ناصر حسینی‌مهر درباره روندی که برای گرفتن نوبت اجرای عمومی «سه قطره کابوس» در تالار مولوی طی کرده است به خبرنگار مهر گفت: اواخر فروردین‌ماه سال ۹۴ در دیداری با آقای حریری مدیر انتصابی تالار مولوی قرار شد برای افتتاح تالار مولوی در مهرماه در کنار دکتر علی رفیعی و خانم هما جدیکار نمایشی را آماده کنم. پیشنهاد من ۲ نمایشنامه «مفیستو» اثر آریان منوشکین و اقتباسی از «بوف کور» صادق هدایت بود که خبر آن ۱۹ اردیبهشت‌ماه در خبرگزاری مهر بازتاب پیدا کرد. ۲ هفته بعد در نشست دیگری که با آقای حریری داشتم ایشان گفت که نه صلاح نیست در این شرایط از صادق هدایت صحبت شود که من این موضوع را مجددا در ۹ خردادماه در خبرگزاری مهر اطلاع و از اجرا در تالار مولوی انصراف دادم.
وی ادامه داد: در روز ۱۰ خردادماه در یک گفتگوی تلفنی آقای حریری به من گفت که سوء‌تفاهم پیش آمده و ما آماده‌ایم با شما همکاری کنیم، فقط نام «بوف کور» را تغییر دهید و مجوز متن را از مرکز هنرهای نمایشی بگیرید تا زمان اجرا را اعلام کنیم. نام «بوف کور» را تبدیل کردیم به «سه قطره کابوس» و برای دریافت مجوز همراه با نامه‌ای به امضای آقای حریری به شورای ارزشیابی و نظارت مرکز هنرهای نمایشی ارسال کردیم که در ۲۱ شهریورماه مورد پذیرش واقع شد و بعد از همان روز، نامه تصویب متن را به تالار مولوی ارائه دادیم. بعد از مشورت با آقای حریری قرار شد مثل همیشه بازیگرانم را از طریق فراخوانی انتخاب کنم.
کارگردان نمایش «هملت ماشین» با اشاره به انتخاب ۳۰ نفر از میان ۴۰۰ متقاضی جوان فراخوان منتشر شده برای نمایش «سه قطره کابوس» طی ۳ روز در تالار محراب، گفت: ما تمرین‌ها را در پلاتوی تئاتر شهر آغاز کردیم که جا دارد از خانم مقتدی و همکاران‌شان در تئاتر شهر سپاسگزار باشیم که با ما نهایت همکاری را داشتند. تمرین های ما از ۶ آبان‌ماه شروع شد و در طول این زمان بارها با آقای حریری تماس می‌گرفتم تا تاریخ اجرای ما را اعلام کند که بر اساس آن تمرین ها را برنامه‌ریزی کنیم و شکل فرسایشی نگیرد اما هر بار ایشان بهانه‌ای می‌تراشید تا این که یک ماه پیش به اتفاق استاد حکیم‌رابط نزد ایشان رفتیم تا تکلیف‌مان را بدانیم.
حسینی‌مهر با بیان اینکه مدیر تالار مولوی در حضور خسرو حکیم‌رابط اعلام کرد که از طرف مرکز هنرهای نمایشی با من تماس گرفته شده که نگذارید این نمایش اجرا شود و حسینی‌مهر را سر بدوانید، یادآور شد: از آقای حریری پرسیدم که چه کسی در مرکز از شما چنین تقاضایی داشته و آیا آقای شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی چنین موضوعی را مطرح کرده است؟ مدیر تالار مولوی در پاسخ گفت که نه آقای شفیعی نبوده بلکه یکی از معاونان ایشان این تقاضا را داشته است. آقای حریری در ادامه به من گفت که برای ما اصل بر اجرای این نمایش است، به شرط آن که سر و صدای هدایت را در نیاورید. بعد هم بدون رعایت شأن و حرمت استاد حکیم‌رابط، اضافه کرد که من باید متن نمایشنامه را بخوانم تا ایرادهایش برطرف شود. استاد حکیم‌رابط در پاسخ گفت که متن مشکلی ندارد، وانگهی مجوز آن صادر شده است. سرانجام قرار شد تا باز هم منتظر بمانیم تا آقای حریری ظرف ۲۰ روز دیگر نتیجه قطعی را به ما اعلام کند.
کارگردان نمایش «اتاق شماره ۶» افزود: بعد از ۲۰ روز و در روز شنبه ۷ آذرماه برای چندین و چندمین بار به تالار مولوی رفتم و در نهایت شگفتی از آقای حریری شنیدم که گفت متن را هنوز نخوانده‌ام اما آن را به شورای فرهنگی دانشگاه، به آقایان سرسنگی و مهندس عسگری داده‌ام تا نظرشان را اعلام کنند. او قول حتمی داد تا آخر هفته نتیجه قطعی را اعلام کند و چنانچه تماسی از جانب ایشان گرفته نشد به نشانه عدم تمایل شورای تالار مولوی با اجرای «سه قطره کابوس» است. آن روز دوباره از ایشان پرسیدم که چه کسی از طرف مرکز هنرهای نمایشی از او خواسته تا به ما سالنی ندهید؟ که از دادن پاسخ صریح طفره رفت و فقط اظهار کرد که یکی از کارمندان جزء بوده است.
وی اظهار کرد: هما روز با آقای شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی تماس گرفتم و ماوقع را گفتم که ایشان سخت آشفته شد و همه را دروغ اعلام کرد و در حمایت و پشتیبانی همه جانبه از اجرای این نمایش تأکید ورزید. در تماس دیگر با آقای سرسنگی معاون فرهنگی دانشگاه تهران متوجه شدم که نه متنی به دست ایشان رسیده و نه اطلاعی از اجرای ما در تالار مولوی دارد.
حسینی‌مهر با بیان اینکه یک هفته از زمان تعیین شده گذشت و هیچ تماسی از سوی آقای حریری گرفته نشده است، تأکید کرد: طبق گفته مدیر تالار مولوی، این عدم تماس تلفنی نشانه مخالفت ایشان یا شورای هنری دانشگاه با اجرای «سه قطره کابوس» است. نتیجه آن که ۹ ماه تمام من و گروهم را سر دواندند، مهم نیست از سوی چه نهاد و مسئولی، مهم سوزاندن ثمر و نادیده گرفتن امیدهای نسل جوان تئاتری است. بنابراین تا یافتن سالنی مناسب برای اجرای‌مان، تمرینات را تعطیل می‌کنیم تا ۳۰ جوان تئاتری بیش از این سرگردان نمانند.
این کارگردان و مدرس با سابقه تئاتر تصریح کرد: گویا همه این دست و پا زدن‌های ما بیهوده است. فرمان تئاتر دست نورچشمی‌ها و کسانی است که فقط جماعت خود را سوار می‌کنند، بقیه اما پیاده‌اند.
نظر شما