به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از PNA، تعدادی از بنگاه های انتشاراتی مصر در ماه های اخیر دفترهای مختلف شعری قبانی را بدون رعایت حق کپی رایت و ذکر نامی از وی روی جلد یا در شناسنامه کتاب، منتشر کرده و گاهی اوقات نیز این کتابها یا بخشی از آن را با ذکر اسامی نویسندگان دیگر چاپ می کنند.
در پاره ای از اوقات نیز بنگاه انتشاراتی منتشر کننده کتاب، از اعلام عنوان خود روی جلد کتاب مذکور خودداری می کند و به جای این کار نامی خیالی و غیر واقعی از یک انتشاراتی بر جلد کتاب می نویسد تا از پاسخگویی به انتقادات احتمالی وارده به کتاب در امان بماند.
علاوه بر این قبانی و اشعار وی در چند سال اخیر از سوی برخی منتقدان مصری مورد حمله های شدید قرار گرفته و آنها بر این باورند که او اساساً شاعری سخیف است و جایگاهی در شعر ندارد.
نزار قبانی شاعر عرب زبان در 21 مارس سال 1922 در یکی از محلههای قدیمی شهر دمشق سوریه به دنیا آمد. او در 21 سالگی نخستین کتاب خود را به نام "آن زن سبزه به من گفت..." را منتشر کرد که چاپ این کتاب در سوریه جنجال برانگیز شد. با این وجود قبانی از آن پس نیز کتابهایی در همین سبک نوشت که از میان آنها می توان به "سامبا"، "عشق من"، "نقاشی با کلمات"، "با تو پیمان بسته ام ای آزادی"، "جمهوری در اتوبوس"، "صد نامه عاشقانه"، "شعر چراغ سبزی است"، "نه"، "تریلوژی کودکان سنگ انداز"، "بلقیس" و اشاره کرد.
در سال 1981 قبانی همسر عراقی تبارش "بلقیس الراوی" را در حادثه بمب گذاری سفارت عراق در بیروت از دست داد که این حادثه تلخ در شعرهایش نیز منعکس شد و تعدادی از مرثیه های شعر عرب از جمله "12 گل سرخ"، "بر موهای بلقیس"، "بیروت می سوزد" و "من تو را دوست می دارم" از آن پدید آمد.
نزار قبانی در سال 1988 در بیمارستانی در شهر لندن درگذشت. اشعاری از وی به فارسی نیز ترجمه شده است.
نظر شما