به گزارش خبرنگار مهر، برخی از هنرمندان حوزه نمایش آذربایجان شرقی که از ناهماهنگی و بد ذائقگی مخاطبان تئاتر فاخر، بی توجهی مسئولان و وضعیت نامناسب معیشتی خود می نالند، اعتقاد دارند که صندلی های تئاتر سیاسی شده و صندلی خالی مسئولان که حتی با دعوت نیز در روزهای معمولی پر نمی شود تنها در شرایط خاص شاهد حضور مدیران عالی رتبه استانی است!
امیرحجازی کارگردان تئاتر تبریز نیز یکی از منتقدان وضعیت فعلی حوزه نمایش تبریز، معتقد است جای تاسف دارد که جایگاه تئاتر لمپن در میان مردم بالاتر از تئاتر مفهومی و فاخر شده است.
حجازی فعالیت خود را از سال 62 در عرصه تئاتر و فیلم آغاز کرده و تا کنون 27 کار تئاتر انجام داده که در این میان 12 اثر را خود کارگردانی کرده و برنده جوایز مختلف در عرصه های بازیگری ـ کارگردانی و طراحی صحنه و گریم از جشنواره های مختلف از جمله دریافت جایزه اول طراحی گریم جشنواره بین المللی تئاتر فجر شده است.
وی نمایشهایی مانند دورگه (نوشته لنگستن هیوز) ـ عشق آباد (نوشته میرباقری) ـ سلطان مار (نوشته بهرام بیضائی) ـ بازپرس وارد می شود (نوشته جی بی پیریستلی) ـ چشم اندازی از پل (نوشته آرتور میلر) ـ پائین گذر سقاخانه (نوشته اکبر رادی) ـ کاکتوس (نوشته اکبر رادی) ـ بام ها و زیر بام ها (غلامحسین ساعدی) ـ تیموشنکو محاکمه می شود (علیرضا مصرپور) ـ آهنگ های شکلاتی (اکبر رادی) ـ شب روی سنگفرش خیس (اکبر رادی) و بیداری خانه نسوان را کارگردانی کرده است.
با این کارگردان تئاتر و مدیر دپارتمان هنرهای نمایشی آموزش عالی مهرگان تبریز ساعتی چند، در دفتر نمایندگی خبرگزاری مهر در تبریز به گفتگو نشسته و به بررسی مشکلات تاتر تبریز پرداختیم.
رواج تئاترهای عامه پسند، مخاطبان را بد ذائقه کرده است
این روزها تئاتر لمپن و یا همان تئاتر عامه پسند در تبریز مخاطبان زیادی پیدا کرده و روز به روز فاصله مردم با تئاتر فاخر را افزایش داده، به طوریکه هنرمندان اعتقاد دارند که شیوع این نوع تاتر باعث بد ذائقگی مخاطبان تئاتر شده است.
تئاترهای عامه پسندی که به سادگی در خانه های مردم نفوذ کرده و پس از اجرا در قالب سی دی خاطرات آنها جاودانه شده و دیالوگ های آنها می شود عادت گفتگوهای مردمی و در مقابل صحنه های تئاتر فاخر در بسیاری موارد جز خود هنرمندان مخاطبان دیگری نداشته و در همان صحنه تئاتر خیلی زود فراموش می شود!
امیر حجازی پیشکسوت تئاتر، رواج تئاترهای عامه پسند را وابسته به فرهنگ جامعه دانست و تاکید کرد: شیوع روز افزون تئاترهای عامه پسند باعث بد ذائقگی مخاطبان شده و این درحالیست که تئاترهای فاخر از سوی هیچ نهاد و اسپانسری حمایت نشده و سرمایه گذاران با حمایت خود از تئاترهای عامه پسند در تنزل فرهنگ جامعه نقش مهمی را بازی می کنند.
وی با تاکید بر اینکه تئاترهای عامه پسند در رفتار اجتماعی مردم و قالب دهی فرهنگ جامعه نقش بسزایی دارد، اظهار داشت: تئاتر فاخر دربرگیرنده مفاهیم مهم بوده و باعث روشنگری و ارتقای افکار عمومی می شود و در مقابل آن تئاتر عامه پسند بوده که با توجه به شرایط سخت زندگی کنونی مردم تمایل به این گونه تئاترها نشان می دهند که علی رغم شاد کردن لحظاتشان باعث بد آموزی می شود.
حجازی تشریح کرد: تئاتر فاخر با جملات و دیالوگ های خود جملات زیبا و راوبط اجتماعی درست را فرهنگ سازی می کند و این در حالیست که تئاتر های عامه پسند دیالوگ های سطح پایین را رواج داده و فرهنگ عمومی جامعه را تنزل می دهد.
مخاطبان با مفاهیم تئاتر فاخر آشنا نیستند
سالن های تئاتر فاخر در تبریز به ندرت خاطرات حضور کثیر و فعال تماشاچیان را ثبت کرده و این تنها هنرمندان بودند که با حضور در سالن ها از همتایان خود حمایت می کنند.
