زندگی شاعر سرود "ای ایران" مستند شد

به گزارش خبرگزاری مهر، در این مستند 57 دقیقه‌ای، زندگی، شرح احوال و آثار حسین گل‌گلاب سراینده سرود ملی "ای ایران" بررسی شده است. 

این فیلم که مراحل پایانی ساخت خود را در نوروز سال 1390 پشت سر گذاشت، با عنایت فرهیختگانی چون هما گل گلاب و فرخ گل گلاب، پریدخت آوا و هومن صدر خانواده استاد غلامحسین بنان و فرخ و گلنوش خالقی، علی غضنفری شاعر، ترانه‌سرا و مترجم، ناصرجبلی شاعر و پدر حمید جبلی، جهانگیر هدایت برادرزاده صادق هدایت، میلاد کیایی، آهنگساز و نوازنده سنتور و عبدالجبار کاکایی به تصویر کشیده شده است.

هومن ظریف، تهیه‌کننده و کارگردان این اثر نیز درباره ویژگی‌های مستند "مرز پر گهر" گفت: با حضور اکبر عالمی به عنوان انسانی دانش آموخته و نریتور فیلم، توانستیم از صدای ایشان بهره ببریم و گفتار متن این مستند که از اتوبیوگرافی حسین گل گلاب و نوشته های پرویز شهریاری است، که کمک بسیاری به جذابیت فیلم کرده است.

ظریف افزود: گل گلاب  عضو فرهنگستان ادب، عکاس و مترجم و شاعر بود و موسیقی کلام را خوب می دانست. شاید به همین دلیل واژگان پیشنهادی او در رشته علوم طبیعی فرهنگستان ادب، امروزه  در زبان فارسی رواج کامل دارد. جالب اینکه واژگان پیشنهادی این استاد خوش ذوق بیشتر از دل علوم گیاهی بیرون آمده است.

وی خاطر نشان کرد : کلاله، دیهیم، گلبرگ، پرچم... یعنی گل گلاب، این گل بوستان علم و ادب،  پرچمدار سروده‌های میهنی و میدان علم ایران است تا آنجا که دوربین عکاسی ایرانگردی را بر دوش می‌اندازد و پابه پای رشید یاسمی و رو ح الله خالقی و استادش کلنل وزیری به تپه ماهورهای طبیعت ایران سر می‌کشد و گونه‌های پوشش گیاهی ایران را رصد می‌کند.

این کارگردان در ادامه به چگونگی ساخت این فیلم اشاره کرد و گفت: روایت چنین شخصیتی در 57 دقیقه با بودجه شخصی بسیار سخت بود و من قدردان محبت‌های دوستان زیادی از جمله رضا نیکنام از نشر ویدا که کمک‌های بسیاری را برای ساخت این فیلم به من کرد.

وی افزود: در جریان ساخت این مستند اثری از سروده‌‌های زنده ‌یاد دکتر حسین گل  گلاب به نام "آذربادگان"، نیز با تنظیم پیمان خازنی  و آواز علی زند وکیل، اجرا شد. محمد ثریا به عنوان تصویربردار و میلاد درویش  صدابردار و پویان رمضانی به عنوان صدا گذار، در ساخت این مستند همکاری داشتند.

سرود "ای ایران" از مشهورترین سرودهای میهنی و ملی‌گرایانه‌ ایران است و بسیاری آن را مردمی‌ترین سرود معاصر در ایران می‌دانند.

این قطعه را روح‌الله خالقی در آواز دشتی بر روی شعری از حسین گل‌گلاب ساخت و پس از اینکه عبدالعلی وزیری - پسرعموی استاد علینقی وزیری - این سرود را در ۲۷ مهرماه ۱۳۲۳ خواند، استاد غلامحسین بنان با صدای خویش این سرود را  خواند که اجرای اخیر مربوط به سال‌های ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ در برنامه گلها است.