به گزارش خبرنگار مهر، مالک شجاعی جشوقانی در نشست نقد و بررسی کتاب پایان تئولوژی نوشته بیژن عبدالکریمی که در اندیشگاه کتابخانه ملی برگزار شد، ابتدا با اشاره به چهار رویکرد معرفتی که عبدالکریمی بیان می کند گفت: مبدا خط تجربه زیسته - فکری دکتر عبدالکریمی را می توان در ذیل این طبقه بندی و نقدی که ایشان بر سه شق دیگر دارد دید. این چهار رویکرد عبارتند از: رویکرد اپیستمولوژی (معرفت شناسانه) رویکرد که تلقی گزاره ای از غرب و علوم انسانی و...دارد. رویکرد دوم رویکرد ایدئولوژیک است که می تواند از مبدا حرکت علم یا مدرنیته و...باشد. هرچیزی مستعد ایدئولوژی شدن است. رویکرد سوم رویکرد تئولوژیک است. اما رویکرد چهارم که رویکرد مختار خود ایشان است، پدیدارشناسانه است.
وی در ادامه افزود: سطح سوم سطح تجربه زیسته - اگزیستانسیال است. یعنی آن چیزی که متفکران گفته اند در ابتدا یک تجربه زیسته اگزیستانسیال عمیقی است که آن درد حقیقت را تجربه کرده است. سطح چهارم سطح گفتمانی و تاثیرات اینها در مناسبات قدرت - معرفت به تعبیر فوکویی آن است. در نهایت استاد عبدالکریمی تنها یک استاد دانشگاه نیستند، بلکه ایشان تجربه زیسته چند نسل از روشنفکران ما را زیسته اند. فکر می کنم اگر در تجربه ایشان تجربه نواندیشان دینی مانند استاد مطهری بود، شاید اینچنین درباره محدودیت های کلام جدید و الهیات متناسب با زمانه فتوا نمی دادند.
فایل صوتی این سخنرانی را در بالا می توانید بخوانید.
نظر شما