مدیر دپارتمان هنرهای نمایشی آموزش عالی مهرگان تصریح کرد: بسیاری از مخاطبان با مفاهیم تئاتر فاخر آشنا نبوده و سواد ادبی و تئاتر ندارند.
حجازی افزود: مخاطبان و هنرمندان هماهنگ با یکدیگر بالا نیامده و این چنین مخاطبان خود را از دست داده است.
وی تصریح کرد: تبریز مهد فرهنگی کشور بدترین وضعیت فرهنگی خود را در این حوزه سپری می کند.
صندلی های خالی مسئولان در شرایط خاص سیاسی پر می شود!
این کارگردان و بازیگر تئاتر تبریزی به حضور و فعالیت های فرهنگی و هنری مدیران رده بالای کشورهای اروپایی اشاره کرد و اظهار داشت: در کشورهای مترقی مدیران رده بالا نه تنها از تئاتر حمایت می کنند بلکه خود نیز در این صحنه ها حضور می یابند و این درحالیست که صندلی های خالی مسئولان در سالن های تئاتر تبریز تنها در شرایط خاص سیاسی پر می شود!
وی با ابراز نارضایتی و تاسف افزود: مدیران استانی متاسفانه حتی با کارت دعوت هم به سالن های تاتر نمی آیند اما از تئاتر های عامه پسند و هجو در برنامه های جانبی خود استفاده می کنند.
حجازی تصریح کرد: فعالیت هنری نمایندگان و مسئولان محدود به شرایط خاص سیاسی و یا در اختتامیه ها شده و متاسفانه دیده می شود که خود نیز اطلاعاتی در زمینه هنری و تئاتر نداشته و تنها متن های آماده شده مشاوران خود را ارائه می دهند.
وی با بیان اینکه ارشاد به تنهایی نمی تواند تمامی مسئولیت ها را به عهده بگیرد، گفت: شهرداری و دیگر سازمان ها می توانند متولی فرهنگی باشند و با فرهنگسازی و گسترش این نوع تئاتر ذائقه مخاطبان را بالا ببرند.
کسی از تئاتری ها خبر ندارد
تمامی هنرمندان این عرصه از غفلت مسئولان و حتی مخاطبان از دنیای هنر و تئاتر می نالند و گویی در پس تاریخ به فراموشی سپرده شده و به اوضاع اسفبار خود و هنرشان نگاهی پر حسرت داشته و به امید بیداری، روزگار می گذرانند.
امیر حجازی بازیگر و کارگردان تئاتر با ابراز تاسف به وضعیت نابسامان هنرمندان اشاره کرد و گفت: تبریز مهد فرهنگ و هنر بدترین وضعیت فرهنگی خود را سپری می کند و کسی از تئاتری ها خبر ندارد.
وی ادامه داد: برای عدم موفقیت یک بازیکن فوتبال که در چند بازی متوالی موفق به گلزنی نشده جلسات مختلف گذاشته و مشکلات را ریشه یابی کرده و با افزایش قرار داد بازیکن سعی در مساعد کردن بستر فعالیتش را دارند و این درحالیست که تئاتری ها به فراموشی سپرده شده و به علت فراهم نبودن بازار کار و حقوق پایین بازیگران افراد تحصیلکرده این حوزه درگیر کار دوم بوده و گاه حتی راننده تاکسی هم در میان این قشر دیده می شود.
حجازی تصریح کرد: تمامی مسئولان عالی رتبه استانی از ورزش و فوتبال شهر حمایت می کنند و در صحنه های مختلف وارد می شوند اما تنها عرصه ای که به دیده غفلت نگریسته می شود همان حوزه فرهنگ و هنر است و هیچ مسئول استانی را نمی توان یافت که عضو هیئت امنای خانه تئاتر بوده و برای مشکلات این حوزه تشکیل جلسه داده و آنرا ریشه یابی کنند.
این هنرمند تبریزی افزود: هیچ مقامی تاکنون علت راه نیافتن و عدم موفقیت هنرمندان در جشنواره ها را پیگیری نکرده اند اما در مقابل سرمایه گذاری های کلان در عرصه ورزشی می شود و این درحالیست که با کمال تاسف هنرمندان حقوقشان کفاف پول تاکسی ماهیانه شان را هم نمی دهد!
حرفهای ناتمام هنرمندی که برچنگ روحش زخمه زده و درد همتایانش را به تصویر می کشد، پایان نداشته و کتاب قطوریست که شاید بارها و بارها آنها را خوانده و شنیده ایم اما گویی هر زمان وقت شنیدنشان می رسد همه در خواب فرو رفته و این فریاد به گوشی نمی رسد.
اما با تمامی این اوصاف به نظر می رسد که در گام نخست این خود هنرمندان هستند که باید با برگزاری کلاس های آموزشی و کارگروه های مختلف پیش از هر چیزی سواد هنری و ذائقه مخاطبان خود را افزایش داده و از سوی دیگر همچنان منتظر به سر آمدن خواب طولانی مسئولان باشند.
--------------------------------------
گفتگو: یاسمین السادات مولانا
نظر شما