علی معلم در این باره به خبرنگار مهر گفت: مهمترین موضوع سینمای ایران مدیریت فرهنگی سینما در بخش دولتی است. نبود یک برنامه مشخص و مدون در برخورد با سینما و در ارتباط با رشد آن در وزارت ارشاد مهمترین مشکل سینما و سینماگران محسوب می‌شود.
وی افزود: در سال‌های گذشته افزایش نقش دولت در عرصه تولید و نمایش آثار سینمایی منجر به تضعیف بخش خصوصی شده است. در حالی که در دین اسلام ایجاد امنیت برای حفظ مال و حقوق مادی و معنوی مردم بسیار محترم شمرده شده، در حوزه فرهنگ مالکیت فکری، فرهنگی و مادی سینماگران مخدوش شده است.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی "گاوخونی" ادامه داد: فیلم‌ها بدون دلایل مشخص توقیف و از اکران محروم می‌شوند، بدون پرداخت حقوق مادی آن به صاحبان اثر توسط ارگان‌ها عرضه می‌شوند و در نهایت محدودیت‌های سلیقه‌ای متفاوت لطمه بسیار به فیلمسازان وارد می‌کند.
معلم گفت: سینمای ایران به ظاهر صنعتی ملی و در باطن آمیخته با اعمال نظرهای شخصی متولیان امور فرهنگی است. متاسفانه امور فرهنگی در سال‌های اخیر به سمت و سوهای مختلف بر اساس سلایق مدیران کشیده شده که در نتیجه به افول حوزه‌های مختلف هنری و فرهنگی انجامیده است.
مدیر مسئول ماهنامه "دنیای تصویر" در ادامه افزود: در حالی که دولت وکالت فرهنگی ندارد، برخلاف قانون اساسی، نظرات مقام معظم رهبری و دیگر صاحبنظران در عرصه‌های مختلف عهده‌دار بسیاری از مسائل فرهنگی شده است. در سال‌های گذشته نقش دولت در سرمایه‌گذاری و تولیدات سینمایی زیاد شده و این امر به تضعیف بخش خصوصی انجامیده است.
این منتقد درباره انتظار سینما و سینماگران از بخش دولتی گفت: وظیفه دولت در بخش فرهنگ و هنر فراهم کردن ساز و کارهای رشد فرهنگی است. دولت با در اختیار داشتن بودجه مناسب، شرایط فراهم کردن بهترین امکانات و موقعیت‌ها برای آماده کردن زیرساخت‌های فرهنگی در جهت ارتقای امور مرتبط با آن به خصوص در عرصه سینما را دارد.
معلم خاطرنشان کرد: حضور بزرگانی چون حافظ و سعدی برای اثبات تمدن غنی ایران کافی است. مدیران جدید ارشاد باید متوجه باشند که تعداد دست‌اندرکاران صاحبنام امور فرهنگی ما در حوزه‌های سینما، موسیقی، نقاشی، ادبیات و دیگر هنرها از 10 هزار نفر تجاوز نمی‌کند و نحوه برخورد با صاحبان فن در این حوزه‌ها باید بر اساس شأن و جایگاه معنوی آنها باشد. ارج نهادن به هنرمندان این سرزمین ارج نهادن به فرهنگ و تمدن ایران‌زمین و ترغیب و تشویق آنها، کمک به ارتقای فرهنگ یک ملت است.
وی درباره نحوه مدیریت در سازمان‌های متولی امور فرهنگی افزود: مدیریت جزیره‌ای سازمان‌های فرهنگی ما را اداره می‌کند. جزیره‌هایی منفک و بدون ریشه که ارتباطی با یکدیگر ندارند و در هر سازمان بر اساس تصمیم سلیقه‌ای مدیر برنامه‌ای در دستور کار قرار می‌گیرد که در نهایت نتیجه مثبتی در راستای افزایش فرهنگ مردم جامعه در پی ندارد.
معلم با اشاره به کم‌کاری و کوتاهی مدیران فرهنگی در رسانه‌های تصویری گفت: در حالی که سینما و تلویزیون پتانسیل لازم را برای رشد در سطوح داخلی و خارجی دارند، اما رفتارهای غیر کارشناسانه در این حوزه موجب کاهش مخاطبان هنری و افت سلیقه آنها شده است.
وی با ابراز امیدواری از آینده وضعیت فرهنگی مشروط به تعامل مدیران جدید با صاحبنظران این عرصه، وظیفه سازمان‌های فرهنگی را ایجاد ارتباط با مخاطب و دست‌اندکاران فرهنگ خواند و گفت: فرهنگ در هر حوزه باید در ارتباط با مردم باشد تا با انتقال بهترین پیام‌ها بستر رشد و ارتقای اخلاق عمومی را فراهم کند. سازمان‌های فرهنگی و مدیران جدید هم باید امکانات خلق آثار را برای تمام هنرمندان فراهم کنند و با استفاده از نظر کارشناسان عرصه‌های مختلف هنری در رفع مشکلات آنها بکوشند.
نظر شما