به گزارش خبرنگار مهر، محمدحسین ایمانی خوشخو در این مراسم با طرح سؤال "آیا باید نگاه به هنرهای آیینی و سنتی نگاهی ایستا باشد یا نگاهی پویا و به روز؟" گفت: در هر یک از این نگاه‌ها فعالیت‌های تحت تأثیر نوع نگاه خواهد بود. طبیعی است هنرهای آیینی و سنتی میراث معنوی هر کشوری است و بسیاری از کشورها همانند ابنیه‌های تاریخی سعی بر حراست و حفاظت از آن را دارند. اما این سؤال پیش می‌آید که آیا حفظ این میراث به تنهایی کافی است؟
وی افزود: اگر تنها نگاه به هنرهای آیینی و سنتی نگاه حفاظتی از آن‌ها باشد که باید این هنرها را همانطور که هستند در لابه‌لای کتاب‌ها و تصاویری موزه‌ای به نسل‌های بعدی منتقل کنیم. اما در برخی کشورها نظیر هندوستان تنها این نگاه وجود ندارد بلکه سعی می‌کنند هنرهای آیینی خود را متناسب با زمان ارائه و به روز کنند. در بحث هنرهای آیینی و سنتی با توجه به شاخه‌های مختلف هنری، هر هنر با نگاه خود به آیین و رسوم آن را مصادره خود می‌کند در حالیکه آیین‌های ما ترکیبی از چند هنر هستند و تفکیک آن‌ها سخت است نظیر مولودی خوانی و پرده‌خوانی.
معاون هنری وزیر ارشاد تفکیک آیین‌ها به هنرهای موجود در آن‌ها را مناسب ندانست و تأکید کرد: ما باید ببینیم که چگونه می‌توانیم آیین‌های خود را به عنوان جنبه‌ای جذاب برای بحث گردشگری مطرح کنیم. یکی از جنبه‌های گردشگری، گردشگری فرهنگی هنری است. وقتی صحبت از جاذبه می‌شود تنها چند بنای تاریخی به ذهن می‌آید در صورتیکه آیین‌های ما بهترین جاذبه برای گردشگران خارجی است. ما در هر استان به طور میانگین 50 آیین داریم که می‌توانند به عنوان جلوه‌ای هنری نشان داده شوند.
ایمانی خوشخو در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان کرد: هم اکنون در ایران نگاه موزه‌ای به هنرهای آیینی و سنتی حاکم است و این نگاه باعث شده که این هنرها در زمره میراث فرهنگی قرار گیرند. ما در آموزش‌های آکادمیک دانشگاهی تنها به هنرهای مدرن می‌پردازیم و مرکز هنرهای نمایشی نیز از زمان راه‌اندازی رویکرد فعالی به هنرهای سنتی نداشته است. تعزیه می‌تواند با داشتن مکانی ثابت در طول سال برای علاقمندان داخلی و خارجی اجرا شود. همچنین با حفظ اصول تعزیه می‌توان آن را با تکنیک‌های جدید اجرا کرد نظیر کاری که بهروز غریب‌پور در اپرای عروسکی "عاشورا" انجام داد.
وی کنار گذاشتن شدن هنرهای آیینی و سنتی از چرخه فعال هنری توسط مدیران مربوطه و نگاه متمرکز هنرمندان به هنر مرسوم در خارج از مرزهای ایران را دو دلیل عمده نگاه موزه‌ای به هنرهای آیینی و سنتی دانست و گفت: چرا باید نسل جوان هنری ما با کپی برداری از آثار خارجی جایگاه مناسبی را به خود اختصاص دهد. هنرمندان باید نگاه داخلی به هنر داشته باشند زیرا سرمایه اصلی ما فرهنگ ماست که قدمتی هزاران ساله دارد. جامعه هنری ما باید با بازشناختی از هنرهای آیینی و سنتی، آن‌ها را با نیاز روز جامعه منطبق سازد تا سرمایه‌های فرهنگی ما در زیرزمین نگهداری نشوند.
این مدیر فرهنگی هنری در پایان سخنان خود پیشنهاد کرد: اگر بتوان فستیوالی معتبر در سطح بین‌المللی با نام "ایران" طراحی و برگزار کرد که به صورت سالانه به ارائه و اجرای آیین‌ها و سنت‌های ایرانی بپردازد، می‌توان کمک بسزایی در شناساندن هنرهای آیینی و سنتی ایران به سایر نقاط جهان کرد. با این نگاه سرمایه‌های آیینی و سنتی ما کشف بیشتر شده و عرضه می‌شوند و ما نیز می‌توانیم اتصال قوی‌تری با فرهنگ و هنر ارزشمند کهن خود برقرار کنیم و گسست نسل قدیم و جدید خود را از بین ببریم.
سمینار بین‌المللی نمایش آیینی سنتی از 8 تا 10 مردادماه در سالن کنفرانس مجموعه تئاتر شهر برگزار می‌شود.
معاون هنری وزیر ارشاد پنجشنبه هشتم مردادماه در مراسم افتتاحیه دومین سمینار بین‌المللی نمایش‌های آئینی سنتی در سالن کنفرانس تئاتر شهر نگاه موزه‌ای به هنرهای آئینی سنتی را درست ندانست.
کد خبر 921021
نظر شما