به گزارش خبرنگار مهر، نشست فیلم سینمایی "پذیرایی ساده" با حضور مانی حقیقی نویسنده، کارگردان و بازیگر، امیر رضا کوهستانی نویسنده فیلمنامه، ترانه علیدوستی بازیگر و هومن بهمنش مدیر فیلمبرداری و محمد باغبانی منتقد سینما برگزار شد.
در ابتدای این نشست مانی حقیقی گفت: صابر ابر دیگر بازیگر این فیلم امروز به دلیل حضور در جلسه فیلمبرداری نتوانست با ما باشد و از این بابت از همه شما عذرخواهی کرد. همان طور که می‌دانید فیلمنامه "پذیرایی ساده" را من و امیررضا کوهستانی نوشتیم.
وی درباره همکاری خود با کوهستانی گفت: من سالها نمایش‌های کوهستانی را دنبال می‌کردم و از دور او را می‌شناختم. بعد از تئاتر "کوارتت " که به نظر من بهترین نمایش او بود با هم آشنا شدیم. بعد از دیدن تئاتر "17 دی کجا بودی" متوجه شدم که با پدیده دیالوگ نویسی آشنا شدم.
حقیقی ادامه داد: با آمدن کوهستانی به گروه کار به طور جدی شروع شد. حدود 7 ماه بر روی فیلمنامه کار می‌کردیم. به نوعی نوشتن این متن مستمر بود. بهمن سال گذشته فیلمبرداری را آغاز کردیم.
امیررضا کوهستانی نویسنده فیلمنامه در ادامه عنوان کرد: بعد از نمایش "17 دی کجا بودی" من با مانی حقیقی قرار گذاشتم. در همان ابتدا درباره فیملنامه با هم حرف زدیم. البته من بلد نبودم فیلمنامه سینمایی بنویسم. قرار شد سکانسی را امتحانی به نگارش درآوردم خوشبختانه در امتحان قبول شدم. به نوعی هر کسی که می خواهد دروغ بگوید در فیلمنامه به سراغ من می‌آید.
در ادامه این نشست ترانه علیدوستی بازیگر فیلم گفت: پیش از نوشتن متن در جریان آن بودم. من و لیلی رشیدی، سعید چنگیزیان و چند نفر دیگر که با حسن معجونی کار می‌کردیم به طور کارگاهی فیلمنامه را اتود زدیم.
وی ادامه داد: یک سال بعد فیلمنامه "پذیرایی ساده" کامل شد. این برای من تجربه بسیار خوبی بود که توانستم در نگارش فیلمنامه نیز حضور داشته باشم.
هومن بهمنش مدیر فیلمبرداری "پذیرایی ساده" هم گفت: این سومین فیلمی بود که من در چنین شرایطی ساختم. تجربه بسیار دل‌انگیزی بود. سابقه کار من خیلی طولانی نیست. امروز استرس خیلی عجیبی برای نمایش فیلم داشتم. البته همه ما سر صحنه کار همین احساس را داشتیم زیرا کار را دوست داریم.
وی در ادامه بیان کرد: اصولا ً‌در سینمای ایران متاسفانه مقوله کارگردانی تغییر کرده و خیلی مسایل به فیلمبردار واگذار می‌شود. اما در این فیلم حقیقی من را کارگردانی کرد. از این اتفاق بسیار خوشحالم. اگر اتفاق خوبی در فیلمبرداری "پذیرایی ساده" افتاده است نتیجه همکاری مشترک است.
حقیقی در ادامه این جلسه درباره طرح اولیه داستان گفت: درباره پرورش طرح در ذهن من بهتر است صحبت نکنیم زیرا مسئله خیلی شخصی است و ممکن است سوء تفاهم ایجاد کند.
محمد باغبانی منتقد سینما هم دراین نشست: به عقیده من پذیرایی ساده با اختلاف بهترین فیلم جشنواره امسال است. البته من تا کنون فیلم دارویش مهرجویی را ندیده‌ام. فیلم از نظر فیلمنامه بسیار شاخص است و روی آن فکر شده و خوشبختانه از بداهه پردازی ناشیانه خبری نیست.
