حرف معلم براي بچه ها مثل وحي است/ معلمان به بچه ها كتاب معرفي كنند

قدرت الله نيكبخت - نويسنده و ناشر كودك و نوجوان - در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، ضمن بيان اين مطلب افزود: اگر والدين در خانه كتاب بخوانند، بچه ها هم كتابخوان مي شوند و عادت به مطالعه در آنها زنده مي شود. اما اين عادت اكتسابي و آموختني است، يعني بايد آن را به بچه ها ياد داد و اين اتفاق نمي افتد، مگر با اعتقاد و اهتمام والدين به اين موضوع.

وي روند عادت كتابخواني را تدريجي و درازمدت خواند و گفت: مدتي پيش در خبرها ديديم و شنيديم كه والديني در يكي از كشورهاي غربي، براي نوزادشان كه نه چيزي مي فهمد و نه قادر به تكلم است، كتاب مي خوانند. اين خبر به قدري مهم و كارگشا بود كه در اخبارهاي سراسري دنيا پخش شد.

مدير نشر قو اضافه كرد: به ما در دين اسلام تاكيد شده كه براي بچه حتي هنگامي كه در شكم مادر است، قرآن بخوانيم، چرا كه روي او تاثير مي گذارد و زماني كه بزرگ مي شود، كلمات قرآن براي او آشنايي دارند. پس اين امر اكتسابي است و بايد بر آن اصرار ورزيد تا به ثمر بنشيند.

اين نويسنده، با تاكيد بر روند اكتسابي علاقه مندي به مطالعه، تصريح كرد: بچه وقتي واژه ها را بشنود و يا مطالعه پدر و مادر را ببيند، مرحله به مرحله به آن گرايش پيدا مي كند. من خود در اين كار تجربه كرده ام. بچه هاي يك و دو ساله اي را كه هنوز نمي توانند حرف بزنند اگر تنها با تصاوير كتاب هم مانوس كنيم، موجب پيوندي عميق ميان آنان و كتاب شده ايم. اين علاقه را ديگر نمي توان حذف كرد.

نيكبخت اضافه كرد: پدر و مادري كه عادت به مطالعه ندارند، خود در خانواده اي رشد كرده اند كه كتابخوان نبوده و آنان نيز در مرحله اي بالاتر مشمول همين قضيه بوده اند و هر چه در اين سير به عقب بازگرديم، دور باطلي را مي بينيم كه سرانجام آن، كتابخوان نشدن جامعه است.

وي به نقش نظام آموزش و پرورش اشاره كرد و ادامه داد: اگر حتي آموزش و پرورش، سرمايه گذاري خاصي هم در اين كار نكند، خود شخص معلم نيز مي تواند پيش برنده باشد. حرف معلم براي بچه ها مثل وحي است؛ يعني اگر پدر و مادر يك دانش آموز دبستاني، دكتراي تعليم و تربيت هم داشته باشند و به بچه امر و نهي كنند، باز هم تاثير حرف معلم را روي فرزند نخواهد داشت.

اين نويسنده و ناشر كودك و نوجوان، در پايان تصريح كرد: بچه ها حتي در مواردي از حرف پدر و مادر سر باز مي زنند و دليل آن را هم خواسته معلم شان عنوان مي كنند. بنابراين اگر معلمان، كتاب هايي را به بچه ها معرفي كنند، ساعت هايي را به مطالعه آزاد اختصاص دهند و ... تاثير فراواني دارد؛ البته تعيين ساعت مطالعه، مستلزم برنامه ريزي نظام مند از سوي نهاد آموزش و پرورش است اما معرفي كتاب را خود معلم هم مي تواند انجام دهد.