به گزارش خبرنگار مهر، در ابتدای مراسم جشن انجمن طراحان صحنه و لباس خانه تئاتر که پنجشنبه 10 اردیبهشت‌ماه در تالار بتهوون خانه هنرمندان ایران برگزار شد، بعد از قرائت بیانیه روز جهانی تئاتر توسط حمید سمیعی‌پور، نتایج مسابقه اسکیس دانشجویی اعلام شد.
در بخش نقد صحنه این مسابقه هیئت داوران برگزیده‌ای نداشت و تنها از سحر دادجو و نسترن شاهسون از دانشگاه سوره تقدیر کرد. در بخش طراحی لباس ضمن تقدیر از سحر دادجو از دانشگاه سوره و سمانه داوودی پارسا از دانشکده هنرهای زیبا، رتبه سوم را به فاطمه زعفرانی از دانشکده سینما تئاتر اهدا کرد.
فرزانه سمتی از دانشگاه سوره و ادنا تزاریان از دانشگاه علم و فرهنگ رتبه‌های دوم و اول را از آن خود کردند. در بخش اسکیس صحنه نیز هیئت داوران ضمن تقدیر از نسترن شاهسون از دانشگاه سوره، رتبه‌های سوم و دوم را به علیرضا موحد از دانشکده هنر و معماری و پریناز رحمانی از دانشکده سینماتئاتر اهدا کرد و کسی را حائز دریافت رتبه اول ندانست.
اما بخش ویژه این مراسم به نکوداشت علی رفیعی کارگردان و طراح صحنه و لباس با سابقه تئاتر ایران تعلق داشت. در این بخش حسین پاکدل مدیر اسبق مجموعه تئاتر شهر با جمله "درک زیبایی درکی زیباست" از زنده‌یاد حسین پناهی و یاد کردن از رامین سلیمان‌پور و اردشیر کشاورزی دو هنرمند فقید تئاتر سخنان خود را آغاز کرد و گفت: یکی از ویژگی‌های علی رفیعی این است که قبل از اینکه اثری را با گروه خود به روی صحنه ببرد آن را در ذهن خود خلق کرده است و در تمرینات بازیگران را به ذهنیت خود نزدیک می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: طراحی‌های رفیعی جنبه کاربردی دارد. رفیعی تنها در صحنه هنرمند نیست بلکه هنرمندانه زندگی و فکر می‌کند. ما چند دسته هنرمند داریم، شبه هنرمند، هنرمند ابزار، هنرمند خلاق و هنرمند مؤلف که رفیعی هنرمندی مؤلف و فرزند زمانه خود است. همه کارهای وی حرفی برای گفتن دارند زیرا رفیعی پیرو مکتب هنر برای هنر نیست و شعارهای دم‌دستی نمی‌دهد و ما را درگیر شور و حالی آنی نمی‌کند. بلکه آثار رفیعی تماشاگر را مبهوت می‌کند و بعد از ترک سالن تماشاگر تازه درگیر نمایش می‌شود.
پاکدل نمایش "شکار روباه" آخرین نمایش رفیعی را اثری تکان‌دهنده با ویژگی‌های ناب نمایش ایرانی دانست و گفت: رفیعی با هنر مدرن جهان آشناست و آثارش تلفیقی از هنر ایرانی و خارجی است.
مدیر اسبق مجموعه تئاتر شهر معضل تئاتر ایران را مدیریت فرهنگی دانست و تأکید کرد: این به معنای یک مدیریت نیست بلکه گروهی که با تسلط بر ابزار هنر در عرصه‌های مختلف هنر به جریان‌سازی بپردازند. زمان مدیریت حسین سلیمی در مرکز هنرهای نمایشی اینگونه رفتار می‌شد. امروز تمام عرصه‌های هنری به حال خود رها شده‌اند و ضابطه‌ای برای سنجش معیارها وجود ندارد و اگراتفاقی رخ می‌دهد برآیند یک جریان فرهنگی نبوده و خودجوش است.
وی ادامه داد: برای تئاتر برنامه‌ریزی نداریم و مدیریت هنری وجود ندارد. این یکی از پیامدهای تولیت دولت بر تئاتر است. البته در سینما در این زمینه تجربیات موفقیت آمیزی داشتیم. در بررسی‌هایی که انجام دادم شاهد این بودم که در تئاتر ما اکثر کارهایی که اجرا می‌شود خارجی است. در صورتیکه باید به نمایشنامه نویسان ایران سفارش تولید اثر داده شود تا بضاعتمان در نمایشنامه نویسی مشخص شود. مدیریت فرهنگی تنها تخصیص بودجه نیست بلکه تشخیص ضرورت‌ها و شایسته‌سالاری است.
در ادامه هوشنگ گلمکانی درباره علی رفیعی و نگاه او در تئاتر گفت: رفیعی با اینکه در پاریس تحصیل کرده، گرایش‌های کلاسیک دارد و توانسته با نوآوری‌های دوران خود در هم آمیزد. او مانند خیلی از کالج‌رفته‌ها به دنبال کارهای آوانگارد و مینیمال نبوده بلکه پا در زمین، ریشه در گذشته، سر در آسمان و نگاه به آینده دارد. بالاترین ویژگی کارهای رفیعی فضاسازی است.
در بخش پایانی علی رفیعی ضمن ابراز خرسندی از ملاقات مجدد با حسین سلیمی مدیر اسبق مرکز هنرهای نمایشی وزارت ارشاد گفت: سلیمی یکی از شخصیت‌هایی است که من رنسانس زندگی تئاتری خودم را مدیون حضور او می‌دانم. همواره می‌گویم تئاتر تنها به هنرمندانش وابسته نیست بلکه مدیریت‌هاست که تئاتر را به وجود می‌آورد. مدیریت حسین پاکدل در تئاتر شهر و حسین سلیمی در مرکز هنرهای نمایشی بهترین مدیریت‌ها بود.
وی خاطرنشان کرد: در دوره مدیریت سلیمی بود که من توانستم جسورانه‌ترین کارها را نظیر "عروسی خون" به صحنه بیاورم که حتی بازیگران از این کار هراس داشتند. امشب تنها شب طراحان صحنه و هنرمندان تئاتر نیست بلکه زنده‌باد می‌گویم به مدیرانی که هر بار آمده‌اند جان و رمقی به تئاتر داده‌اند. به امید اینکه این مدیران ادواری نباشند و به امید دیدار شما در سالن تئاتر با یک نمایش جدید.
امید روحانی، حسن فتحی، حمید پورآذری و علی سلیمانی از جمله حاضرین دیگر این مراسم بودند.
نظر شما