حسين رييس قاسمي درگفت و گو با خبرنگار " مهر" ضمن بيان اين مطلب تصريح كرد: روزي كه او به گونه اي نامعلوم دار فاني را وداع گفت ، شب قبلش به منزل ما آمد اما من نبودم. صبح آن روز خواهر تختي به من زنگ زد و ازمن پرسيد از برادرش خبرندارم و من گفتم ديشب اينجا بوده است. تختي همان شب به هتل آتلانتيك مي رود و صبح جسد اورا پيدا مي كنند. ما واقعا نمي دانيم چه شد كه تختي فوت شد. چراكه دراين خصوص نقل قول زياد است.
همدوره تختي درادامه تصريح كرد: غلامرضا آدم قانع و زحمتكشي بود و هرچه داشت با رفقايش تقسيم مي كرد. روزي كه آمده بود باشگاه فولاد درميدان شاپور، به دليل جثه نحيفي كه داشت نمي خواستند قبولش كنند و وقتي هم كه گل كرد مي خواستند او را از سكه بيندازند.تختي بعدها با 500 تومان حقوقي كه از باشگاه راه آهن مي گرفت هفت سرعائله را اداره مي كرد . آن موقع ها كسي به اوبها نمي داد اما حالا كه مرده بيا ببين سرخاكش چقدرآدم جمع مي شودو برايش سنگ تمام مي گذارند.
وي افزود: نمره تختي "20" بود. او لنگه نداشت اما افسوس كه خيلي تنها بود و بيشتررفقا او را تنها گذاشتند. خيلي ازكشتي گيران ديگر بودند كه بيشتر از تختي مدال و عنوان كسب كردند اما هرگز مثل او در ميان مردم محبوب نشدند. غلامرضا آدم متين و بي آزاري بود و هرگز نمي خواست موقع كشتي گرفتن سواستفاده كند.
رييس قاسمي درپايان گفت: يك بار از سوي دولت وقت 50 هزارتومان پول در اختيارش قرار گرفت و او بلافاصله با اينكه آدم ندار و فقيري بود اين پول را بين رفقا تقسيم كرد. تختي خط فكري ديگري داشت و به همين خاطر تا زمان مرگش همواره تنها بود.
نظر شما