این حزب که رهبری معنوی آن را "نیک عزیز نیک مات"روحانی هشتاد ساله مالایی و رهبری سیاسی آن را"عبدالهادی آونگ" بر عهده دارد هدف غایی خود را اداره کشور مالزی بر اساس شریعت اسلامی تعریف کرده است.
هسته اولیه حزب پاس با الهام از نهضت های تأثیرگذار جهان اسلام همچون "اخوان المسلمین" مصر،"جماعت اسلامی" پاکستان و "نهضت العلما" اندونزی در اواخر دهه 1940 شکل گرفت. برپایی نخستین نشست اسلامی در سال 1947در واپسین سال های استعمار بریتانیا، به تأسیس "شورای عالی مذهبی مالایا" و سپس "حزب المسلمین" منتهی شد، حزبی که عمر آن بسیار کوتاه بود و به سرعت توسط حاکمان بریتانیایی مالزی به اتهام همکاری با شورشیان حزب کمونیست منحل شد.
این رخداد منجر به کوچ دسته جمعی بسیاری از اعضای این حزب به "سازمان ملی مالایی های متحد" یا همان "آمنو" شد که قدرتمندترین حزب کشور مالزی در سال های پس از استقلال بوده است. با این حال این پیوند دیری نپایید و پس از پنج سال حزب آمنو شاهد انشعاب جمعی از اعضای خود و تأسیس "حزب اسلامی پان-مالایی" بود که در دهه هفتاد میلادی نام خود را به "حزب اسلامی پان-مالزی" تغییر داد.
رابطه حزب پاس با آمنو در طول دوران پس از استقلال مالزی فراز و نشیب های زیادی را از ائتلاف تا اتهام و از درگیری مسلحانه تا ترغیب به ائتلاف دوباره به خود دیده است. همانند آمنو، حزب پاس نیز تأمین خواسته های اکثریت مالایی و اجرای قوانین اسلامی را در رأس دستور کار خود قرار داده است. با این حال، رویکرد حزب پاس به مذهب در مقایسه با رویکرد حزب آمنو که قرائتی معتدل و منعطف ازاسلام را با عنوان"اسلام مدنی" ترویج می کند، سختگیرانه ومعطوف به اجرای قوانین شریعت همچون حدود و قصاص است.
اوج درگیری ها در سال 1985 رخ داد که نیروهای امنیتی مالزی به منظور دستگیری "ابراهیم محمود ابراهیم لیبی"، روحانی حامی پاس و متهم به تندروی و انحراف از دین، با محاصره روستای "ممالی" در ایالت "کداه" وی را به همراه 13 نفر از روستاییان به قتل رساندند. پاس "استاد ابراهیم" را شهید خواند و با تأسیس "بنیاد ممالی" شروع به گردآوری کمک های مالی برای بازماندگان قربانیان حادثه کرد.
حزب پاس در تلاطم های اواخر دهه 90 که منجر به دستگیری "انور ابراهیم" شد به حزب "عدالت مردم" به رهبری "وان عزیزه وان اسماعیل"همسر انور، و"حزب حرکت دموکراتیک"جامعه چینی تباران مالزی پیوست تا ائتلاف"جبهه جایگزین" (باریسان آلترناتیف) را در مقابل ائتلاف حاکم جبهه ملی تشکیل دهد.
در انتخابات سال 2008، پاس موفق به جبران شکست دور قبل شد و با رأی پایگاه های اصلی خود، یعنی ایالت های روستایی نشین و سنتی تر شمال کشور مالزی، هم چون "کلانتان"، "کداه" و "ترنگانو" 23 کرسی مجلس سفلی و سروزیری دو ایالت کداه و کلانتان را به دست آورد.
برگزاری کنسرت خوانندگان غربی نیز همواره با مخالفت و اعتراض این حزب روبرو شده است و در مواردی نیز منجر به لغو این گونه رخدادها شده است. از دیگر تصمیمات جنجالی پاس، می توان به اعلام برنامه ضرب سکه های اسلامی درهم و دینار بجای واحد رینگیت در ایالت کلانتان، تصمیم به اجرای حدود اسلامی در این ایالت و هم چنین تعیین روز جمعه به عنوان روز تعطیل اشاره کرد، در حالی که تعطیلات رسمی کشور مالزی روزهای شنبه و یکشنبه است.
با این حال، حزب پاس پس از انتخابات موفقیت آمیز سال 2008 و تشکیل ائتلاف "پاکاتان رعیت" به همراه حزب "عدالت مردم" انور ابراهیم و حزب "حرکت دموکراتیک"، سعی کرده است که مواضع خود را تعدیل کند و به اقلیت مسلمان اطمینان خاطر بدهد که حضور حزب در قدرت خطری برای آنان نخواهد بود و حکمرانی کارآمد برای پاس مهمتر از اجرای حدود و قوانین شرعی است.
نظر شما