به گزارش خبرگزاری مهر، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در دیدار با اعضای کارگروه حکیم توس و بزرگداشت فردوسی که به میزبانی دفتر نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی برگزار شد، بر ضرورت بزرگداشت فردوسی و شاهنامه به عنوان یک حماسه جاودان تأکید و اظهار کرد: این خدمت بزرگی به انقلاب اسلامی است که هویت فردوسی موردتوجه، تکریم و تجلیل قرار بگیرد زیرا لیبرال‌ها تلاش زیادی دارند تا این حکیم فرزانه و اثر فاخر او را مصادره کنند و اینجاست که باید درون‌مایه‌های شاهنامه از هر جهت موردبررسی، تبلیغ و واکاوی قرار بگیرد.
نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی افزود: به بهم پیوستگی حکمت شاهنامه با معارف دینی خیلی توجه داشته باشید. این بهم‌پیوستگی غیرقابل اغماض است. همین که امسال روز بزرگداشت فردوسی با دهه کرامت همزمان شده، فرصت مغتنمی است که می‌توان از آن بهره برد تا نقاط همگرایی این اثر شگرف ملی با درون‌مایه‌های مذهبی و دینی آن موردتوجه ویژه قرار بگیرد. اینها سرخط‌هایی است که باید دنبال شود.
مصادره فردوسی، هدف جریان دین‌ستیز
وی با بیان اینکه استمرار خط بزرگداشت فردوسی باید مهم‌ترین اولویت کارگروه‌های فعال در عرصه فرهنگ و هنر باشد، خاطرنشان کرد: این از مصادیق مظلومیت فردوسی است که در امتداد غربت او در دوران حیات، در قرون پس از درگذشت او نیز تا به امروز ادامه داشته است. مظلومیت او نیز مربوط به همین توجه دشمن و جریان دین‌ستیز است که در تلاش برای مصادره فردوسی هستند.
علم الهدی ادامه داد: عزیزان من، بزرگداشت فردوسی هم به مجسمه و نماد شهری ختم نمی‌شود. برخی می‌خواهند یک مجسمه از فردوسی بسازند و با همین کار بگویند ما حماسه‌سرای خراسان را تکریم کردیم. این حرف‌ها نیست. تکریم فردوسی باید پشتوانه فرهنگی داشته باشد. منطق فردوسی است که می‌تواند الگوی جوان ایرانی باشد نه این مجسمه‌ها.
پاسخ به یک دروغ‌پردازی
امام جمعه مشهد در واکنش به فضاسازی و دروغ‌پردازی برخی جریان‌ها در سال‌های گذشته گفت: بعضی از اینها هنوز هم دست از تهمت‌زدن به بنده برنمی‌دارند و هنوز هم می‌گویند بنده با نقوش زیبای پیرامون میدان فردوسی با محوریت حماسه‌های شاهنامه مخالفت داشته‌ام. همین‌هایی هم که می‌خواستند مجسمه ۴۵ متری فردوسی را در دانشگاه بسازند، دلشان برای حکیم توس نسوخته بود بلکه می‌خواستند این مرد فرزانه را در مقابل امام رضا (ع) مطرح کنند در حالی که فردوسی دلباخته اهل بیت (ع) بود و تاریخ این موضوع را گواهی می‌دهد.
وی بیان کرد: حتی امروزه می‌بینید بعضی‌ها با استفاده از لفظ حکیم برای فردوسی نیز مخالفت دارند زیرا دوست ندارند اذعان کنند فردوسی در مکاتب آن زمان، درس دین خوانده بود. این حرف‌ها حتی با اصل تاریخ و اسناد موجود مغایرت دارد زیرا فردوسی به دنبال گره‌زدن هویت ایرانی با اندیشه اسلامی و به‌خصوص شیعی بود. پیوند این دو فرهنگ غنی را هم امروزه تا حد زیادی مدیون حکیم توس هستیم و این در شاهنامه نمایان است.
دو خدمت بزرگ فردوسی به هویت اسلامی ایرانی
علم‌الهدی ضمن برشمردن دو خدمت بزرگ حکیم ابوالقاسم فردوسی به هویت اسلامی ایرانی اظهار کرد: فردوسی نخستین کسی است که محبوبیت شاه در نظر مردم را با وابستگی آن‌ها به «فرّ یزدان» مرتبط می‌داند. این همان مبنای حکومت به پشتوانه تأیید خداوند است که براساس آن، هرکس مورد تأیید حکم خدا بود برای حاکمیت سزاوارتر است.
نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی افزود: این فردوسی است که محور هویت ایران و ایرانی را مبتنی بر حماسه می‌داند و در وصف تقابل ایرانیان با مردمان توران می‌گوید «ز گرد سواران در آن پهن‌دشت، زمین شد شش و آسمان گشت هشت». این نماد هویت ایرانی است که در مقابل دشمنان نه‌تنها تسلیم نمی‌شود بلکه تیغ می‌کشد و حماسه می‌آفریند. علاوه بر این، رستم که در شعر فردوسی تا این حد موردتوجه است، هویت حماسی او بر سایر ابعاد شخصیتی‌اش غلبه دارد.
استکبارستیزی، آموزه شاهنامه فردوسی
وی خاطرنشان کرد: توران، نماد استکبار زمان است. فردوسی در تمام ابیات شاهنامه خود تأکید دارد که قهرمانان ایرانی آن‌هایی بودند که با استکبار زمان خود تقابل داشتند و این از حکمت‌های والای شاهنامه است که سازش ناپذیر بودن ایرانی‌ها را به عنوان یک ارزش مطرح می‌کند. همین حکمت‌هاست که فردوسی را «حکیم» و تکریم او را به ضرورتی غیرقابل انکار برای ما تبدیل می‌کند و همه اینها را هم که بگذارید کنار، اینکه امروزه ما می‌توانیم به خراسانی‌بودن خود افتخار کنیم، یک بخش از آن به خاطر نقش‌آفرینی مؤثر این خطه در هویت اسلامی ایرانی است که البته در آینه زلال شاهنامه فردوسی قابل مشاهده است.
علم الهدی ادامه داد: این شعری که ما اخیراً در نماز جمعه از شاهنامه خواندیم، برخی آمدند نقد کردند که شما منیژه را تحسین کردید در حالی که وی از زنان شاخص دربار توران و دختر پادشاه دشمن ایران بوده است. بله، بنده هم این را می‌دانم اما با نگاه ریزبینانه به این موضوع می‌توان درک کرد که مسئله حجاب و عفت در فرهنگ ایرانی به‌قدری مقبول و فراگیر بوده که وقتی شخصی همچون منیژه قرار بر تفاخر داشته، به حجاب خود افتخار کرده و ملاک مباهاتش را باحجاب بودن خود دانسته است.
نظر شما