پیام‌نما

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ‌اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّ‌اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ‌اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، همانا صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می‌شود به شدت ویران می‌شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می‌دهند یاری می‌رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست‌ناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار

۱۲ مرداد ۱۳۸۷، ۱۴:۱۶

سینما در آفساید ـ 11/

نگاه سطحی به ورزش دلیل دوری فیلمسازان از آثار ورزشی است

سیامک رحمانی دلیل فاصله گرفتن فیلمسازان ایرانی از فیلم‌های ورزشی را نگاه سطحی به ورزش در جامعه می‌داند و معتقد است اگر فیلم ورزشی با تکنیک، موضوع و بازیگران حرفه‌ای تولید شود، مورد توجه تماشاگران قرار می‌گیرد.

این روزنامه‌نگار ورزشی درباره دلایل تولید کم فیلم‌های ورزشی در سینمای ایران به خبرنگار مهر گفت: در سینمای جهان نیز نسبت فیلم‌های ورزشی به کل فیلم‌ها چندان زیاد نیست و این شرایط را در سینمای ایران نیز شاهدیم.

وی افزود: لزوم صرف هزینه زیاد برای ساخت این فیلم‌ها، استفاده از جلوه‌های ویژه تصویری و از سوی دیگر استفاده از تعداد زیاد هنروران که نیازمند صرف انرژی زیاد از سوی کارگردان است باعث می‌شود تعداد فیلم‌های ورزشی چندان بالا نباشد.

رحمانی درباره دلایل فاصله گرفتن کارگردانان ایرانی از ژانر ورزشی گفت: بیشتر افراد فرهیخته و هنرمند به ورزش به عنوان مبحثی ارزشمند نگاه نمی‌کنند و سرگرمی انگاشتن آن موجب می‌شود سطح برنامه‌های تلویزیونی و مطبوعات ورزشی هم پائین باشد. با توجه به این شرایط فیلمسازان تصور می‌کنند پرداختن به ورزش از ارزش هنری و روشنفکری کار آنها کم می‌کند.

این منتقد و کارشناس معتقد است اگر فیلم ورزشی باکیفیت ساخته شود مورد توجه مخاطبان قرار می‌گیرد. وی در این باره گفت: اگر یک فیلم ورزشی با تکنیک، موضوع و بازیگران خوب و حرفه‌ای تولید شود، حتما مورد توجه تماشاگران قرار می‌گیرد. به عنوان مثال اگر "آفساید" اکران می‌شد، می‌دیدیم تماشاگران تا چه حد نسبت به فیلم ورزشی توجه نشان می‌دهند.

رحمانی ادامه داد: پیش از انقلاب چند فیلم عامه‌پسند با موضوع ورزش ساخته شد که فروش چندان بدی هم نداشت. در تمام دنیا نیز اغلب فیلم‌های ورزشی که بیش از سایر آثار مطرح می‌شوند، کارهای گیشه‌ای هستند. در ایران به نظر می‌رسد کارگردانان بین ساخت فیلم‌های تجاری ورزشی و فیلم‌های باکیفیت دراین زمینه مردد هستند.

وی در مورد بی‌توجهی فیلمسازان سرشناس به تولید فیلم‌های ورزشی گفت: ناصر تقوایی در عین اینکه فیلمسازی سرشناس است فوتبال را با جزئیات پیگیری می‌کند و حتی می‌توان او را فردی صاحب دیدگاه در مورد فوتبال دانست، اما حتی او وقتی می‌خواهد هنگام صعود تیم ملی ایران به جام جهانی فیلمی درباره فوتبال بسازد حمایت نمی‌شود و پروژه‌اش ره به جایی نمی‌برد.

رحمانی عباس کیارستمی را فیلمسازی ورزش‌دوست نامید و افزود: در اکثر فیلم‌های کیارستمی نشانه‌هایی از علاقه به فوتبال را شاهدیم و به طور خاص در "مسافر" از دو کودک می‌گوید که برای دیدن فوتبال به تهران می‌آیند. اما ظاهرا سرنوشت نه‌چندان خوشایند کسانی که سراغ فیلم ورزشی رفته‌اند باعث شده فیلمسازان سرشناس نیز به حضور در این عرصه علاقه نداشته باشند.

کد خبر 721827