"داريوش پيرنياكان"، كارشناس و رديف دان موسيقي، در گفت و گو با خبرنگار موسيقي خبرگزاري "مهر"، با اعلام اين مطلب گفت: تا زماني كه عرصه سياستگذاري هاي كلان "فرهنگ مدارانه" نباشد، نبايد از يك مدير فرهنگي و اهل اين عرصه توقعي داشت ؛ زيرا نگاه اصلي با سياست هاي اين مدير مغايرت دارد.
پيرنياكان افزود: انتخاب مدير فرهنگي بعد از وجود خط سير مسئولان به فرهنگ، بايد بر اساس معيارهايي نظير اهل فرهنگ بودن و آگاهي از علم مديريت باشد.
به گفته اين موسيقي دان، خط سير " فرهنگ مدارانه " نه تنها بايد در دولت مشاهده شود، بلكه بايد در نهادهاي ديگر چون آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد، وزارت علوم و... نيز مشاهده شود. همچنين بايد معاونت هاي فرهنگي و مشاوران فرهنگي نيز از اين خصيصه بهره مند شوند. اگر اين خط سير با اين مولفه ها همخواني نداشته باشد، حتي اگر يك مدير خوب و با فرهنگ داشته باشيم نبايد انتظار كارهاي خارق العاده داشته باشيم.
پيرنياكان با انتقاد از نظام فرمايشي و نصيحت گو و نه نصيحت شنو جامعه حاكم، تصريح كرد: براي به ثمر رسيدن يك موضوع بايد مفاهيم فرهنگي و زمينه ها رشد و نمو آن را در بين مردم گسترش داد. با شناخت روز افزون مردم و بالا رفتن سلايق و ذائقه هاي آنها نيز مي توان به ارائه آثار ناب فرهنگي اميدوار بود. اما جامعه ما بيشتر بر اساس نظام نصيحت گو و نه نصيحت شنو شكل گرفته است و از اين مسئله غافل كه شرايط و زمينه ها فراهم نباشد صحبت نيز بي فايده است.
وي در ادامه بر وجود يك مركز مستقل تصميم گيرنده در عرصه هنر موسيقي تاكيد كرد و افزود: در حال حاضر ما مراكز مختلفي نظير صدا و سيما، مركز موسيقي، حوزه هنري، خانه موسيقي و ... در عرصه اين هنر داريم و وجود يك مركز تصميم گيرنده مستقل به شدت احساس مي شود، بنابراين در اين زمينه نيز مي توان مديران اين مراكز با يكديگر تعامل و مراوده داشته باشند تا حداقل از موازي كاري جلوگيري شود !
داريوش پيرنياكان درپايان گفت: مديران فرهنگي بايد هنر موسيقي را به عنوان يك معرفت مستقل بشناسند. متاسفانه در رسانه عمومي حدود 80 درصد از برنامه ها را موسيقي تشكيل مي دهد، ولي هنوز يك برنامه مستقل در اين زمينه بوجود نيامده است.
نظر شما