وی افزود: رابطه دو شخصیت اصلی فیلم به گونه‌ای است که ما تا کنون نمونه آن را در سینمای ایران نداشتیم. این دو کاراکتر خیلی کنجکاو برانگیز بودند. بهترین نکته این است وقتی برای هر فیلمی از شهر بیرون می‌آیی می‌توانی اخلاقیات را کنار بگذاری خصوصاً وقتی که پول و قدرت هم وسط می‌آید.
مانی حقیقی در ارتباط با توجه به شعار امسال جشنواره فجر گفت: شعار شعار است این درست چیزی است که باید نادیده گرفته شود. اخلاق، امید، آگاهی شعار مدیر جشنواره امسال بوده است. قرار نیست من پایبند این شعار باشم. من شعار خودم را بلدم.
وی در ادامه توضیح داد: من آگهی زیادی در فیلم می‌بینم. امید را هم در حدی که در جامعه ملموس است در فیلم نشان دادم. اخلاق هم مقوله‌ای شخصی است. اتفاقاً یکی از نگرانی های من درباره "پذیرایی ساده" این بود که نکند خیلی اخلاقی باشد. پس توجه کنید من دو مورد از شعارهای جشنواره امسال را رعایت کردم.
حقیقی در ارتباط با سئوال یکی از خبرنگاران که عنوان کرد بابت این فیلم از همه عذرخواهی می‌کنم، گفت: من در پذیرایی ساده قصد راهنمایی و ارشاد ندارم اگر قرار است معذرت خواهی شود مشکلی ندارم. اگر هم کسی فکر می‌کند به وی در این فیلم توهین شده است عذرخواهی می کنم.
وی افزود: من می‌خواستم فیلمی درباره تحقیر آدم‌ها بسازم. تحقیر انسان ها را باید ببینیم تا درباره آن بحث کنیم زمانی عمق این فاجعه معنی پیدا می‌کند که آن را دیده باشیم. در آن صورت است که این موضوع مطرح می‌شود. من متوجه هستیم که برخی احساس می‌کنند تحقیر شده‌اند. "پذیرایی ساده" شکل زشت تحقیر انسان‌ها را نشان می دهد.
در ادامه کوهستانی عنوان کرد: در این چند روزه که فیلم را در جشنواره می‌بینم هنوز من و حقیقی با یکدیگر بحث می‌کنیم که کدام بخش را من یا او نوشته‌ایم. باور کنید اینقدر پروسه در هم تنیده شده بود و حالا که زمانی از آن گذشته است دیگر در ذهن‌مان نیست کجای فیلمنامه را چه کسی نوشته است.
وی ادامه داد: پروسه دیالوگ و ساختار فیلم در هم تنیده شده است. بعضی جاها در متن من در ساختار و یا حقیقی در دیالوگ نویسی نظر می‌دادیم.
حقیقی در ادامه بیان کرد: وقتی دو نفر فیلمنامه را می‌نویسند بخش عمده آن در گفتگو شکل می‌گیرد. ایده‌هایی که در طول دوران نوشتن شکلش عوض می‌شود. ایده برخی سکانس‌ها را هومن بهمنش داد. به نوعی این فیلم کار گروهی بود.
وی افزود: اساساً بخش عمده‌ای از کار فیلمسازی ارتباطی به حرفی که در فیلم زده می‌شود ندارد و بخش عظیمی از کار به جنبه شاعرانه آن بر می‌گردد. کار ما این نیست که حرفی بزنیم بلکه با فیلم پرسشی را مطرح می‌کنیم. وی افزود: ما می‌خواهیم یک سری سئوال‌هایی در ذهن شما شکل بگیرد و بعد خودتان جوابهای آنها را بیابید. من نمی‌خواهم با فیلم حرفی بزنم. این واقعیتی است که در مقابل شما قرار می‌گیرد و خودتان باید درباره آن نظر بدهید.
حقیقی در ادامه گفت: کار من حرف زدن نیست ایراد فیلم شعاری این است که زیاد حرف می‌زند. فقط در این فیلم من سئوال مطرح کردم و این کار من است.
نظر شما