانند از گفتگوها برای شکاف بین آمریکا وهمپیمانان آن و همچنین در سیستم سیاسی آمریکا استفاده کنند.
به عقیده کاگان، اما یک دلیل خوب برای مذاکره وجود دارد؛ بسیاری در سراسر جهان وآمریکا تصورمی کنند که مانع بهبود رفتار ایران(!) تمایل نداشتن آمریکا برای مذاکره بوده است؛ این یک افسانه است، اما مانع از تلاشهای آمریکا در زمان کنونی و طی سالهای آتی خواهد شد. در نهایت اینکه آمریکا باید وارد این روند شود، مثل کاری که با بسیاری از مخالفانش در تاریخ خود انجام داده است.
در این گزارش ادعا شده است: اکنون زمان خوبی است؛ آمریکا در موضع ضعف قرار ندارد . شرمساریهای ناشی از این گزارش زودگذر است، اما واقعیتهای استراتژیک پایدارتر هستند. آمریکا در جهان وخاورمیانه قدرتمند باقی خواهد ماند.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: دلیل دیگری برای گفتگو با ایران وجود دارد. اگر هم این گزارش پیش بینی می کند که ایران نمی تواند تا پیش از سال 2010 بمب اتمی بسازد، اما زمان محدود است. دولت آینده به ویژه اگر دموکراتیک باشد، احتمالا خواهان تلاش برای گفتگو با ایران خواهد بود. اما نمی تواند گفتگوها را پیش از تابستان سال 2009 آغاز کند یعنی زمانی که اگر این گزارش صحت داشته باشد؛ ایران می تواند به طرف مراحل نهایی توسعه یک بمب حرکت کند.
به گزارش مهر، کاگان تصریح کرده است: پس بهتر آن است که این گفتگوها از سوی این دولت آغاز شود. هرچند اعتماد بین طرفهای سیاسی از بین رفته، اما سیاست آمریکا در برابر ایران به حمایت گسترده ای از سوی هر دو حزب نیاز دارد. حتی بوش می تواند یک دموکرات زیرک و واقع بین را برای رهبری این گفتگوها انتخاب کند؛آغاز گفتگوها در زمان کنونی به آمریکا فرصت بهتری برای شکل دادن مذاکرات در داخل آمریکا و خارج از آن می دهد.
اما نویسنده بدون توجه به حق مشروع ایران در غنی سازی اورانیوم ادعا کرده است: هدف ازهر مذاکره، باید وادار کردن ایرانیها در جهت پاسخ به همه سئوالات باقیمانده آژانس بین المللی انرژی اتمی، توافق برای بازرسیهای سرزده ، نظارت بر تاسیسات هسته ای و توجه به درخواست شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنی بر تعلیق برنامه غنی سازی اورانیوم آن است. این گفتگوها باید از مسئله هسته ای فراتر برود و به حمایت ایران از حزب الله و حماس و دیگر گروه ها نیز بپردازد.
در پایان این مطالب آمده است: آغاز گفتگوهای امروز گزینه های آمریکا را در آینده محدود نمی کند و اگر ایرانیها از انجام گفتگو خودداری کنند، بنای ناسازگاری را خواهند گذاشت که می تواند علیه آنها در زمان کنونی و طی سالهای مهم آتی مورد استفاده قرار گیرد. دولت بوش باید در انجام این مذاکرات به قدر کافی باهوش و خلاق باشد تا به خوبی در آن نقش آفرینی کند.
نظر شما