دکتر قاسم پور حسن در مورد اینکه مرحوم استاد خوانساری چه نقشی در اشاعه منطق قدیم در ایران داشته است به خبرنگار مهر گفت: ایشان در نشان دادن اهمیت و جایگاه منطق در میان دانشجویان فلسفه و منطق مهمترین و پر نفوذترین چهره اخیر در دوره معاصر بودند.
وی افزود: دکتر خوانساری نه تنها نوعی نگاه نقادانه به سنت منطقی داشت بلکه در عرضه منطقی که بتواند دانشجویان را جذب کند نیز نقش مهمی ایفا کرد. از آنجا که منطق نوعی دانش دقیق محسوب می‌شد لذا بسیار دشوار بود دانشجویان و کسانی که علاقهند به منطق هستند بتوانند به سادگی به منطق گرایش یابند.
وی تصریح کرد: هم تدوین کتاب مستقل درباره منطق و هم مقالات متعددی که دکتر خوانساری درباره منطق داشت باعث شیفتگی و علاقمندی نسبت به منطق شد و علاقه دانشجویان به منطق مدیون تلاش و کوشش مستمر و صادقانه مرحوم دکتر خوانساری است.
این استاد فلسفه اسلامی تأکید کرد: در کشور ما و به خصوص در سده اخیر، خیلی دیر متوجه اهمیت منطق شدیم. در مغرب زمین زمانی که فرگه، راسل و ویتگنشتاین نزاعهای زیادی را درباره منطق و پارادوکسها، مجموعه و پارادوکس مجموعه آغاز کرده بودند در کشور ما نگاه به منطق به عنوان یک ابزار بود. ولی در غرب این نگاه متفاوت بود و به منطق به عنوان یک دانش نگریسته می‌شد و دستاوردهای زیادی را در منطق به وجود آوردند و متوجه شدند که اگر بخواهند در علوم فلسفی پیشرفت بکنند باید آنرا تحویل به منطق کنند.
وی افزود: دکتر خوانساری نخستین کسی بود که در سده اخیر توانست جایگاه دانش بودن منطق و خروج منطق از ابزار بودن را به دانشگاهیان و دانشجویان نشان دهد. در نتیجه تلاش دکتر خوانساری، منطق را به عنوان یک دانش و همتراز با سایر دانشها می‌بینیم.
پورحسن یادآور شد: اهمیت دوم دکتر خوانساری این بود که با تک نگاره‌هایی که درباره منطق داشت، اهمیت منطق و فوایدی که منطق به لحاظ دقت و صورت بندی دقیق در سایر علوم دارد را نشان داد. هم فارابی در کتاب "البرهان" و هم ابن سینا در مقدمه شفا به این مسئله توجه داشته‌اند ولی تا مدتها در بین فیلسوفان اسلامی این بحث وجود داشته که رابطه منطق با سایر علوم چیست.
وی افزود: دکتر خوانساری در دوره معاصر با تلاش و کوشش خود توانست جایگاه و تعامل منطق با سایر علوم را نشان دهد به گونه‌ای که امروز منطق در علوم و در ریاضیات مورد توجه است.
پور حسن گفت: نکته سوم این است که دکتر خوانساری در این کوشش، اخلاق و روحیه علم‌جویی داشت. معمولا در کلاس درس و در گفتگوهایی که با دانشجویان و اساتید داشتند نگاه فراتر و فروتر نداشتند و نگاه ایشان، نگاه دادوستد به علم بود.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی تأکید کرد: دانشجویانی که با دکتر خوانساری کلاس داشتند در وهله اول شیفته اخلاق ایشان می‌شدند و در وهله بعد از علم و دانش ایشان بهره‌مند می‌شدند. روحیه و اخلاق ایشان بیش از هر چیز دیگر ایشان را میان اساتید، دانشجویان و پژوهشگران دلپذیر و جذاب کرده بود و دیگران نوعی دلدادگی به اخلاق ایشان داشتند.
وی در پایان تأکید کرد: ثمره تلاش دکتر خوانساری باعث شد امروز به منطق در دانشگاه‌های ما به عنوان رشته مستقل نگریسته شود و مقالات زیادی در این رشته به نگارش در آید. شاید بتوان مرحوم دکتر خوانساری را بنیان‌گذار این امر در دوره معاصر در ایران دانست.
نظر شما