محوطه باستانی در هراس آبگیری مجدد سد سیمره/ "قلعه گوری" غرق می شود

به گزارش خبرنگار مهر، سید قاسم قربانی ظهر شنبه در گفتگو با خبرنگاران با اشاره به برگزاری همایش بین المللی باستان شناسان جوان در تهران اظهار داشت: در این همایش نتایج فصل نخست کاوشهای نجات بخشی محوطه قلعه گوری رماوند واقع در حوزه آبگیر سد سیمره توسط عطا حسن پور ارائه شد.

وی با بیان اینکه در این سخنرانی ضمن معرفی یافته های معماری و گچبری به دست آمده از این بنا، بر ضرورت ادامه کاوشها و نجات سایر آثار تاکید شد.

قربانی افزود: در این راستا از مسئولین میراث فرهنگی کشور در خواست شد که تا قبل از آبگیری مجدد سد سیمره برخی آثار مهم این حوزه که در معرض تهدید جدی هستند مورد مطالعه و کاوش قرار گیرند.

مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان با بیان اینکه این بنا به همراه 120 محوطه باستانی دیگر در حوزه آبگیر سد سیمره قرار دارند گفت: با آبگیری مجدد سد سیمره این محوطه غرق خواهند شد و برای همیشه امکان مطالعه آنان از سوی باستان شناسان سلب می شود.

قربانی با بیان اینکه محوطه قلعه گوری رماوند در 70 کیلومتری جنوب غرب شهرستان کوهدشت و 15 کیلومتری جنوب غرب دهستان زیر تنگ از توابع بخش کونانی واقع شده است افزود: فصل اول كاوش این بنای تاریخی در سال 89 به سرپرستی عطا حسن پور انجام شد.

وی ادامه داد: در فصل اول کاوش این بنای تاریخی چهار فضای معماری متصل به هم کشف شد و فضای جنوبی این بنا که فضای ستوندار نام دارد دارای یک ستون بیضی شکل در وسط و دو نیم ستون در کناره ها است.

مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان با بیان اینکه نقوش گچبریهای به دست آمده در این بنای تاریخی، شامل نقوش هندسی، گیاهی، حیوانی، پرندگان و نقوش گچبری انسانی است بیان داشت:  برخی از آنها با ابزار دستی و برخی با شیوه قالبی و دیگر نمونه ها توأمان با قالب و ابزار دستی ساخته شده و این گچبریها با تكنیک و هنرمندی خاصی ساخته شده است.

قربانی یادآور شد: تاریخ استفاده از این بنا مربوط به اواخر دوره ساسانی است.

بنابر این گزارش سایت باستانی "قلعه گوری رماوند" با وسعتی در حدود نیم هکتار در حاشیه شمالی دره حاصلخیز رماوند واقع در بساط بگی بخش کورونی از توابع شهرستان کوهدشت لرستان است که روی تراس آبرفتی رودخانه سیمره قرار دارد.  

کوشک ساسانی کشف شده در محوطه قلعه گوری

اسناد تاریخی و قطعات گچبری تزیینی پراکنده شده در این محدوده بیان کننده مکتب هنری تمدن ساسانیان است که احتمال دارد - سرچشمه این نگاره ها - در گنجینه نقوش هنری ساسانی، نتیجه یک تجربه انتزاعی ویژه، خودجوش و بی پیشینه باشد.

مشاهده فضاهای خیره کننده معماری به کار رفته در دیوارهای به جا مانده از کاخ و کوشکهای مورد مطالعه که نمایانگر هنر ساسانی است، بیراه نیست اگر بگویم دژ گوری و محوطه های باستانی سیمره برای غرب کشور می توانست تخت جمشیدی باشد که گردشگران بیشماری را به منطقه بکشاند و در توسعه صنعت توریسم ایران موثر باشد اما افسوس که 10 هزار سال هنر و تمدن سیمره و ترهان از روزگاران پیش از تاریخ تا دوره آغازین اسلامی در این محدوده مطالعاتی، به علت آبگیری این سد به شدت مخدوش شده و در روزهای نه چندان دور آبگیری سیمره آن را در خود فرو خواهد برد.