هنر موسیقی در وبلاگها و سایت های تخصصی حرفه ای نشده است

به گزارش خبرنگارمهر، سردبیر سایت اینترنتی"گفتگوی هارمونیک"ضمن بیان این مطلب درنشست "پایگاههای مجازی موسیقی کلاسیک ایران " (وبلاگ و سایت ) که در محل خبرگزاری مهر برگزار شد، در خصوص تاریخچه وبلاگ نویسی در ایران گفت : کمتر از 10 سال است که فضای اینترنت ایران با پدیده جدیدی به نام وبلاگ آشنا شده است؛ خصوصیتی که وبلاگ دارد، نگاشته شدن نظرهای شخصی (و کمتر علمی) درباره مسائل مختلف به صورت روزنوشت است که طبیعتا این نوع نوشتار اگر در مورد مسائل هنری باشد بیشتر به پیشنهادهای خلاقانه منجر می شود به همین دلیل در روزنوشت های وبلاگها (برخلاف سنت سایتها)، با 80 درصد مطالب غیر علمی و احساسی در مقابل 20 درصد گفته علمی مواجه هستیم.

سجاد پورقناد در ادامه افزود : با این اوصاف هرچه تعدد وبلاگها بیشتر باشد، تعداد پیشنهاداتی که در قید و بند علم نیستند و آزادانه مطرح می شوند نیز بیشتر می شود، پس تعدد وبلاگها اتفاق بسیار خوبی برای هنر است ولی برخلاف وبلاگها، اگر سایتها که نقش مراجع علمی را بازی می کنند بیشتر باشند ،می توانند موجب بی نظمی در جمع آوری مسائل علمی و همچنین موازی کاری شوند؛البته ناگفته نماند برخی وب سایتها که مطالبی را به صورت نقد موسیقی ارائه می دهند در بیشتر مواقع 80 درصد از مطالب خود را به مسائل علمی و 20 درصد آن را به پیشنهادهای آوانگارد و نوآورانه اختصاص می دهند.

این کاربر اینترنتی در ادامه به مقوله نقد آثار موسیقی درفضای اینترنت اشاره کرد و گفت : هراثر موسیقی دو وجه دارد یکی بخش علمی است که همان کلیشه ها است و بخش دیگر بخش خلاقانه است که در بخش علم موسیقی جای ندارد؛ این همان بخشی است که باعث می شود که هر تحصیل کرده موسیقی به جایگاه هنرمند نرسد و در حد تکنسین باقی بماند؛ در واقع یک نقد موسیقی یا نقد هر هنر دیگر تا زمانی وقتی که در دو میدان خلاقیت و علم حرفی برای گفتن نداشته باشد به نقد کارآمد دست نمی یابد.

پورقناد در پایان گفت : بنابراین یک نقد خوب هم باید وجه علمی و هم خلاقیت را در نظر بگیرد، در واقع عدم احاطه بسیاری از منتقدان قدیم موسیقی کلاسیک به این دو میدان باعث شد آنها قادر به تشخیص میزان قدرت اثر جاودان نباشند و اکثر منتقدان موسیقی فقط به علم موسیقی تسلط دارند و این تنها یک وجه یعنی آنالیز موسیقی را در بر می گیرد به همین دلیل آثار جدیدی که توسط بزرگانی چون بتهوون ،چایکوفسکی،استراوینسکی و ... خلق می شد اکثرا با نظرات منفی منتقدان روبرو بود و این تعریفی است که در ایران هنوز در مورد منتقد صورت می گیرد.